WHY ' Regret // jikook

Bölüm 22 ❜ ᴛʜᴇ ɴᴇᴡ ʏᴇᴀʀ

Bölüm 22 ' Yılbaşı
(Shawn Mendes, Camila Cabella - Señorita)

#########

Ortaokulda iken rehberlik öğretmenimizin bana söylediği bir cümleyi anımsamıştım bu gece.

"Bizi biz yapan acılarımızdır, yaşadıklarımızdır ve en önemlisi tecrübelerimizdir bunu asla unutma Jimin olur mu?"

O zamanlar başımı sallar ve bu tavsiyeyi anladığıma inanırdım.
Hâlbuki hiçbir şeyi anladığım yoktu.

Şu an o kadar büyük sorunlar ile baş etmeye çalışıyordum ki o zamanlar bana acı verdiğini sandığım şeylerin aslında şimdi yaşadıklarım ile kıyaslanamayacağını yeni yeni anlıyordum.

Sanırım öğretmenimin anlatmaya çalıştığı, kendimi ancak böyle zamanlarda keşfedecek olmamdı.

O hâlde bunca yıl kendimi iyi biri olduğuma inandırarak büyük bir hata yapmıştım.

***

Bugün, uzun zamandır beklenen yeni yıla gireceğimiz gündü. Etraf o kadar renkliydi ki isteseniz de surat asamıyordunuz.

Sanki dünyanın tüm dertleri sadece bir günlüğüne gece yarısına kadar bir odada kilit altına alınmıştı.

Böyle zamanları seven biri değildim insanların bir gün süren samimi olmayan samimiyetleri hoşuma gitmiyordu. Ama itiraf etmeliyim ki etrafta dolaşan çocuklar, beğenir mi düşüncesi içinde herkesin birbirine hediye alma koşuşturması yüzümü gülümsetiyordu.

Dünyanın daha iyi bir yer olabileceğine inanmak hoş bir duyguydu.

Bu yıla kadar kısa bir anlığına da olsa hissettiğim bu duyguyu bu yıl hissedememiştim. Çünkü bu yıl, dünyanın en iyi insanı gibi görünebilenlerin bile yaptıklarına şahit olmuştum.

İnsanların ne kadar kolay yalan söyleyebildiğini ve korkusuz olabildiklerini görmüştüm.

Bu yüzden bu yıl, bundan önceki yıllardan farklıydı.

Yapmam, yapamam dediğim birçok şeyi yapmıştım. Yalan söylemiştim, yardım ettiğimi düşünerek söylemeye utandığım hatalar gerçekleştirmiştim.

Her zaman kendimi tanıdığımı iddia etmemin yanında bu yıl ne kadar bencilleşip insanlara zarar verebileceğimi fark etmiştim.

Etrafımdaki insanları aç gözlülükleri ve bencillikleri ile yargılarken bu yıl ben de o insanlardan biri olabileceğimi anlamıştım.

Ve tüm bu listelediğim kötü çıkarımlarımın yanında artı sayabileceğim bir şey olmuştu.

Bu yıl hayatıma Jungkook girmişti.

Bu kişi hiç beklemediğim bir zamanda bana ilk defa merhaba demişti.

O günden bugüne yavaş yavaş bana kim olduğumu ve olabileceğimi göstermişti. En önemlisi ise sevmek ve sevilmenin eşsiz albenisini tecrübeme sunmuştu.

Kendini unutan biri başka birine kim olduğunu öğretmişti.

O benim en büyük hatam ve en büyük şansımdı.