Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
mektup
❝Bu iş bitince, Sirius, yalnızca bir Çapulcu kalmasını sağlayacağım.❞
Konu: Sirius'un yanında olmadığı her yıl için bir mektup yazarsın.
Kelime sayısı: 850
Bölüm şarkısı: Harry Styles – As It Was
Nothin' to say When everything gets in the way Seems you cannot be replaced And I'm the one who will stay, oh-oh-oh
In this world, it's just us You know it's not the same as it was In this world, it's just us You know it's not the same as it was As it was, as it was You know it's not the same
Bir kurgumun daha sonuna gelmiş bulunmaktayız. Umarım beğenmişsinizdir. Tekrar görüşmek üzere.
➴➵➶➴➵➶➴➵➶
Sevgili Sirius,
Her zaman klişelerden nefret eden iki insan olmuş olsak bile şu söze katılmaktan kendimi alamıyorum; şairlerin yazdığı gibi, sen benim yarımsın, ruh eşim ve kayıp ruhum. Birbirini tamamlayan bir elmanın iki parçası gibi; patates ve köfte gibi, tuz ve karabiber, Elvis Presley ve gitarı gibi... Her neyse, üçüncü yılımızdan beri benim için bu saydıklarım gibisin ve daha fazlası olduğun açıkça ortada. Hayatımın aşkı ve her şeyi. Biçim Değiştirme notlarıma mürekkep bulaştırdığın andan, bunun son gecemiz olduğunun farkında olmadan birlikte geçirdiğimiz son geceye kadar.
Bu mektubu sadece on altı kez yazmak zorunda kaldım, Azkaban'da bulunduğun her yıl için bir tane ve senden ayrı kaldığım her yıl için bir tane. Artık benimle olan bu duygular çok yüksek ve ben bununla başa çıkmakta zorlanıyorum. Bunları yazmak yardımcı olur diye düşündüm. Sonuçta, seninle bu kadar uzaktayken nasıl aklı başında kalabilirdim?
Azkaban'da kaldığın yıllar içinde, o yeri, senin neler yaşıyor olabileceğini düşünmeye bile cesaret edemedim. Düşündükçe midem bulanıyor ve gözlerim yaşla doluyor. O geceyi her düşündüğümde, sadece James ve Lily, Harry için değil, bizim için de üzülüyorum. Sensiz burada kendimi yarım hissediyorum, sanki tüm varlığım sen ve senin sevgin yüzündenmiş gibi.
Tabii ki senin yaptığına inanmadım. Masumiyetine vücudumdaki her bir kemikle inanıyorum ve bunu daha sonra kanıtladın da. James'e asla ihanet etmezsin; Ailenden kaçtıktan sonra seni yanına aldığında yanındaydım. James senin kardeşindi, Potter'lar senin ailendi. Onlara asla ihanet edemezdin.
Bazen James ve Lily ile birlikte olduğunu düşünmeye cesaret ediyorum ve bir daha asla yalnız kalmanı gerektirmeyecek şekilde yanında olduklarını umuyorum. Onlarla birlikte olduğun düşüncesiyle, beni gördüğünüzü hayal ediyorum. Ve sizi özlediğimi biliyorsunuz çocuklar.
Peter, seçimini yaptı. Ölümüne birini suçlamak istersem, o da o olacak. Hatta Bellatrix veya Voldemort'u bile suçlamıyorum çünkü ikisi de arkadaşlarına ihanet etmiyorlardı. Peter hepimizi kırdı. Siz üçünüze ihanet etti; James, Sirius ve Remus. Şanslı olan James'ti; dostunun ihanet ettiğini öğrenecek kadar fazla yaşamadı.
Temmuz ayındayız şimdi. Harry bu ay sonu on altı yaşına giriyor ve biz de yakında otuz yedi oluyoruz. Temmuz yıllar önce bizim için iyi bir aydı, tabi daha önce. Şimdi ise boş. Bu mektubu senin asla alamayacağını bildiğim halde yazıyorum çünkü her nasılsa, söylemeye cesaretim yok, sesli bir şekilde ifade etmeye gücüm yok. Umurumda değil ben hazır değilim, o iki cümleyi söylemeye cesaretim maalesef yok. Ve inkar etmeye çalışsam da gözyaşlarım sayfayı ıslatıyor. Sanki o gözyaşları, içimde hissettiğim acının nesne bulmuş hali gibi.
Neredeyse her şeye sahiptik, Sirius. Neredeyse her şeyimiz vardı. Neredeyse hepsine sahiptik. Bu arada, yüzüğü biliyordum. Bir zamanlar düşündüğün kadar kurnaz değilsin sanırım canım. Çamaşırları kaldıran benken onu çorap çekmecende saklamak - gerçekten akıllıca, sevgilim. Birkaç gün önce odana girmeyi cesaret edebildiğimde buldum onu.
Evet olurdu. Bana nasıl sorarsan sor, her zaman evet olurdu. Sana asla hayır diyemem Sirius, ne Hogwarts'ta ne de sonrasında. Seninle evlenmek bu hayatta yapacağım en büyük şey olurdu. Seninle bir hayatı paylaşmak bir onur olurdu. Seni Üçüncü sınıftan beri dünyayı zar zor anladığımızdan ama birlikte keşfetmek istediğimizden beri seviyorum ve şimdi seni geride kimsesi kalmamış Black evinde yaşayan bir cadı olarak seviyorum. Hayatımın aşkının geri dönmesini bekleyerek ama dönmeyeceğini bilerek evin içinde bir hayalet gibi dolaşıyorum.
Ben pek ağlamam, biliyorsun. Çok kötüyüm ve boş hissediyorum, hareket edemiyor veya yas tutmaya cesaret edemiyorum çünkü çok acıyor, Sirius. Gittiğini bilmek, beni öldürüyor. Harry'e bunu söylemeyi bile başaramadım, şimdi kendim bile yüksek sesle söyleyemiyorum. Diğerleri beni izliyor ve neden yıkılmadığımı merak ediyorlar. Benim yıkılmamı bekliyorlar ama yapamam.
Önce Lily ve James, sonra Peter ve şimdi de sen... Güçlü olmaya devam edemem. Sanırım Remus ve Harry'den başka kimsem kalmadı. Onlar olmadan muhtemelen ben çoktan ölmüştüm. Ve şimdi Harry'i koruyacağım, sadece James ve Lily için değil. Senin içinde bunu yapacağım. Senin yaptıkların gibi olmayacak ama yemin ederim Sirius deneyeceğim. Her zaman haklıydın; Harry, hayatı boyunca tanıdığı yalnızlıktan daha iyisini hak ediyor.
Patiayak, bizde daha çok şeyi hak ediyorduk. Keşke böyle sona ermiş olmasaydı. Ben sonunda özgürleştiğimiz ve mutlu bir hayata sahip olduğumuz bir zaman olmasını umuyordum hep. Tanrı biliyor, yakında kazanacağız, bunu biliyorum.
Sanırım bu kadar. Peter ve Remus, Çapulcular'dan geriye kalanları, en güzel anılardan geriye kalanlar. Siz çok mükemmeldiniz, kırılmaz dört kardeştiniz. Ama sonra siz kırıldınız ve şimdi sadece iki kişi kaldı.
Kurt adam ve hain.
Bu iş bitince, Sirius, yalnızca bir Çapulcu kalmasını sağlayacağım. Sana yemin ediyorum bunun için çabalayacağım.
Tüm kalbimle, ruhum ve aklımla, tanıştığımız o günden bu güne kadar hala seni seviyorum. Ve ber zamanda seni seveceğim.
Sevgili nişanlın Bayan Patiayak.
➴➵➶➴➵➶➴➵➶➴➵➶➴➵➶➴➵➶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
