[ Phan ] Addicted to you...

{ 3 }

~ Dan ~

- Więc.... Dlaczego mnie uratowałeś? - Zapytałem.

- To było tak, że wychodziłem akurat z teatru i zobaczyłem ciebie. Wydawałeś się być bardzo zamyślony. Nagle za rogu wyłoniło się rozpędzone auto. Nawet nie myślałem za dużo tylko zepchnąłem cię z drogi. - wyjaśnił Phil.

- Nie zastanawiałeś się nad tym jak to się mogło dla ciebie skończyć? - Zapytałem.
Chłopak pokiwał na boki.
Rozmawialiśmy ze sobą jeszcze jakiś czas gdy nagle do sali weszła policja.
- Dzień Dobry. Czy to pan jest ofiarą potrącenia? - Zapytał Policjant.
- Tak to ja - odpowiedział.
- Czy może pan na chwilę wyjść? - Zwrócił się do mnie.
- Emm... Tak! Jasne - Powiedziałem po czym szybko ulotniłem się z sali.
Usiadłem na korytarzu i wyciągnąłem telefon.
Zobaczyłem kilkanaście nie odebranych połączeń od rodziców.
Postanowiłem oddzwonić.
- Cześć mamo, to ja nie mogłem wcześniej rozmawiać.
- Synku! Bardzo się o ciebie martwimy... Co się stało? - Zapytała.
- Jestem w szpitalu.. Ale nic mi nie jest! Tylko mój znajomy miał delikatny wypadek.
- Widzieliśmy w telewizji. To wyglądało bardzo, bardzo poważnie. - westchnęła - Dobrze, że istnieją tacy ludzie jak on... 
Z sali wyszli Policjanci i podeszli do mnie.
- Mamo.. Muszę kończyć. Zadzwonie później- powiedziałem po czym się rozłączyłem.
Wstałem.
- Musimy spisać Pana dane. Będzie prowadzone postępowanie w sprawie potrącenia. -powiedział jeden z nich.
Dałem im dowód.
- Dziękujemy, prawdopodobnie wezwiemy pana na policję w celu złożenia zeznań.
Po ich wyjściu wszedłem do sali Phila. Usiadłem na stołku.
- Przed chwilą był u mnie lekarz i powiedział, że usztywnią mi rękę i będę mógł wyjść. - powiedział z uśmiechem Phil.
- W takim razie.. Może wyskoczymy gdzieś jak cię wypiszą? - zaproponowałem nieśmiało.
- Tak! To świetny pomysł. - powiedział z entuzjazmem.

Hejj! Taka mała króciutka notka.
Dziekiii za te wszystkie gwiazdki ♥ 
Nigdy jeszcze pod żadnym moim ff po dwóch rozdziałach nie było tyle gwiazdek i pozytywnych komentarzy ♥