Beyond The Truth

.7.

"Ne içersin Jennie?"

Jennie oturduğu yerde kıpırdanırken öğretmenine cevap verdi.

"Kahve efendim"

Yoongi onu gülümsemesi ile onaylarken kahve makinise doğru ilerlerken konuştu.

"Alışveriş yapıpta gelmiştim, poşetlerin arasında atıştırmalık bir şeylerin olması lazım bakabilirimisin Jennie?"

Jenni yerinden kalktı ve mutfak tezgahının yanında olan poşetlere doğru ilerledi. Bir kaç poşeti karıştırdıktan sonra kutuda satılan kurabiyeleri buldu. Kurabiyeleri aldı ve tezgahın üstüne koyarken konuştu.

"Tabaklarınız nerde Bay Min?"

Yoongi olan kahvesinde bakışlarını çekip Jennie'ye tabakların yerini gösterdi. Öğrencisi tabakların yerine gittiğinde yetişmek için parmak ucuna çıkarken Yoongi ortaya çıkan manzarayı büyük bir memnuniyetle izledi. Jennie'nin eteği kısalırken ortaya çıkan teni Yoongi'nin ona dokunma istediğini arttırıyordu.

Yoongi isteklerini içinde tutmayı sevmezdi. Öğrencisine doğru ilerledi ve parmaklarını onun teninde kısa süreliğine gezdirip onun yetişemdeği tabağı alıp geri çekildi. Jennie ne olduğunu anlıyamadan öğretmenine döndü. Yoongi ise sırıtarak konuştu.

"Pardon kısa olduğunu unutmuşum"

Jennie gülerken öğretmeninin tezgaha bıraktığı tabağa doğru ilerledi. Yoongi ise gözünü ayırmadan onu izliyordu, her hareketine dikkat ediyordu. Jennie kurabiyeleri olduğu ambalajdan çıkartırken öğretmeninin onu izlediğinin farkındaydı. Kurabiyeleri tabağa dizerken gülerek konuştu.

"Neden beni izliyorsunuz?"

Yoongi eliyle yüzünün birazı kapatarak başını yere doğru eğdi. Jennie'nin ona alışması için bu tür tatlı hareketler yapması gerekiyordu.

"Üzgünüm uzun süredir bu evde bir kadın benim işlerimi yapmıyordu da, izlemesi hoşuma gitti"

Jennie kurabiyeleri dizmeye devam ederken öğretmenine kısa bir bakış atıp konuştu.

"Anne'niz yanınıza uğramıyormu?"

Yoongi duyduğu anne kelimesi ile vücudu nefret ile doldu. Anne kelimesi onun ruhunda ki en derin acıları açıyordu. Yoongi babasız büyümüştü bunun sebebi ise annesiydi, o fahişelik yaptığından dolayı Yoongi babasının annesinin yattığı adamlardan biri olduğunu biliyordu. Yoongi iç geçirerek kahvelerine dönerken Jennie'ye sandalyeye oturmasını söylemişti.

Yoongi kahveleri fincana koyarken aklına eski anıları geldi. O, annesinin yattığı adamlardan ve annesinin arkadaşlarından cinsel istismar ya da şiddet görmüştü. Yoongi bu tür şeylere büyürken kötü bir insan olucağını küçüklüğünden anlamıştı.
Buna engel olmak istememişti zaten insanlar kötüydü o da onlardan olsa ne fark ederdi ki?

Yoongi fincanları tezgaha koyarken yüksek sandalyelere oturdu. Onu bu hale getiren annesiydi, geçmişte annesinin yok olması için her şeyi yapmıştı ama o olmayınca üniversiteye geçtiğinde annesini yaşadıkları çöplükte bırakmıştı.

"Senin annenle aran nasıl?"

Jennie gözlerini öğretmeninden kaçırdı ve dudaklarını yaladı.

"Ben onun hakkında konuşmayı sevmiyorum"

Jennie mırıldanırken, Yoongi kaşlarını çattı. Onu tanımak için güzel bir soru sormuştu.

"Yani aranız iyi değil?"

Jennie fincanı eline alırken gözlerini öğretmenine çevirdi.

"Bizim aile işleri çok karışık"

Yoongi kahvesinden bir yudum aldıktan sonra konuştu.

"Peki bu problemi nasıl çözmeyi planlıyorsun?"

Jennie'de kahvesinden büyük bir yudum aldıktan sonra iç geçirdi.

"Üniversiteyi kazandıktan sonra babamı'da alıp gidicem"

Yoongi bir an için küçüklüğünü karşısında görmüştü sanki. O da aynı kararı vermişti sadece yanında babası yoktu. Jennie fincanında tırnaklarıyla ritim tuttururken gözlerinin dolduğunu hissedebiliyordu. Başını eğerken Yoongi ne olduğunu anlamıştı. Jennie'nin duygularını çok iyi anlıyordu ve şu an onun tek ihtiyacının sadece bir sarılış olduğunu da biliyordu. Yoongi o durumdayken yanında kimse yoktu, o kötü biriydi karşısında başka biri olsaydı bu hareketi yapmazdı ama Jennie'ye kıyamamıştı. Yerinden kalktı ve öğrencisinin yanına gidip onu kendisine doğu çevirdi. Jennie başını daha çok gömerken öğretmeni parmaklarını onun çenesine yerleştirip kafasını kaldırdı. Jennie kızarık gözlerle ona bakarken Yoongi gülümsedi.

"Ağlamanı saklamana gerek yok Jennie..."

Kollarını kızın etrafına dolarken Jennie başını öğretmeninin boynuna gömdü ve kokusunu içine doğru çekti. Jennie yaptıklarının yanlış olduğunu yine biliyordu çünkü bu sarılış bir öğretmenin öğrencisini teselli etme sarılışından öteydi. Ama şu an için bu umrunda değildi sadece birini ihtiyacı vardı hatta öğretmenine karşı olan korkusuda gitmişti. Yoongi doğduğundan beri hissetmediği sıcaklığı şu an kollarının arasında hissediyordu. Bu yüzden de ağzından çıkan kelimelere engel olamamıştı.

"Ve ya saklamalısın, sadece benim yanındayken ağla ki seni kollarımın arasına almak için sebeb aramış olmayayım"