WHY ' Regret // jikook

Bölüm 7 ❜ ᴛʜᴇ sᴘᴇᴇᴄʜᴇs

Bölüm 7 ' Konuşmalar
(Medya: JHope - Boy Meets Evil)

#########

"Bana yardım etmek istediğini söylediğin o gün neden böyle bir istekte bulunduğunu anımsadıkça kendimden daha fazla nefret ediyorum."

Jimin bizi buraya çağırdığından beri üzerimdeki gerginliği bir türlü atamamıştım. Ben ona daha fazla zarar vermemek adına Namjoon'a buradan bahsetmemiştim ama o kendi ağzıyla tüm çabamı boşa çıkarmıştı. Hiçbir şeyden haberi olmadığını bilsemde sinirlenmemek elde değildi.

"Hyung benim sizinle konuşmam gereken şeyler var. Okulda güvendiğim pek insan yok ve bunu birileriyle paylaşmak zorundayım aksi takdirde boğulacağımı hissediyorum. Umarım anlayışla karşılarsınız."

İçtiğim suyu püskürtmemek adına zar zor yutmaya çalışarak Jimin'e bakmaya başladım. Onun hakkında cevap bulamadığım sorulara yenileri eklenmişti. Ne zamandan beri beni insan yerine koymaya başlamıştı? Ve ne zamandan beri bana güveniyordu?

"Bize her şeyi anlatabilirsin Jimin. Sana her konuda yardımcı olmaya çalışırız."

Doğrusu bizimle ne konuda konuşacağını merak ediyordum. Keyfi yerinde gözüküyordu. Belirtilerin ortaya çıkması için de biraz daha zaman vardı.

Fazla yediğimden dolayı oldukça şişkin hissediyordum. Bana bakmadıklarından emin olduğum bir anda masanın altından kemerimi açtım. Şimdi daha iyiydim. Rahatça dinleyebilirdim.

"Bu nasıl anlatılır bilmiyorum. Ben bile inanmakta güçlük çekiyorum."

Heyecanlı ve bir o kadar da tedirgin görünüyordu. Sanki yakın zamanda evlenecekmişte içimizden birine şahiti olmamız için teklifte bulunacakmış gibi hissetmiştim.

"Jimin bize anlatmaktan çekinme."

Namjoon iyi bir oyuncuydu. Onunla bulunduğum ortamlarda konuşmama hiç gerek kalmıyordu. O her şeyi ikimiz adına mükemmel şekilde yürütüyordu.

"Ben sanırım uyuşturucu kullandım. Nasıl oldu bilmiyorum ama bir haftadır hayatım cehenneme döndü," dedi. Bir anlığına nefesimin kesildiğini hissettim.

İşte bu sefer içtiğim suyu yutmak yerine püskürtmeyi tercih etmiştim. Bu olamazdı, belirtiler için zaman vardı. Hem neden bunu bize anlatıyordu? Bu olmamalıydı planımız bu şekilde değildi.

Telaşla Namjoon'a döndüğümde onun da benden bir farkı yoktu. Ters köşe olmuştuk. Namjoon'un konuşması için bekliyordum ama put gibi yüzüme bakıyordu. Böyle olmayacaktı, devreye girmeliydim.

"Şey bundan emin misin? Belirtiler var mı?"

Sesimin titrememesine özen göstererek sormuştum.

"Evet Jimin belirtiler var mı?"

Namjoon'da benimle aynı soruyu yönelttiğinde Jimin bize doğru biraz daha yaklaşmıştı.

"Nasıl anlatsam.. Bir hafta önce başladı bu yüzden okula gelemedim. Önce uyku düzenim bozuldu sonra iştahım. Son bir iki gündür de günlük aktivitelerimi yerine getiremiyorum. Ders çalışamıyorum, motor becerilerim zayıfladı yaptığım sakarlıkları sayamadım bile. İnternettende araştırdım zaten, hiç şüphe yok gibi."

Konuşurken gözleri dolmuştu. Korkuyordu gerçekten korkuyordu. Bu anı yaşamak istemiyordum onu bu şekilde görmek istemiyordum. Gözlerindeki korkunun içime işlemesini istemiyordum.