Daddy's little princess | M.G.C

40.

28 augustus

Pov Charlie

'En ik hou van hem.' Calum glimlacht en klimt weer van het dak af. Hij drukt weer een kus op mijn lippen en ik hoor Matt zuchten.

'Toe maar, maar dan gaan jullie vanavond op date.' Ik knik en Calum drukt nog een kus op mijn lippen.

Na een dag in de studio zijn we weer thuis en ren ik gelijk naar boven waar ik onder de douche stap.

Ik geniet van de warme stralen op mijn huid en begin met mijn haren in te zepen. Als ik daarmee klaar ben was ik mijn haar uit en begin aan mijn lichaam.

Nadat ik heb gedoucht ga ik op mijn bed liggen en pak mijn laptop. Ik scroll wat door YouTube en hoor geklop op de deur.

'Char.' Papa steekt zijn hoofd om de deur en ik glimlach. 'Hey.' Hij gaat op bed zitten en ik zie dat hij zijn tranen wegveegt.

'Wat is er?' 'Uh, wij gaan op tour.' 'Ja? Dat is toch geweldig!' Ik zie dat hij slikt en hij kijkt naar zijn handen.

'Zonder jou.' Ik kijk hem verbaasd aan en hij slaat zijn armen om mij heen. 'Het spijt me. Maar je zit in je examenjaar en dat is gewoon belangrijk.'

'I-ik snap het. Wanneer?' 'Overmorgen.' Ik sta in een ruk op en loop boos naar beneden. Zonder nog wat te zeggen loop ik naar buiten en klop bij Thomas aan.

'Hey Char, wat is er?' Ik val huilend in zijn armen en hij wrijft geruststellend over mijn rug heen. 'Vertel mij het zo maar.' Ik knik en we lopen naar binnen.

'Vertel, wat is er gebeurd?' 'Nou, papa gaat op tour. Waarschijnlijk voor een jaar, weer. Maar ik mag niet mee.'

'Serieus? Wat erg. Jezus.' Ik knik en hij slaat zijn armen open. Ik kruip erin en hij wrijft weer over mijn rug.

'Je kan hier wel even blijven, morgen laatste dag school toch?' 'Ja, daarna weekend.' Hij knikt en we lopen samen naar de woonkamer.

30 augustus

'Doei papa.' Ik kruip voor de laatste keer in zijn armen en hij barst ook in huilen uit. 'Ik ga je missen prinses.'

'Ik jou ook papa.' 'Sorry, maar we moeten echt gaan.' Ik laat papa los en druk nog een kus op Calum zijn lippen, en dan verdwijnen ze toch echt in de buis.

'Char? Kom je?' Ik knik en loop achter Thomas aan. Het vliegveld is dichtbij ons huis, dus kunnen we hef aflopen.

Eenmaal weer thuis plof ik op de bank en springt Noah op mijn schoot. 'Hey Noah.' Ik aai over zijn hoofd en dan stromen alle tranen eruit. 12 maanden zonder papa.

Ik zet Noah van mijn schoot af en ren naar boven. Ik trek een trainingsbroek aan en ren weer naar beneden, waar ik begin met koken.

Terwijl ik Netflix kijk zit ik te eten van mijn pannenkoeken. Ik snap niet hoe ik het dit jaar ga volhouden, ik mis ze nu al.

Ik zucht en voel weer tranen in mijn ogen ontstaan als ik word gebeld, het is Ashton.

'Hey Ash.' 'Hey Char, we zijn geland. We missen je.' 'Ik mis jullie ook, ik verveel mij nu al. Ik kan niet zonder jullie Ash.'

'Wij ook niet, we missen je echt. Michael en Calum zijn al de hele tijd aan het huilen, Luke is heel stil. We kunnen niet zonder jou, echt niet.'

'Ik mis jullie ook, mag ik papa even?' 'Ja, tuurlijk. Ik hou van je Char.' 'Ik ook van jou Ashie.'

'Hey Char.' 'Hey papa. Ik mis je.' 'Ik jou ook, en we zijn net vijf uur weg of zo.' 'Ik kan echt niet zonder je papa.'

Ik barst in huilen uit en ik hoor papa aan de andere kant van de lijn ook huilen, maar ik hoor Ashton ook tegen hem praten.

'We zien elkaar over een jaartje weer.' Ik hoor hem nog harder huilen en dit breekt echt mijn hart.

'Papa huil niet alsjeblieft. Dat breekt mij. Stop alsjeblieft.' 'Ik bel je iedere dag na het concert, oké? En we gaan Skypen.'

'Zeker, zijn jullie al bij de tourbus?' 'Bijna, ik blijf met je aan de telefoon en dan gaan we zo Skypen oké?'

'Tuurlijk, waar zijn jullie nu eigenlijk?' 'Indonesië.' Ik glimlach even en veeg mijn tranen weg.

Al snel krijg ik een melding van Skype die ik enthousiast accepteer. Ik zie de jongens gepropt op een bank zitten en grinnik even.

'Hey jongens.' Ik glimlach breed en zie papa flink zwaaien in de camera. 'We gaan morgen alweer optreden.'

'Ik ben blij voor jullie, echt waar.' 'Fijn. Maar we moeten je wat vertellen.' 'Vertel op.' Ik bijt op mijn lip en hoor de jongens zuchten.

'Calum heeft een vriendin.' 'Oké. Uh, ik moet, ik ga. Doei jongens.' Ik sluit zonder af te wachten Skype af en barst in huilen uit.

Ik ren naar boven en laat mij daar huilend op bed vallen. Alles was een leugen, alles. Waarom doet hij dit?

Hij heeft mij pijn gedaan, al die 'ik hou van je' zijn voor niks geweest. Echt voor niks. Hij houdt niet van mij.

En ja hoor, al snel komen er meer tranen. Ik ben gewoon belazerd. Dit is al de derde jongen die mijn hart breekt, en dat doet pijn.

Ik hoor mijn telefoon afgaan en zie dat papa mij wil bellen. Ik druk op het rode hoorntje en veeg mijn tranen weg.

Ik heb advies nodig van een vrouw nu, en de enige vrouw die over is, is mijn moeder. Ik pak mijn jas, wat geld en loop vervolgens naar buiten.

Ik stap in de bus en doe mijn oordopjes in, ik zet mijn One Direction afspeellijst aan en glimlach even.

Eenmaal bij de juiste halte stap ik uit en zucht even. Ik moet nu nog ongeveer vijf minuten lopen en dan ben ik aangekomen bij haar huis.

Ik druk zenuwachtig op de bel, en al snel doet mama open. Ik veeg mijn tranen weg en kijk haar aan.

'Charlie! Wat doe jij hier? Wat is er gebeurd?' Ik val huilend in haar armen en voel haar even verstijven, maar al snel slaat zij haar armen ook om mij heen.

'Ik heb je gemist Charlie.'