Gelmeyecek Sus Artık!(2.Kitap)

15.Bölüm

 Merve biraz daha sıktı mikrofonu . Bugün ağlamamaya kararlıydı . Bir kez daha başladı müzik . Tüm şarkılar nasılda onun duygularını açıklıyordu . Sanki tüm şarkılar onun içindi . Arda yanına geldiğinde başladı sözlere . Bu şarkıyı birlikte söyleyeceklerdi . Bakışları onlara kilitlemiş insanalrdan çekti ve boş duvara dikti . 

Sessiz bir gece, yorgun adımlarım 

Hiç haberi yok gibi, ıslak kaldırımların 

Kimse görmüyor mu? Kimse duymuyor mu? 

Durup önünde kalbinin, kimse durdurmuyor mu? 

Herkes gider mi? Herkes gider mi? 

Söyle bana küçük adam, her şey biter mi? 

Çok erken değil mi? Erken değil mi? 

Söyle bana küçük adam, herkes gider mi? 

Arda girmişti bu kez şarkıya . 

Elinde cennetin kayıp haritası 

Kalbinde hazineler, yüzünde anahtarı 

Kimse görmüyor, kimse bilmiyor 

Ve sen hâlâ üşüyorsun.. 

Herkes gider mi? Herkes gider mi? 

Söyle bana küçük adam, her şey biter mi? 

Çok erken değil mi? Erken değil mi? 

Söyle bana küçük adam, herkes gider mi? 

Ve birlikte söylemeye başladılar.

-Hâlâ yalnız mısın? 

+Sadece özgür. 

-Peki mutsuz? 

+Sadece alışmış.

-Peki ya aşık? 

+Sadece eksik. 

+Peki ya sen? 

-Hâlâ bekliyor musun? 

+Beklemek, şimdi hiç duymayan birine, 

-Dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız. 

+Peki ya umut? 

-Umut, şimdi hiç görmeyen birine, 

+Gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız

. Herkes gider mi? Herkes gider mi? 

Söyle bana küçük adam, söyle bana küçük adam

Çok erken değil mi? Erken değil mi? 

Söyle bana küçük adam, söyle bana küçük adam 

Yağmur diner mi? Yağmur diner mi? 

Söyle bana küçük adam, söyle bana küçük adam 

Herkes gider mi? Herkes gider mi? 

Söyle bana küçük adam, söyle bana küçük adam 

Çok erken değil mi? Erken değil mi? 

Söyle bana küçük adam, söyle bana küçük adam 

Yağmur diner mi? Yağmur diner mi? 

Söyle bana küçük adam, söyle bana küçük adam..

 Nefesini tutarak teşekkür etti ve yavaşça indi sahneden . Hızlıca lavaboya gitti . Ellerini mermere yaslayıp baktı aynada ki yansımasına.  Hani ağlamayacaktı ? Neredeydi kendine verdiği söz ? Ama onları anlatan şarkıya karşı nasıl güçlü durabilirdi ki ? Biraz daha kavruldu kalbindeki acıyla . Biraz daha ağladı gözüne kaçan aşk acısıyla . Silmek istedi gözlerini ama bir faydası olmadığını bilecek kadar aklı yerindeydi . Nasıl olsa sildikçe yenileri eklenecekti yerine . Sinirle vurdu titreyen elelriyle mermere.

'Neden sen sefanı sürerken ben acı çeken tarafım . Neden?'

 Bazı geceler onun ne yaptığını düşünüyordu .Gelmediğine göre mutlu olmalıydı . Belkide başkasının yanındaydı . Yeni anılar yazmakla meşguldü belki de bir dizinin başrolündeydi . Ne halde yada kiminle olursa olsun mutlu olduğunu bliyordu Merve . Yoksa gelirdi ki . Dayanamazdı . Ama o gitmeyi tercih etmişti . Belki de hiç sevmemişti . Yalnızca gönül eğlendirmişti ve daha iyisini bulunca gitmişti . Yoksa seven bir insan o kadar rahat bir şekilde gideceğini söyleyebilir miydi ? Ya da arkasına son bir kez bakmadan gidebilir miydi?

ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ 

 Görkem usulca kapattı telefonu . Onu öyle çok özlemişti ki sesini duymak tekrar saplamıştı acının oklarını kalbine . Hele o şarkı söyleyişi yok muydu ? Kilometreler öteden etkilemişti . Sanki tekrar kokusu burnuna dolmuştu . Sanki tekrar yanındaydı .  Anlaşılan o ki yine içkiye sığınacaktı görkem . Bu fikirle kalktı koltuktan ve dolabın kapağını açıp içindekilerle bakışmaya başladı . Bugün biraz daha ağır içmeliydi . Diğer günlerin aksine daha acısı vardı içinde . Çalan zile bir küfür savurdu ve dalabın kapağını kapatıp kapıya gitti . Yine baş belası arkadaşlarından birisinin geldiğini düşünerek açtı kapyı.

'Mi-miray abla'