Daylight / Jeon Jungkook

18

Jungkook

Hiç olmadığım kadar korkuyordum. Min Jung'a bir şey olma düşüncesi bile nefesimi kesiyordu. 2 hafta benim için ölüm gibi geçmişti. Hoseok hyung, söyleyeceğini söyleyerek tehdit ediyordu. 2 hafta Min'den uzak durmaya çalıştım. Eğer yaklaşırsam daha da berbat edecektim. Sahile gelince oturup düşünmeye başladım. Gideceği yerleri, yakınlarını.. Anne ve babasını dahi tanımıyorken nasıl yakınlarını tanıyabilirdim ki?Telefonumu alıp Min Jung'a mesaj attım.

nochujk: Nerdesin?
Cidden neredesin?
En azından 2 haftadır gözümün önündeydin.
Şu an hiç yoksun Min Jung.
Özür dilerim.
2 hafta boyunca bir hiçmişsin gibi davrandığım için özür dilerim.
Yemin ederim seni bulacağım.
Söz veriyorum.

Ayağa kalkıp eve doğru koşmaya başladım. Her ne kadar nefes nefese kalsam da zaman kaybetmemek için daha hızlı koşmaya başladım. Sonunda eve geldiğimde yavaşça kapıyı çaldım. Açılmasıyla direk girip ayakkabılarımı çıkarıp salona ilerledim.

"Baba yardımına ihtiyacım var."

"Oğlum? Otur soluklan biraz. Ne bu hâlin?"

"Kaybedecek zamanım yok baba. Sana ihtiyacım var."

"Anlat. Ne oldu?"

"Okuldan bir arkadaşım var. Günlerdir ondan haber alamıyoruz. Aslında bakarsan bu gün evlerine gittiğimizde komşusu bize acele olarak gittiğini söyledi. Telefonları kapalı. Senden ricam polis arkadaşlarından onların yerini bulabilir misin?"

"Merak etme de haklısın Jungkook. Arkadaşlarını düşündüğün için gururlandım. İsmini ve adresini verebilirsen arayacağım."

İsmini ve adresini verdikten sonra arkadaşıyla yaptığı konuşmaları dinlemeye başladım. Telefonu kapattıktan sonra heyecanla babama bakmaya başladım.

"Uçuşlara, hastanelere ve kamera kayıtlarına bakacaklar. 1 saate haber verirler. Rahat ol."

Kafamı sallayıp teşekkür ettikten sonra odama çıktım. Jimin hyung'ı arayıp açmasını bekledim.

"Efendim?"

"Hyung, babama olayı anlattım ve polis arkadaşlarından yardım istedi. 1 saate yerlerini bulacaklar."

"Ciddi misin? "

"Evet hyung."

"Bana haber vermeyi unutma, Jeon."

"Pekâlâ hyung."

"Şey Jungkook."

"Efendim hyung?"

"Aramızın açılmasına rağmen hâlâ resmi konuşmadığın için garip hissediyorum." Anlaşılan önce ki konuları tekrar açacaktı ki ben çoktan kapatmıştım.

"Hyung. Ben o konuları çoktan kapattım. Şu an eskisi gibi hyung'ımsın."

"Uhm. Teşekkür ederim. Hoseok'u dinlemeyin. Mutlu olun. Söylemeyeceğinden eminim. Sizi korkutmak için yapıyor?"

"Biliyorum hyung ama yine de Min'in iyiliği..."

Sözümü kesen babamın kapıyı açmasıyla ona döndüm.

"Seni daha sonra arayacağım hyung görüşürüz."

Telefonu kapatıp babamın ne diyeceğini merakla dinlemeye başladım.

"Bulmuşlar oğlum."

Elime verdiği kağıtla yazılan adrese baktım. Kaşlarımı çatarak düşünmeye başladım. Orada ne işleri vardı?

____________________________

Bu gün Hoseok'umuzun doğum günü!!~ 🙆‍♀️

Doğum günün kutlu olsun, umudumuz. Nice BANGTAN'lı yıllara. 🖤