Beyond The Truth

.21.

"Chanyeol iyimisin?"

Chanyeol ona cevap vermekten çekiniyordu. Dün gördüklerini kendine yediremiyordu, edebiyat öğretmeni ile sevdiği kızı öpüşürlerken görmüştü. O olaydan hemen sonra Jennie'ye eskisi gibi davranması zordu. Öğretmeni ile Jennie'nin arasında bir şeyler olduğunu seziyordu ama bu kadar ilersini okulda görmeyi hiç düşünmemişti. Omuz silkti ve Jennie'ye yalandan gülümsedi.

"Dün gece uyuyamadım"

Jennie daha fazla zorlamamayı seçti ve konuyu değiştirdi.

"Bu cumartesi gösteriye geliceksin değil mi?"

"Elbette geliceğim sonuçta başrol sensin"

Jennie başını arkadaşının omzuna dayarken konuştu.

"Sana sahip olduğum için şanslıyım"

Chanyeol çikolatalı sütünden yudum alırken iç çekti. Jennie'nin onu görmesini çok isterdi, arkadaşı bakan kör gibiydi. Her şeyi görüyordu ama Chanyeol'un sevgisini görmüyordu. Jennie ilk bu liseye geldiğinden beri Chanyeol onu hiç bir zaman yalnız bırakmamıştı hatta onun babasının gözüne dahi girmişti ama Jennie'nin onu görememişti.  Jennie duymasa bile Chanyeol mırıldandı.

"Bende çok şanslıyım"

.

"Chanyeol nerdeyse evime geldik artık çıkar ağzında ki o baklayı!"

Jennie arkadaşının koluna vurduktan sonra onun önüne doğru geçip geri geri yürümeye başladı. Chanyeol yerinde iç geçirerek durdu ve Jennie'yi omuzlarından tutarak yanına koydu.

"Öyle yürürsen düşersin Jennie"

Jennie çocuk gibi burun kıvırırken sertçe omuzlarını silkti.

"Eğer düşmemi önemsiyorsan derdini de söyle, kendimi kötü bir arkadaş gibi hissediyorum!"

Chanyeol büyük bir iç çekip olduğu yerde yine durdu, Jennie ona yavru köpek bakışlarını atıyordu. Ona bağırarak anlatmak isterdi ama yapamazdı bu çaresizlikte onun sinirini bozuyordu. Eliyle saçlarını karıştırdı ve konuştu.

"Sen iyi bir arkadaşsın Jennie, bir sorunum da yok sadece kendimi iyi hissetmiyorum bu kadar"

Jennie biraz tatmin olmuş gibi gözükse de hala Chanyeol'un ondan bir şey sakladığını hissediyordu. Jennie yürümeye devam ederken Chanyeol'da her zaman ki gibi onun arkasından gidiyordu. Arkadaşlıklarının başından beri böyleydi, Chanyeol her zaman arkada olur ve prensesini korurdu ama prenses onu sadece şovelyesi olarak görürdü bir prens olarak değil. İşte bu yüzden Chanyeol hissettiklerini ona söyliyemezdi çünkü arkadaşlıkları eskisi gibi olmıcaktı. Belki aynı devam ediyorlarmış gibi gözükebilirdi ama arada mesafe olucağına emindi. Chanyeol'un hayallerini, hayallerini süsleyen kız bozdu.

"Yukarı çıkıcakmısın? Evde sadece babam var"

Chanyeol gülümseyerek onu onayladı, Jennie yerinde zıplayarak onun elinden tuttu ve binanın içersine sürükledi. Chanyeol gülerken Jennie hızını bozmadan iki kat boyunca Chanyeol'u koşturdu. Nefes nefese kalan iki arkadaş'ın sesleri apartmanda duyuluyordu. Jennie kapılarının yanındaki duvara yaslanırken Chanyeol'da onun olduğu duvara iki elini yaslarken arasına Jennie'yi aldığını fark etmemişti. Nefeslerini düzenlemeye çalışırken başını yukarı kaldırdığın da Jennie ile nerdeyse dip dibe olduklarını gördü. İkisi birden büyümüş gözlerle birbirine bakarlarken Chanyeol hemen duvardan ayrıldı. Kalbi hızlı bir şekilde atarken kapıya iki defa vurdu, Jennie ise toparlanıp Chanyeol'un yanına geçti. Birbirlerine bakamazlarken açılan kapı ile birlikte Chanyeol içeri çekildi. Jennie babasının bu hareketine gülerken o da içeri girdi ve kapıyı kapattı.