HANGGANG SA HULI

Kabanata 19

Kabanata 19

"Ughhh!" Frustrated kong tinapon ang aking mga damit sa sahig.

I've been stucked in this hotel room for already 2 freaking hours and I can't find something beautiful to wear! Umalis si Ronnie upang asikasuhin lahat at babalikan lang daw niya ako.

At heto ako ngayon... Ni hindi pa nakabihis!

Bibili na lang kaya ako? Tutal gabi pa naman kami magkikita. After minutes of thinking, napagdesisyunan kong bumili na lang sa pinakamalapit na mall. I texted Ronnie.

To: Ronnie
Mall lang ako mahal ko :)

All I know is nandoon siya sa hotel kung saan namamalagi ang aming mga pamilya at kaibigan. Gusto ko sanang sumama kaso gusto niyang magpahinga muna ako kaya sinunod ko 'yong gusto niya.

I was wearing a turtle neck black sweater paired with my leather black pants and my light brown fur boots. Sinadya kong magbalot dahil sobrang lamig sa labas.

"Shit." I cursed under my breath. Hindi ma lock ang pinto!

I tried even harder pero parang nasira talaga siya. Ano ba naman 'to! Magrereklamo talaga ako sa embassy tignan nila!

"Need any help?" I quickly turned around to see a tall guy behind me.

He doesn't have foreign features and he appears like a Filipino to me. Pero yung accent niya ay bihasang bihasa! Kumbaga, parang matagal na siyang namamalagi dito sa New York.

"Please?" I moved out at halos mawindang ako nang walang hirap niyang sinara ang pinto.

Unfair! Bakit ang dali?! Medyo napansin niya ang reaksiyon ko kaya napatawa siya ng mahina.

"Nice to meet you. I'm Jerome Ponce." Aabutin ko na sana iyong kamay niya kaso may biglang kumuha nito.

"Ronnie Alonte. Nice to meet you."

Di ko makapaniwalang tiningnan si Ronnie. He clenched his jaw at parang galit na galit siyang makita si Jerome sa harapan namin. I bit my lower lip. Kinikilig talaga ako sa tuwing nagiging possessive siya sa akin.

"Oh man... I'm sorry. She just need some help." Tumango si Ronnie at mukhang nakuha niya naman ang gustong iparating ni Ronnie kaya umalis na siya.

Tumalikod siya at frustrated niya akong tiningnan habang sobrang laki ng ngiti ko.

"Seloso mo!"

"Dapat talaga di na kita iniwan dito ng mag-isa, e.."

I laughed at his reaction. Nakakunot ang kanyang noo na tila di pa rin natutuwa sa mga pangyayari. Aliw na aliw ko siyang tiningnan.

"Grabe naman! Hanggang ngayon, pinagdududahan mo pa din ako?"

Lumapit siya sa akin at biglang hinawakan ang aking baywang. Inabot ko naman ang kanyang mukha at hinahaplos ito ng marahan.

"Sorry. Hindi ko lang talaga kayang isipin ka kasama ang ibang lalaki.."

Hinalikan niya ang aking noo. "Akin ka lang, Loisa."

Bumaba ang kanyang halik sa aking bibig. "Akin ka lang. Naiintindihan mo?"

Di pa ako nakapagsalita ay hinalikan na niya naman ako sa leeg. "Sumagot ka. Akin ka lang, 'di ba?

"Sa'yo lang ako.." Nanghihina kong sabi dulot ng kanyang mga halik.

Yumuko siya ng konti at hinalikan ang aking collarbone. Shit! "Good. Malinaw na malinaw. Akin ka lang."