WHY ' Regret // jikook

Bölüm 12 ❜ ᴛʜᴇ ᴅᴇғᴇɴsᴇ

Bölüm 12 ' Savunma
(Medya: Selena Gomez - Slow Down)

#########

"Ölmeden önce seni bir kez görebilecek miyim?"

Yaptığım bu çılgınca şeyin ardından şimdi arabadan inip okula yürümeye korkuyordum. Ani bir cesaretle açtığım kapıdan dışarı çıktığımda tanımadığım birçok insan şimdiden hakkımda konuşmaya başlamıştı.

"Oh sen de kimsin yeni öğr- "

Arkamdan gelen ses ile irkilmiştim. Birden arkamı döndüğümde cümlesi yarıda kalmış ağzı da şaşkınlıkla açılmıştı.

"Jimin?

Oha inanamıyorum.

Yani şey çok yakışmış tanıyamadım.

Turuncu açmış seni."

Ellerimle ensemi ovalarken Tae'nin şaşkınlığının geçmesini bekliyordum. O sırada yanına Hoseok'ta eklendiğinde aynı tepkileri yaşamak dejavu gibi hissettirmişti.

Beraber laflayarak okula girdiğimizde herkesin gözü üzerimizdeydi. Birkaç kişi yanıma gelip yeni saç rengimin yakıştığı hakkında iltifat etmişti. Yakıştığını duymak iyi geliyordu. Sonuçta denediğim renk oldukça riskliydi.

Kafeteryaya çıkacağımız sırada gözüme çarpan merdivenle tüm vücudum gerilmişti. O merdivende yaşadıklarımın bir film şeridi gibi gözümün önünden geçerken normal bir tavır sergilemem beklenemezdi. Tae bunu fark etmiş olacak ki kolumdan çekerek konu açmaya çalışıyordu.

"Eee Jimin ne zamandır görüşemiyoruz nasılsın tekrardan?"

"Aynen ya özlettin kendini."

Hoseok'la beraber konu açma potansiyelleri istemsizce gülümsetmişti.

"Hey şu gelen Jungkook değil mi? Tanrım ona ne olmuş böyle?"

Duyduğumuz konuşmaların ardından üçümüz de aynı anda arkamıza dönmüştük. Masmavi tişörtüyle açık okyanuslardan gelmiş gibi görünen Jungkook gizleyemediği heyecanıyla etrafına bakınıyordu.

Babasıyla gelmişti. Beni gördüğünde büyüttüğü gülümsemesiyle elini kaldırıp adımı seslendi.

"Jimin~ah!"

Bizi izleyen gözler eşliğinde ona doğru ilerlediğimde Tae ve Hoseok'ta arkamdan geliyorlardı.

"Hey saçlarına ne yaptın?"

Fark ettiği saçlarımla yüzündeki şaşkınlıkta belirginleşmişti.

"Renk değişikliği sadece."

Fazla üstelemeden beni onaylamasının ardından Tae ve Hoseok'la da selamlaşmıştı. Bir zamanlar birbirlerinin yanından ayrılmayan bu üçlünün şimdi yabancı gibi olmaları hayatta hiçbir şeyin garantisi olmadığını acı bir şekilde gözler önüne seriyordu.

Onlar hastanedeki görüşmelerinin -ayaküstü- ardından ilk kez bir araya geldikleri için hasret giderirlerken ben de Bay Jeon'u uğurluyordum.