26 augustus
Pov Charlie
'Nee ik ben niet verliefd op je.' 'Mooi, anders hadden we een probleem met je vader.' Ik grinnik even en zie Ashton hartjes maken met zijn handen.
'Oh shut up giechelkont.' Hij begint te blozen en rent snel weg. Calum kijkt verbaasd om en ik grinnik even.
'Hoe laat begint de soundcheck?' 'Die begint om 6 uur, ongeveer. Maar eerst gaan we de zaal bekijken.'
'Het is dezelfde als gisteren, sukkel.' Hij rolt lachend zijn ogen en ik wring mij uit zijn omhelzing.
Ik grijp mijn longboard en rijd richting de zaal, die supergroot is. Ik rijd in het vak waar de fans altijd staan en zie de jongens grijnzend op het podium staan.
'Ik kom naar je toe!' Calum komt aanrennen en springt zonder aan te kondigen op het board.
Ik slaak een kleine gil en val bijna ervan af, maar Calum slaat snel zijn armen om mijn middel heen.
Ik hoor verschillende klikjes maar schenk er geen aandacht aan, ik geniet van het moment.
Ik ben hier nu samen met de idolen van de meeste tieners en vrouwen, ik heb een geweldige vader en geweldige ooms.
Nou, ooms, ze voelen meer als broers voor mij. En die heb ik nodig op dit moment, nadat een jongen mij hard in de grond gestampt heeft.
Calum en ik skaten samen door de hele zaal en ik heb echt plezier, dit heb ik een lange tijd niet gehad. Ik glimlach breed en zie papa allemaal foto's maken.
Als ik nog een keer kijk zie ik dat Tyler en Josh er ook bij staan, maar die derde die erbij staat herken ik niet. Het is een jongen, en ik moet goed kijken wie het is.
'Wacht, o mijn God. Niall!' Ik spring van het bord af en ren snel naar Niall toe, ik heb hem gemist.
Hij slaat zijn armen om mij heen en ik glimlach breed. 'Ik kwam kijken of je oké was, de andere jongens waren te lui om hierheen te lopen.'
'Dus die zijn hier ook?' 'Voor je verjaardag! Dan vieren we morgen met zijn allen je verjaardag.'
Ik juich kort en Niall grinnikt even. 'Blij?' Ik knik hevig en spring weer lachend met Calum op het longboard.
Hij slaat zijn armen weer om mijn middel heen en drukt zijn gezicht in mijn nek. 'Zijn die een stel of?' Ik werp Niall een dodelijke blik en hij houdt beschermend zijn handen omhoog.
Ik voel een zacht kusje in mijn nek waardoor mijn mond open zakt. Deed hij dat nou echt? Ik begin keihard te blozen, waardoor Ashton begint te giechelen.
'Gaf je mij nou echt een kus in mijn nek?' Ik fluister natuurlijk, dat is logisch. 'Ja.' Ik rol lachend mijn ogen en hij grinnikt even.
'Sorry.' 'Wat? Je hoeft geen sorry te zeggen sukkel, het is niet erg.' 'Anders had ik echt wel een mep gehad waarschijnlijk.'
Ik knik instemmend en we barsten beide in lachen uit. 'Waarom zijn wij zo ongemakkelijk?'
Ik haal lachend mijn schouders op en ik draai mij voorzichtig om. Ik heb die skills daarvoor, hoor je de sarcasme?
Calum zet nog een keer af en ik glimlach breed. Ik val er bijna vanaf maar hij slaat snel zijn arm om mijn heup.
'Hier blijven jij.' Ik grinnik en steek mijn tong uit terwijl ik van het board af spring. Ik ren snel weg en een lachende Calum komt op mij af.
'Hier blijven jij.' Ik ren snel backstage en plof daar lachend op de bank. 'Soundcheck begint over twee uur!'
'En wat moeten wij straks eten?' 'McDonalds? Er zit een McDonalds hier naast.' Ik knik en bedank ze even.
De jongens zijn bezig met soundcheck en ik heb eten gehaald, maar zou ik het podium oplopen? Ze zijn nu een vragenronde aan het doen, fuck it.
Ik pak de McDonalds zak en loop het podium op, gelijk beginnen de meisjes te gillen. Er zijn deze keer alleen maar meisjes, vorige keer waren er ook veel jongens.
'Ik heb eten voor jullie.' Ze glimlachen en Ashton begint te lachen, wat ik wel snap. Ik geef ze het eten en ze glimlachen breed.
'Anders blijf je hier.' Ik haal mijn schouders op en knik dan. 'Is goed.' Ik ga op de rand van het podium zitten en de meiden beginnen te gillen.
Ik gooi wat frietjes het publiek in en de jongens beginnen hard te lachen. 'Maar wat waren jullie aan het doen?'
'Vragen aan het beantwoorden.' Ik rol lachend mijn ogen en een meisje steekt haar hand op. Een bodyguard geeft haar een microfoon en ze glimlacht breed.
'Charlie, heb jij wel eens met één van de jongens ruzie gehad? Michael telt niet mee.'
'Uhm. Ja, met Luke. Hij had mijn eten gestolen, vieze klootzak.' Luke grinnikt even en knikt.
'Daar kregen we ruzie om inderdaad, het was echt stom. Maar ik had haar chocolade gestolen.' 'Steel nooit chocolade van een meisje Lucas!'
Het meisje wat het schreeuwde glimlacht breed en ik lach. 'Klopt, helemaal gelijk. Niemand komt aan mijn chocolade.'
De jongens zijn aan het optreden en ik zit backstage met de anderen, oftewel de jongens van One Direction.
'Waarom hebben we geen PlayStation hier?' Zucht ik. De jongens knikken instemmend en ik hoor dat het lied is afgelopen. 'Kom Niall.'
Ik trek Niall mee naar het podium en zonder pardon lopen we het podium op. 'Waarom hebben wij geen PlayStation hier?'
De jongens grijnzen en ik zie mijn gitaar al in de hoek staan, fuck. 'Nu heb je een probleem Charlotte.'
Ik zucht en rol mijn ogen. 'Gebruik mijn volledige naam niet Lucas.' De menigte lacht en ik grijns even.
'Maar ik speel wel mee, als jij mijn volledige naam nooit meer gebruikt.' 'Deal, Charlotte.'
Ik werp hem een dodelijke blik toe en krijg de gitaar aangereikt van Niall.Niall loopt weer van het podium af en ik ga bij een microfoon staan. 'Dit is Amnesia!' Ik krijg al tranen in mijn ogen en bijt op mijn lip.
Waarom doen ze dit? Ik denk dat ze er geen rekening mee hebben gehouden, maar ik mis Thomas.
Zonder dat ik het doorheb krijg ik tranen in mijn ogen en slik even. 'S-sorry.' Ik ren het podium af en ren gelijk door naar de kleedkamer, waar ik mezelf opsluit.
'Char? Kom je eruit?' 'Nee Niall, rot op.' 'Char-' 'Ik zei rot op, Niall.' Ik hoor zijn voetstappen afsterven en barst in huilen uit.
'Char? We gaan!' Ik trek de capuchon over mijn hoofd en loop voorbij de jongens de tourbus in, daar ga ik gelijk in mijn bunk liggen.
Ze hebben mijn hele stemming verpest.
JE LEEST
Daddy's little princess | M.G.C
Fanfiction'Ik word ook ouder pap!' 'Ja, maar toch. Je blijft daddy's little princess.' Charlie is vier jaar oud, haar vader is beroemd. Hoe leeft ze als klein meisje ermee dat haar vader wordt herkend op straat? Dat haar moeder het allemaal niet meer aankan...