Pencere

9.4K 299 15
                                    

Umarım beğenirsiniz :) Yorumlarınız ve votelarınız çok önemli lütfen sadece bir tuş basıp beni havalara uçurabilirsiniz :) Aynı şekilde yorumlarınızda tek kelime olsa bile beni inanılmaz mutlu eder :)

 

Matematik kitaplarım öylece açıkken,kendimi boğulmuş hissediyordum.Yaklaşık yedi saattir ders çalışıyordum ki bu benim için bile fazlaydı.Okuldaki o berbat kusma gününde beri iki gün geçmişti ve midem inatla bir şey almıyordu.Alsa bile ben yemek istemiyordum.Kontrollü olmalıydım.Yakında üniversiteye gidecektim ve orada da şişko patates olmak istemiyordum.Kalemin ucunu dişlerken sıradaki soru odaklanmaya çalıştım ama çalan teleofnum tabiki buna engel oldu.Vay canına!Telefonum çalıyordu ve ben evdeydim.Yani genel de ben dışarıdayken annemler falan arar diye yanımda gezdiriyordum.Sorsanız,mesaj atmayı bile bilmezdim.Yok o kadar da cahil değildim.Mesaj atabilirdim.Yastığımın altında duran telefonu çıkardım ve ekrana baktım merakla.Bilmediğim bi numaraydı.Melis annesinin ya da babasının telefonundan arıyor olabilirdi.Yeşil tuşa bastım ve kulağıma götürdüm.

-''Efendim Melis.''dedim kesin bir sesle çünkü Melis olduğundan emindim.Tabi telefondaki ses konuşuncaya kadar.

-''Melis mi?Bir yanlışlık oldu sanırım.''dedi alaylı ses.Onun sesi.Tanrım,kulağıma üfleyişini hissediyordum sanki.Şaşkınlıkla ağzım açık bir şekilde,öylece duruyordum.

-''Şu an seni hayal edebiliyorum.Yine o açık ağız ve balık misali baygın gözler.''dedi keyif alan bir tonla.Beni neden arıyordu?En önemlisi numaramı nereden bulmuştu?

-''Numaramı nereden buldun?''dedim merakla.Karşımda o var gibi elimi koluma hareket ettiyordum.

-''Çok saçma bir detay.Önemli olan bulmam.Şimdi o dersin başından kalkıyorsun ve cama çıkıyorsun.Hemen.''dedi emir verir gibi.Ders çalıştığımı biliyordu.Gülümsedim ve tam bir şey demek ağzımı açacaktım,''dıt'' sesi kulağımda yankılandı.Yüzüme mi kapatmıştı?Kendi kendime kıkırdadım ardından hızlıca telefonu yatağa fırlattım ve perdeyi açıp dışarı baktım.İşte oradaydı.Son model arabasının önünde bir ilah gibi duruyordu.Hafif dalgalı saçlarını başının züerinde isyanla dalganıyordu,bu ona inanılmaz bir seksilik katıyordu.Daha önce kimseye duymadığım duyguları hissettiriyordu.Camın ardından ona gülümsedim,o da pencereyi aç işareti yaptı.Korkuyla pencereyi açtım.

-''Aşağı gel.''dedi gülümseyerek.Hayır,bunu yapma.Sana aşık olamam.Olmamalıyım.

-''Gelemem.''dedi fısıldayarak.Annemler uyumuştu çoktan ama tehlike vardı işte.Onların işi belli olmazdı pek.

Ellerini birbirine birleştirdi ve göğsünde tuttu.

-''Lütfen.Gelmelisin.Yanımda olmalısın.''dedi yalvarırcasına.Başımı yana çevirip güldüm ve ''tamam'' anlamında salladım.Ah,HAYIR!Bu gece kaçışlarına fazla alışmıştım ve yarın yazılım vardı.Ama şu an beni kapıda bekleyen ultra seksi yaratık,daha ağır basıyordu.Hayatım,o yazılı kağıtlarında değil,sokaktaydı.Onu keşfetmem için beni bir köşe başında bekliyordu.Pencereyi kapatım ve perdeyi çektim.Dolabımdan çektiğim normal kıyafetlerimle iki dakikada hazırlandım ve pembemsi rujumdan hafifçe sürüp,evin içinden süzülerek çıktım.Kapının önündeki merdivenleri seke seke inerken kalbimin yerinden çıktığını hissediyordum.Yerinden çıkıp,bir daha hiç girmyecekmiş gibi çarpışını..Beyaz arabanın kapısını titrek ellerimle açıp,hızla oturdum.Saçları,çok çok fazlaydı.Bir insanın isteyebileceğinden çok daha güzeldiler.Bu yüzden benim gibi biri için çok fazlaydılar.

-''Merhaba.''dedim gülümseyerek.Anahtarı yerine soktu ve ifadesiz bir şekilde arabayı gürültüyle çalıştırdı.Spor araba kükreyerek hareket ederken gülümseyişini görebiliyordum.

Sonsuz Şehvet'e UyanışHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin