Pov Michael
De volgende ochtend loop ik alleen door de straten van Sydney, ik moet mijn hoofd gewoon even legen. Alle gedachtes zijn gewoon teveel de afgelopen tijd.
Ik neem plaats op een bankje en leg mijn hoofd in mijn handen. Ik mis Lee nog steeds, zo erg. Het is al een jaar geleden, maar ik heb wel een dochter met haar. Ik mis haar zo.
Ineens zie ik een bekend gezicht voorbij komen, maar haar gezicht is langer niet zo mooi als eerst.
'Lee?!' Ze kijkt op en glimlacht als ze mij ziet. 'Michael!' Ik ren op haar af en sluit huilend mijn armen om haar heen. 'Wat is er met je gebeurd?'
We zitten in een bijna lege Starbucks en ik leg mijn hand op Lee haar wang. 'Wat is er gebeurd?'
'Hij mishandelt mij Michael, al een halfjaar. Het eerste jaar was hartstikke mooi maar na een jaar veranderde hij compleet. Hij zei dat ik een slet was omdat ik nog steeds niet over jou heen ben.'
'Waarom heb je mij nooit wat verteld? Je kon mij gewoon bellen.' 'Ik dacht dat je boos op mij was.' 'Ben je gek? Ik mis je Lee.' 'Ik jou ook Michael.' Ik sla mijn armen om haar heen en laat mijn kin op haar hoofd rusten.
'Waarom ben je niet op Charlies verjaardag gekomen?' 'Nogmaals, ik dacht dat je boos op mij was. Het zou niet helpen als ik op kwam dagen op de verjaardag.'
'Wat moet ik nu doen?' 'Je gaat met mij mee, de jongens missen je ook.' 'Zijn ze niet boos?' 'Ze hebben je allang vergeven.'
'Jongens ik ben weer thuis!' Charlie komt de hoek om rennen en haar ogen worden groot. 'Mama!' Ze rent in haar armen en ik hoor haar zachtjes snikken. 'Ome Ashie! Mama is terug! Jada!' 'Lee, dit is Jada.'
'Je vriendin?' 'Nee, een fan die tijdelijk bij ons woont, ze heeft problemen thuis.' Ze zucht opgelucht en omhelst de jongens.
'We hebben je gemist Lee.' 'Ik jullie ook jongens.' We zitten in een groepsknuffel en Lee knuffelt Jada ook nog uitgebreid. 'Heel erg bedankt voor het opvrolijken van Michael.'
'Het is geen probleem, ik doe het graag.' Ze glimlacht even naar mij waardoor ik begin te blozen.
'Zullen we met zijn allen gaan dineren?' 'Ja! Leuk!' Lee tilt Charlie enthousiast op haar heup en met zijn allen lopen we naar de auto.
We zitten op een terrasje met zijn allen te eten, net zoals vroeger. Ik ben blij dat ik Lee heb gevonden, ze is er slecht aan toe. Jada heeft haar geholpen met het bedekken van haar blauwe plekken, het waren er veel.
'Michael? Hij belt.' 'Neem op dan!' Ashton slaat een arm om haar heen en met trillerige handen neemt ze op.
'Met Lee.' 'Waar zit je? Vuile slet. Beter kom je naar huis.' 'Noem haar nooit meer vuile slet.' 'Ah Michael! Mijn vriend! Hoe is het met je? Heb jij mijn sletje gevonden?' 'Noem. Haar. Geen. Slet.' 'Oh en nu neem je het voor die slet op?' 'Ze is wel de moeder van ons kind. En wat zei ik nou?!' 'Moet ik bang voor je zijn?' 'Ja!'
'Lee waar woont hij?' Ze zucht en kijkt naar haar handen. 'D-dat kan ik niet zeggen.' 'Waar woont hij?' Sis ik. 'Michael, rustig.' 'Nee! Lee.' 'Bakerstreet 44.' Ik pak de autosleutels van Ashton en stap snel in zijn auto.
Als ik er ben aangekomen zie ik hem al met een grote grijns buiten staan. 'Ah! Michael. Ik verwachtte je al.' 'Hou je bek vieze klootzak.' Ik haal naar hem uit en zie dat zijn neus scheef staat.
'Oh hier ga je spijt van krijgen Clifford.' Hij haalt uit en ik kan hem ontwijken door te bukken. 'Je andere slachtoffer was makkelijker of niet? Kan je wel tegen iemand die zich totaal niet kan verdedigen?!' Ik haal nog een keer uit en hij grijpt met een pijnlijk gezicht naar zijn kaak.
'Vieze klootzak! Mijn kaak! Ik ga je dood slaan Michael Clifford.' Wanneer komen ze nou? Die politie moet echt opschieten. 'Doodslaan gaat niet zo makkelijk als je in de bak zit.' Ik zucht opgelucht en zie dat hij handboeien omkrijgt.
'Michael!' Een huilende Lee valt in mijn armen en ik wrijf geruststellend over haar rug heen. 'Bedankt Michael. Je hebt mijn leven gered.' 'Lee Johnson? Mogen wij je wat vragen stellen?' Ik veeg haar tranen weg en ze knikt. 'Tuurlijk.'
'Ben je oké?' Ze knikt en we gaan weer in de auto zitten. Al snel is Lee in slaap gevallen tegen mijn schouder waardoor ik grinnik.
'Michael? Pas je wel op?' 'Tuurlijk Luke, ik ga oppassen.' 'Ik wil niet dat je hart nog eens wordt gebroken, ik haat het om je zo te zien.'
'En wij ook.' Ik glimlach even en al snel zijn we alweer thuis. Ik leg Lee voorzichtig op bed, en vervolgens Charlie.
'Papa, blijft mama bij ons?' 'Ja prinses, voor nu wel.' 'Yes! Mama is terug.' 'Welterusten prinses.' 'Slaaplekker papa. Ik hou van jou.' 'Ik ook van jou, heel veel.' Ze sluit haar ogen en ik loop zachtjes de trap af.
'Zullen we een film kijken?' De jongens knikken enthousiast en ik pak wat popcorn. Ze zetten Grease op en ik zing alle liedjes mee, deze film is zo leuk.
'Michael?' 'Ja?' 'Je houdt nog van haar he?'
'Teveel Luke, teveel.'

JE LEEST
Daddy's little princess | M.G.C
Fanfic'Ik word ook ouder pap!' 'Ja, maar toch. Je blijft daddy's little princess.' Charlie is vier jaar oud, haar vader is beroemd. Hoe leeft ze als klein meisje ermee dat haar vader wordt herkend op straat? Dat haar moeder het allemaal niet meer aankan...