'Ik word ook ouder pap!' 'Ja, maar toch. Je blijft daddy's little princess.'
Charlie is vier jaar oud, haar vader is beroemd. Hoe leeft ze als klein meisje ermee dat haar vader wordt herkend op straat? Dat haar moeder het allemaal niet meer aankan...
De volgende ochtend word ik wakker door mijn telefoon en zie dat Connor mij belt.
'Hey Connor.' 'Hey, heb ik je wakker gebeld?' 'Ja, het is half twaalf. Geef mij wat tijd.' 'Sorry, maar ik belde om te vragen hoe het was gisteren. Is die vriend nog een beetje chill?'
'Ja, hij valt mee. Heb je het gehoord van papa?' 'Ja, ik kan het niet geloven. Ik ben er voor je Charlie.' 'Thanks Connor, zie ik je zondag nog?' 'Ja, ik zal er zijn. Doei Char.' 'Doei Connor.'
Ik hang op en glimlach, ik ben te verliefd op die jongen. Ik kleed mij om in een trui van Ashton die ik ooit een keer heb gestolen samen met mijn zwarte shorts en vans. Ik vlecht mijn paars-blauwe haar in en loop naar beneden.
Ik stuur een Snapchat naar Ashton met zijn trui en pak ondertussen een sandwich. 'Hey Charlie.' 'Hey Alec.' Ik bekijk de Snapchat van Ashton die ik terugkreeg en hij is echt schattig. Mijn ome Ashie.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Ga je vandaag met je moeder naar de film?' Ik knik en pak wat te drinken. 'We gaan naar IT.' Hij knikt even en ik ren weer naar boven, ik ga met de jongens Skypen.
'Hey Luke!' Ik zwaai vrolijk naar het scherm en al snel zit Ashton er ook bij. 'Zit mijn trui lekker?' 'Ja, Alec vroeg al of ik een vriendje had. Hij werd helemaal rood toen ik zei dat ie van jou was.' 'Vriendje?!' Connor springt ook in het beeld en ik zwaai vrolijk.
'Charlie heeft geen vriendje, wees maar niet bang.' 'Mooi, anders moest ik hem wel keuren.' Ik grinnik even en al snel zit iedereen in beeld. 'Maar Lee is alweer zwanger dus?' 'Ja, ik ben echt boos. Ten eerste zit ik vier uur bij jullie vandaan, ten tweede is het kindje geen Clifford en ze vertelt het nu pas. Ze kon mij ook bellen of zo.' 'Klopt. Maar nu weten we het ook.'
'Charlie! We gaan!' 'Sorry, moet hangen. Doei jongens!' Ik sluit Skype af en ren naar beneden.
'Ga je zo mee?' Ik kijk haar even nijdig aan en knik. 'Problemen mee?' 'Je ziet er zo ruig uit, draag je geen rokjes?' 'Zo zag jij er vroeger ook uit, Alec heeft je veranderd. Dit is mijn kledingsmaak en als je het niet mooi vind heb je pech.' 'Ik wed dat je geen eens één nummer kan opnoemen van AC/DC wat geen Highway to Hell is.' Ik kijk haar nijdig aan en grijns. 'Test je mij nou?' Ze knikt.
'Nou, thunderstruck, Back in Black, Hells Bells, T.N.T, You shook me all night long, Whole Lotta Rosie en Let there be rock zijn er wat, maar hoe kan ik dat nou weten?' Ik grijns en loop voor haar uit naar de auto.
'Gaan we nog?' Ze knikt en stapt verslagen de auto in. Als we bij de bioscoop zijn stap ik alvast uit en loop naar binnen. 'Twee kaartjes voor IT.' De jongen achter de kassa geeft mij zonder problemen twee kaartjes en ik geef er één aan mijn moeder.
Na de film zitten we bij de Subway een broodje te eten, de film was echt leuk en totaal niet eng. 'Charlie, Alex en ik hadden het erover gehad en we willen dat als je bij ons bent je je degelijk gaat kleden, dus geen bandshirts meer.'
'Wat? Meen je dat? Je gaat mij verplichten om mij anders voor te doen dan dat ik ben? Dat kan je niet vragen!' Ik spring omhoog en ren de Subway uit. Ik vraag papa wel of hij mij wilt ophalen.
Eenmaal bij ons thuis bel ik gelijk papa op, zodat hij mij ophaalt. Ik wil mij niet degelijk kleden, ik ben niet van adel. Hij heeft mijn moeder echt veranderd, ze heeft geen piercings meer en haar natuurlijke kleur is weer terug. Ze draagt alleen nog maar rokken met blouses of jurken, heeft altijd make-up op en luistert naar klassieke muziek. Zo is zij gewoon niet en dat ziet iedereen.
'Charlie! Kom nu naar beneden!' Ik neem mijn koffer en gitaar mee naar beneden en zie mijn vader al grijnzend staan. 'Waarom staat Michael hier?' 'Ik ga weer naar huis, als ik mijzelf niet mag zijn hoef ik hier niet te zijn.' Ze gromt even en ik zwaai haar uit. 'Doei mam! Doe de groetjes aan Alec!'
Ik stap in de Bentley van mijn vader en geef hem een high-five. 'Goed gedaan, je gaat daar nu echt niet meer heen. Zoiets kan ze niet van een Clifford verwachten.' Hij grijnst even en legt zijn hand op mijn knie.
Eenmaal bij ons thuis stap ik lachend uit met de milkshake in mijn handen. We hebben een milkshake met wat te eten gehaald en papa moest weer eens smeren.
'Char!' Connor rent op mij af en omhelst mij stevig, hij wist het al want ik heb hem gebeld. De rest alleen niet.
'Charlie?' Ashton stormt op mij af en tilt mij op terwijl hij rondjes draait. 'Hey Ash.' 'Ik wist wel wat er gebeurd was maar ik wist niet dat Mike je had opgehaald. Ik ben blij dat je er weer bent kleintje.'
'Hey! Ik ben maar drie cm kleiner, en jij bent zowat een reus.' 'Dat is waar, jij wordt nog groter let maar op.' Ik grinnik en pak een chocoladecakeje uit de kast.
'Dit heb ik die paar uur echt gemist, daar hebben ze alleen maar biologisch voedsel.' Ashton trekt een vies gezicht en ik breek de cake doormidden. 'Hier.' Hij glimlacht even en ik ga op het aanrecht zitten.
'Waarom zit je op het aanrecht?' Connor komt grijnzend binnen en ik haal mijn schouders op. 'Weten Calum en Luke al dat ik hier ben?' 'Nee, maar daar komen ze snel genoeg achter.'
'Chocolade!' Calum komt juichend de keuken binnenrennen en blijft stilstaan als hij mij en Connor ziet. 'Char? Wat doe jij hier!' Hij slaat zijn armen om mij heen en glimlacht.
'Ik haat het daar, je hebt het denk ik wel gehoord van papa of niet?' 'Ja, stom wijf. Luke komt zo ook, dus Connor, afstand nemen lijkt mij wat slimmer.' Hij knipoogt en verlaat de kamer weer, inclusief zak chips.
Connor grinnikt even en pakt nog een stuk chocolade. 'Char? Charlie!' Luke komt binnen en slaat ook zijn armen om mij heen. 'Eindelijk ben je weg daar, we misten je al na één dag. Het was saai hier.' 'Daar ook, ik had echt behoefte aan chocolade maar volgens Lee wordt je daar te dik van. Ik weeg nog geen 60 kilo en heb zowat een sixpack!'
Ze grinniken even en ik spring van het aanrecht af. 'Je weegt inderdaad haast niks. Filmpje kijken?' Ik knik en ren met de jongens naar de filmzaal. 'Oh ja, Charlie je hoort dit te weten.' Ik kijk afwachtend naar Luke, die weer naar Connor kijkt. Die knikt.