Gelmeyecek Sus Artık!(2.Kitap)

13.Bölüm

 Küllüğün içinde yavaş yavaş yanan fotoğraflara baktı . O an tek yananın hatıralar yada fotoğraflar olmadığının bilincindeydi . Kendisi de yanıyordu o dakikalar . 'Belki.' diye fısıldadı 'Belki bir gün kalbimde senin hatıralarından kurtulur.' diye devam etti . Eli istem dışı kabine gitti . Yavaş yavaş sıkışmaya başlayan kalbini ovaladı bir süre . Sanki kalbi ona uyarı göndermişti . Sanki ' Ben hiç bir zaman unutmayacağım onu' der gibiydi . Yaşlar yavaş yavaş gözlerinden damlarken son parçaları kalan fotoğraflara baktı . Ne vardı sanki son kalan parça onun yüzünü taşıyor olmasaydı . Tek uyarı gönderen kalbi değildi . Evren bile onu unutamaycağını biliyordu sanki . 'Ah ela gözlüm neden gittin.' Diye fısıldadı göz yaşları ateşin üstüne damlarken . İnce parmakalrıyla tek tek sildi yaşları . Ateş sönmeden bütün fotoğraflardan kurtulmalıydı . Evdekileri atabilirdi atmasına da ya aklındakiler ? Ona da bir kibrit yeter myidi?

 

ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ 

 

'A-Asya.'

Derken sesi titremişti Ulaş'ın . 

'Hani birşeye ihtiyacın olursa ara derdin ya sana ihtiyacım var Ulaş . '

 Asya ayaklarında ki biten dermanla kendisini yere bıraktı . Bir an Ulaş sessizleşti ve ikiside yalnızca birbirlenin nefes seslerini dinledi . Asya Ulaş'ın konuşmayacağını bilerek devam etti . İçinde ne varsa dökecekti . Bir aydır içinde tutmaktan sıkılmıştı . 

'b-ben seni çok özledim ya sen , sen hiç özlemedin mi?'

 İçinden kopup gelen hıçkırığı zor tuttu ve devam etti . 

'Söz vermiştin be Ulaş söz vermiştin . Kimseye güvenmezken , kimseye sırtımı dayayamazken sen çıka geldin . Tamam dedim bu kez mutlu olucam . İlk kez gerçekten sevilicem . Ben ailemden görmediğim şefkati sende buldum Ulaş . Senin maviliklerinde huzur buldum ben . Sen benim için yalnızca sevgili değildin , bir yuvaydın en başında . Ama o gün , o tüten bacayı söndürdün . Hayatın tüm gerçeklerini yüzüme vurdun ve gittin . Üşüdüm ben Ulaş . İçimde ki yanan ateşe rağmen çok üşüdüm ben . Yorganlara sığındım . Yalnızca senin sıcaklığını hissederim diye . Ne Haziran güneşi ne yorgan ısıttı beni . Aynı kalbim gibi dışarıdan varlığı bilindiği halde içi bomboştu o güneşin . Sonra anladım ki benim tek bir güneşim varmış . Karda , yağmurda , soğukta beni ısıtan tek bir güneşim varmış . Oda senmişsin . Ve ben o günden sonra güneş yüzü görmedim.'

 Ulaş'ın da diğer uçta ağladığını fark etmişti ama susmayacaktı . 

'Kendine iyi bak dedin ya özür dilerim Ulaş . Sana verdiğim sözü tutamam ben . Özür dilerim.'

Yavaşça telefonu yanına bıraktı ve elinde tuttuğu çiviyi hafifçe bastırdı bileğine . Yalnızca ince bir çizgi belirmişti . Bu onu öldürmek için yeterli değildi . Biraz daha bastırdı ve acıyla gözlerini yumdu. 

'Seni seviyorum Ulaş. Hep sevdim.'

'Asya.!'

Diye bağıran Ulaş'ın sesleri yankılandı kulaklarında . Gülümsedi .

'Son kez beni sevdiğini duymaya ihtiyacım var.'

 Yavaş yavaş akan kanla bir kez daha yumdu gözlerini sıkıca. Ulaştan ses gelmeyince .

'Hadi.'

Diye bağırdı . Çok vaktinin kalmadığını farkındaydı . Bir an önce o cümleyi duymalıydı.

'Sakın bir saçmalık yapma Asya . Sa-sakın.'

'Sen seni seviyorum yalanını söyle , melekler günahını bana yazsın . Ama ylavarırım söyle.'

Diye fısıldadı güçsüz sesiyle. 

'Seni seviyorum Asya çok seviyorum ama lütfen bir şey yapma kendine.'

 Yavaşça yumdu gözlerini . Uzun süredir bulamadığı huzuru buldu bir cümlede . 

'Asya!'

Ulaş'ın tüm bağrışları sonuçsuz kalmıştı . Asya çoktan yummuştu gözlerini. . .