PRENSESİM OL.

23.BÖLÜM

Arkadaslar vote / yorum çok az oluyo üzülüyorum.Vote / yorum eksik etmeyin.

İyi okumalar değerlilerim <3

 

RESİM MERT :))

 

Bu düşüncelerden kurtulup sırama gidiyordum ki birden sınıf kapısı açıldı.Arkamı döndüğümde Emir ' in geldiğini ummuştum ama yanılmıştım.Öğretmenimiz gelmişti.Tekrar önümü dönüp  sırama doğru ilerledim.Sırama oturduğumda ellerimi masada birleştirdim ve kafamı koydum.Yastık kadar yumuşak olmasada iyiydi.Ders dinlemek istemiyordum.Evde tek başıma çalışınca daha iyi anlıyordum.O yüzden başka şeyler düşünmeye başladım...

Sınıf kapısından giren Emir olsaydı belki kızgınlığını geçirebilirdim.Ama şöyle bir düşünmek gerekirsede  benim suçum yoktu.Ben Sude'nin evinde de kalabilirdim.Beni kendi isteğiyle Sude'nin evinden alıp kendi evine götürdü.Bence bana kızgın değildi.Sadece Ceren'in onu yanlış anlayıp gitmesine üzülmüştü.Kendi edip,kendi bulmuştu.Sonuçlarına da katlanacaktı.Bıraksaydı da Sude'nin evinde kalsaydım.Neden bu kadar önemsiyordu ki ? Kaç günlük arkadaşız sonuçta.Ama yinede akşam yemeğe gelmesini istiyordum.Yemek yedikten sonra hepimiz sahilde gezebilirdik.

 

Bir süre sonra kafamı masada olan kollarımdan kaldırdım.Çaprazımda olan Sude'ye baktığımda bana gülerek gözüyle Rabia'yı gösteriyordu.Merakla yanımda oturan Rabia'ya baktığımda en önde oturan Mert'e gözünü kırpmadan bakıyordu.Mert gülünce o da gülüyordu.Ses çıkartmamaya özen gösterek güldüm.Rabia bunu farketmiş olmalı ki bana bakıp '' Elbet sende bu hallere düşeceksin kuzum. O zaman bende sana aynı böyle güleceğim '' dedi tebessüm ederek.Aslında o da gülmemek için kendini zor tutuyordu.''Hı hıı canım o zaman bi gelsin gülmene hiç gerek yok direk kahkaha atarsın '' dedim sınıftakilerin duymayacağı bir ses tonuyla.

 

Zil çaldığında çantamdan yeni telefonumu çıkarıp arkadaşlarımla birbirimize numaralarımızı verdik.Cerenle de numaralarımızı verdikten sonra boynunda asılı olan eski kolyesi dikkatimi çekmişti.Oldukça değerli gözüküyordu.Ucunda da '' S '' harfi vardı.O gün avm de takıldığı erkeğin baş harfidir diye düşünerek Ceren'in yanından uzaklaştım.Ders zili çaldığında telefonumu çantama koyup , kitaplarımı ve defterlerimi çantamdan çıkardım.Sonra da dersin başlamasını bekledim...

 

 

Çıkış zili çaldığında kitaplarımı ve defterlerimi çantama koyup fermuarını kapattım.Omuzlarımda buluşturduğum çantamla ilerlerken, kızlara akşam ki yemeği unutmamaları için birkez daha söyledim.Ve sınıftan çıktım.Koridor da hızlı adımlarla koşarken düşüyordum ki Ceren tuttu.'' Dikkatli ol tatlım '' dedikten sonra göz kırpıp yanımdan gitti.Ceren'in dediğine uymayıp , dikkatli olmayıp koşmaya devam ettim.Okuldan çıktığımda derin bir nefes alıp durağa doğru ilerledim.Otobüs'ün hemen geldiğine çok sevinip bindim.

Bir süre sonra evimin yakınlarında olan pastane'nin önünde indim.O sırada beyaz tişört üstüne kot ceket altına da siyah dar pantolon giyen elinde poşetle pastaneden çıkan Emirle karşılaştım.'' Emirr  '' dedim soru sorarcasına ses tonum ve bakışlarımla.Birşey demeden kolumdan hafifçe tutup Rime'nin ön koltuğunun kapısını açıp koltuğa oturtturdu.O da şoför koltuğunun kapısını açıp bindikten sonra şaşkınca ona baktım.Elindeki poşeti arka koltuğa koyduktan sonra bende çantamı arka koltuğa koydum.Gaz'a basıp ilerlemeye başladı.'' Beni evinizin adresine göre yönlendir '' dedi sırıtarak.'' Akşam yemeğine gelmeyi kabul ettin yani ? '' dedim gülerek.Kafasıyla onayladıktan sonra kendimi tutamayıp ona sarıldım.Parfümü '' beni bırakma '' dercesine olsada Emirden ayrıldım.Sırıttıktan sonra '' Hadi evi tarif et '' dedi.Kafamla onayladıktan sonra yolu tarif ettim.

 

Yaklaşık 5-6 dakika sonra evimin önüne geldik.Rime'yi uygun bir yere park ettikten sonra Emir arka koltukta olan poşeti aldı.Bende çantamı.Ve indik.Zile bastığımdan 1-2 dakika sonra annem kapıyı açtı.Emir'i görünce '' Hoşgeldin oğlum . Ben Funda '' dedi annem gülerek.'' Hoşbulduk bende Emir ama bana şuandan itibaren oğlum değil , Emir deyin.Fazlasıyla gençsin Funda '' dedi etkileyici bakışlarını attıktan sonra.Annem de gençsiniz lafını duyunca yüzünde güller açtı.Böyle erkeklerden nefret ederim . Iykk yalaka.Ama bende anneme Funda dersem tepkisini ne olacağını merak ediyordum.Kapıdan içeriye girerken ''Hoşbulduk Funda '' dedim bende gülerek . '' Sen sus zaten. Okuldayken seni kaç kere aradım haberin var mı ? . Hiçbirinede cevap vermedin. '' dedi daha önceki ses tonundan biraz daha şiddetli bir şekilde.Umduğum gibi olmamıştı.'' Anne ıı şey.. '' dedikten sonra Emir lafımı yarıda kesip '' Ben yanlışlıkla Ecem'in telefonunu düşürdüm.Tabii telefon pert oldu.Ama yenisini aldım.Bu numarayı kaydedin açmazsa sizden önce ben kızarım ona .. Funda . '' dedi.Annem ateş saçan gözlerini benden ayırdıkten sonra , yeşil gözlerini daha da belli eden bir gülümsemesiyle Emir ' e baktı. Emir elindeki poşeti anneme uzatarak '' Bu tatlı da benden '' deyince annem Emir'in uzattığı poşeti alıp '' Ben mutfağa gidiyorum siz salona geçin '' dedi.Annem gittikten sonra Emir'e kısık bir sesle '' Teşekkür ederiim '' dedim.Soru sorarcasına olan bakışlarıyla '' Sebep ? '' dedi. '' Kıvanç meselesiini söylemediğin için '' dedim. Dudaklarını yaladıktan sonra '' Sorun değil '' dedi.Koltuğa oturduktan sonra gülerek '' Sen burda otur ben üstümü değişip gelicem '' dedim.Ve odama doğru hızlı adımlarla ilerledim.

 

Odama geldiğimde üstümdekileri çıkartıp giysi dolabımı açtım.Beyaz yazılı bol tişört altına kot zımbalı yüksek bel şortumu giydim.Tişörtümü şortumun içine koyduktan sonra ayağıma siyah vanslarımı geçirdim.Sıkı at kuyruğu olan saçımı açıp düzleştirdim.En sevdiğim vanilya kokulu parfümümü de sıktıktan sonra odamdan çıktım.

 

Salon'a gittiğimde Emir yoktu.Mutfaktan sesler gelince oraya gittim.Annem yemeklerin son hazırlıklarını yapıyordu.Emir'e baktığımda önündeki birkaç tane sebzeyi doğruyordu.Eli mutfak işlerine benden daha çok yakışıyordu.Bu son dediğime dayanamayıp bir kahkaha patlattığımda annem ve Emir de gülmeye başladı.

 

Sanki o hayalimdeki aile gibiydik.Ama babam yoktu işte ...