YAZAR NOTU.: ÖNCELİKLE BÖLÜM GECİKTİ BİLİYORUM AMA LYS AÇIKLANDI VE MALUM HANGİ ÜNİVERSİTEYE GİRSEM GİBİ DERTLERDE BAŞGÖSTERDİ.PUANIMDA UMDUĞUM GİBİ GELMEYİNCE NEREYDE GİTSEM DİYE DÜŞÜNMEKTEN BÖLÜM YAZAMADIM.UMARIM BENİ AFFEDERSİNİZ BÖLÜM ÇOK İYİ OLMADI AMA ÜZÜNTÜLÜ HALİMLE BU KADAR OLUYOR :) YORUMLARINIZ BENİ O KADAR MUTLU EDİYOR Kİ ANLATAMAM,BU MUTLULUĞA EN ÇOK İHTİYACIM OLDUĞU DÖNEMDE BUNU BENDEN ESİRGEMEYİN,SİZLERİ ÇOK ÇOK SEVİYORUM :)
-''Benim Beren'i görmem lazım.Anlayamıyorsunuz.''dedim çaresizlikle.İçimdeki korku,yerini büyük bir endişeye bırakırken,kendimi inanılmaz savunmasız hissediyordum.1 ayı aşkın süredir,evimi huzurla doldurmayan o kokuya özlemim o kadar artmıştı ki,beynimin içinde örümcekler geziyor gibiydi.Uyuşmuştum,hiç bir şey hissetiyordum.Birinin,hayallere sahip bir genç kızın hayatını mahvetmiştim ve bu beni öldürüyordu.Her geçen gün için için ölüyordum.
-''Maalesef.Beren'i görmen imkansız.''dedi karamel renkli saçlı kız.Adının Melis olduğunu hatırlıyordum.Rüzgar ve ben hummalı çalışmalar sonucu onu bulmuştuk.
-''Lütfen,onu görmeye gerçekten ihtiyacım var.''dedim acınası halimle.Rüzgar'ın kolumu tutan elinden kurtulup,kıza yaklaştığımda ürktüğünü farkettim.Nasıl görünüyordum acaba?Kırmızı olmuş gölzer,dağılmış saçlar,sakal...
-''Ege,hadi abi göremiyorsun işte.''dedi Rüzgar çekiştirirken.Sinirle ona bir bakış attığımda sesini kesti ve çekildi.
-''Ne diye göreceksin Beren'i?Yaptığın hataları telafi mi etmek istiyorsun?Uzak dur o zaman.Beren'den uzak dur.''dedi kız hiddetle.O kadar haklıydı ki,bu sinirlenişim ondandı.
-''Kabul etmesenizde ben Beren'i göreceğim.O evden,lanet olası o çatının altından elbet çıkacak,bende onu göreceğim!''dedim boğazım patlarcasına bağırarak.Karşımdaki kızın gözlerinin büyüdüğünü ve hiddetinin kat be kat arttığının farkındaydım.
-''Beren evde değil seni gerizekalı!Hastane!Anladın mı?Onu bir akıl hastanesine tıkdılar.Sayende artık zar zor yürüyor.Yakladık 39 kilo ve bünyesi artık kaldıramıyor.Hiç bir şey yemiyor,lanet olsun.O kadar berbat bir durumdaki,ona bir şey sorduğumda sadece suratıma boş boş bakıyor.Karnına bir tüp taktılar,oradan besleniyor.Böyle olmamalıydı.O çok zekiydi.Sen olmasaydın,bir üniversiteye gidecekti,şaşkın bakışlarıyla onu mutlu edebilcek birine aşık olacaktı.Aptal oyunlara alet olmayacaktı.Bu yaşta bebeğini kaybetmeyecekti.''dedi zarıl zarıl ağlamaya başlarken.Ellerini saçlarına götürmüş çılgınca ağlarken benim aklımda tek bir cümle dönüyordu. ''Bu yaşta bebeğini kaybetmeyecekti.'' Bebek?Neyden bahsediyordu?Öylece ayakta dona kalmış vaziyette,tüm vücudumu delip geçen mermi ağırlığında olan sözlerlerin altında eziliyordum.Ruhum eziliyordu.Hızla kızın yanına gidip kolunu tuttum ve ayağa kaldırıp konuşmasını sağlamaya çalıştım.
-''Ne bebeği?Sen neyden bahsediyorsun?''dedim sallayarak.Gözlerini sildi ve hırsla kollarını benden kurtarıp yüzüme tiksinircesine baktı.
-''Aptal.Bana cahil ergen ayakları yapma,çünkü yemeyeceğim.Birlikte olurken hamile kalacağını biliyordun,bilerek yaptın.Onu bilerek hamile bıraktın.Acı çekmesi için.''
Hayatımda ikinci defa gördüğüm kızın sesi o kadar boğuk geliyordu ki,bir mağaranın en ücra köşesinden sesleniyor gibiydi.Aklımda canlanan görüntüyle,kendimi pırangalarla bağlanmış biri kadar çaresiz hissediyordum.Ben böyleysem,o nasıl hissetmişti?Karnında minicik bir bebek,39 kilo bir kız çocuğu..Kendisi çocukken bunu nasıl kaldırmıştı?Benim aptal oyunum,onun canını nasıl da acıtmıştı?İçimden kendime okkalı bir küfür savurdum ama bunun yeterli olmayacağını biliyordum.Kendime daha fazlasını çektirmeliydim,Beren ne kadar acı çektiysen en az onun kadar yanmalıydı canım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz Şehvet'e Uyanış
Literatura Feminina-''Neden bu kadar masumsun Beren?''dedi anlamsızca.Başımı göğsünden kaldırıp ona baktığımda yüzündeki ifadeyi bir türlü çözemiyordum.Çok bilinmeyenli bir denklemin ilk işlemi gibiydi,nereden başlayacağımı,nasıl başlayacağımı kestiremiyordum. -''Sana...
