Fantastik'de #1 22.11.2018
Genel kurgu'da #1 16.08.2018
Geçmişine dair hiçbir şey hatırlamayan Lara onu öldürmek isteyen adamlardan kaçarken bir anda kendisini Gece Yarısı şehrinde bulur.
Merih Ferec, Gece Yarısı şehrinin hâkimi. Duygusuz, gaddar ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lara Erez;
"Lara, kızım..." annemin sesi kulaklarımı doldurduğunda kafamı okumakta olduğum kitaptan kaldırarak etrafıma bakındım ama odamda kimse yoktu.
"Anne, neredesin?" diye sordum ayağa kalkarak. Odamın kapısını açıp salona geçtiğim zaman annemi dizlerinin üzerine yere çökmüş ağlarken gördüğümde korkuyla anneme baktım.
"Anne ne oldu? Neden ağlıyorsun?" diye sordum endişeyle ve yanına gidip omzuna dokundum. Kafasını kaldırıp hüzünle bana baktı.
"Baban..." dedi ve duraksadı, sanki söyleyeceği kelimeleri nasıl seçeceğini bilemiyormuş gibi bir hâli vardı.
"Ne olmuş babama?" diye sordum yutkunarak.
Annem sessiz kalarak kafasını yere eğdi. "Anne, babama ne oldu?" diye sordum kısık bir ses tonuyla.
"Baban... Babanı yakaladılar Lara..." dedi annem bana bakarak.
"Kim yakaladı? Anne neden bana hiçbir şey anlatmıyorsun!"
"Her şey senin iyiliğin için kızım. Seni koruyabilmemizin tek yolu bu!"
"Beni koruyabilmenizin mi?" diye sordum alayla."Anne aylarla eve uğramıyorsun! Babamın ve abimin yüzünü hiç görmedim! Bir yıl içerisinde üç kez şehir değiştirdik ve sen sürekli bana aynı şeyleri tekrarlayıp duruyorsun! Gerçekleri öğrenmek istiyorum... Beni kimlerden korumaya çalışıyorsunuz?"
"Güçlerini tehdit olarak algılayan insanlardan seni korumamın tek yolu bu..."
"Güçlerimi kullanamıyorum bile! Nasıl tehdit olarak görebilirler ki beni? Neye dayanarak?"
"Kontrolsüz güç daha tehlikelidir Lara ve sen güçlerini kontrol edemiyorsun."
"Bu lanet olası güçleri ben istemedim! Hiçbir şey umurumda değil sadece gerçekleri öğrenmek istiyorum. Lütfen anne anlat bana..."
"Zamanı geldiğinde her şeyi öğreneceksin ama o zamanın asla gelmemesini umut ediyorum. Umarım asla gerçekleri öğrenmek zorunda kalmazsın."
Gözlerimi açtığımda nefes alış verişlerim düzensizdi. Yine rüya görmüştüm ve sanırım artık bu duruma alışmaya başlıyordum. Bunun bir kâbus olduğunu sanmıyordum, bu kesinlikle geçmişime ait bir anıydı.
Gözlerimle etrafı taradığım zaman tanımadığım bir odada olduğumu görmemle kaşlarım çatılmıştı. Odanın içerisinde tüm eşyalar siyah ve mor karışımıydı. Bu evde bu iki renk dışında bir eşya var mıydı acaba?
