Daddy's little princess | M.G.C

20.

Pov Charlie

We zitten nog steeds bij Thomas op de kamer, hij is helemaal aan het stralen nu Calum erbij is.

'Maar vertel, waarom ben ik je favoriet?' 'Gewoon, je bent heel grappig, aardig. Je hebt een super mooie stem, al die dingen.' Calum grinnikt even en Thomas geeft hem een high-five.

'Ey Thom? Zullen we als we beide uit dit ziekenhuis zijn een keer afspreken?'

'Tuurlijk! Je bent mijn buurmeisje. We gaan elkaar vaker zien.' 'Mooi. Ik kan niet wachten totdat we beide uit dit ziekenhuis zijn.'

'Precies, ik wil hier dan ook nooit meer terugkomen.' Ik knik instemmend en geef hem een high-five.

Het is alweer middag, straks komen Harry en Louis en gaan Ashton en Calum weer naar huis.

En als het goed is wordt ik morgen opgehaald door iedereen en gaan de jongens zingen bij de afdeling oncologie, want daar liggen onwijs veel fans.

'Het klinkt heel raar maar ik kan niet wachten totdat ik weer twee schoenen aan kan.' De jongens grinniken even en ik lach mee.

'Het is gewoon klote dit. Ook de laatste week van mijn gips moet ik weer naar school.' 'O ja! Nog helemaal niet aan gedacht joh.'

'Dan ga ik leven in korte sportbroekjes. Ik kan geen broek aan met dit klotegips.' De jongens grinniken en ik haal mijn schouders op.

'Het is gewoon zo. En dan doe ik een shirt van jullie erboven. Gewoon all-in.' Ik begin te lachen en de jongens lachen mee.

De deur vliegt open en ik glimlach als ik zie dat Harry en Louis in de deuropening staan. 'Je favoriete ooms zijn hier!' Ik schud lachend mijn hoofd en sla mijn armen om de jongens heen.

'Doei Ash, doei Cal-Pal.' 'Doei Char.' Ik geef ze ook nog een knuffel en een kus en dan lopen ze de deur uit.

'Oké, ik wil sowieso een rolstoelrace gaan doen.' 'Lou! Mijn been is gebroken, sukkel.' Hij pruilt zijn lip en ik kijk hem geïrriteerd aan.

'Nee, we gaan geen rolstoelrace doen. Hebben jullie de haarverf meegenomen?' 'Nee, niet de haarverf. Wel de Lou, met de haarverf.'

Ik grinnik en zie Lou om de deur lopen met Lux voor haar aan. 'Charlie!' Lux springt op mijn bed en slaat haar armen om mij heen. 'Hey.' Ik knuffel Lou en ga dan in de rolstoel zitten.

'Laten we het maar gaan verven dan.' Ik knik en Lou drukt mij naar de badkamer.

'Klaar.' Ik haal een hand door mijn haar en mijn mond zakt open. 'Wauw, dit is prachtig. Bedankt Lou!'

Ik sla mijn armen kort om haar heen en dan gaan we terug naar Louis en Harry.

'Wauw Char! Dat is echt mooi.' Ik grinnik en voel Louis zijn hand door mijn haar gaan. 'Het is echt fel.' Ik knik instemmend en ga weer voorzichtig op het bed zitten.

'Shit, ik heb zijn nummer nog helemaal niet!' 'Wie? Heb je een vriendje? Crush?' Ik zucht en rol mijn ogen. 'Geen vriendje, wel twee vrienden. Leah en Thomas, ik ga straks wel even naar ze toe. Ze zijn beide groot fan.'

'Oh! Dat wordt leuk.' Louis grijnst en wrijft in zijn handen. 'Lou, we gaan niemand vermoorden, psychopaat.' Ik grinnik en kijk naar Harry.

'Hoe gaat het met jou?' 'Goed, heb alleen last van mijn arm.' Ik knik begrijpend en zet de televisie aan.

Één onderwerp valt mij gelijk op: 'Broertje Luke Hemmings, Connor Hemmings, is gespot met een meisje. Het meisje heeft zijn hand vast en ze lopen samen door de stad. Ook zijn ze zoenend gespot. Wie is dit meisje?'