Lumipas ang ilang buwan ay nabalitaan kong umuwi na si Dad. Di ko alam kung saang country sila ni Bea pumunta. Nung nalaman kong naka uwi na siya binalak kong kausapin siya pero everytime na nandoon na ako parang nauunahan ako ng kaba at takot kaya minsan nasa labas lang ako ng bahay nila after practice. Nagbabakasakaling makita ko si Bea.
Hindi ko naman din alam kung nakauwi na siya o hindi pa. Mula nung nalaman kong umalis siya, araw-araw akong pumunta sa kanila. Minsan pinapapasok ako ng katulong pero tumatanggi ako. Too many memories sa bahay na yun.
Natatakot akong harapin si Dad kasi baka galit siya sakin. Sinaktan ko si Bea ng sobra pero kailangan kong gawin to para at least maayos na ng konti kung sakaling bumalik si Bea. Pag napatawad na ako ni Dad, si Bea nalang talaga ang kailangan kong kumbinsihin.
Humingi ako ng advise kay mama kung papaano ko kakausap si Dad. Sinabi naman niya na magpakatotoo lang saw ako at aminin na may kasalanan talaga ako after that the rest is up to him. Wag ko na daw patagalin kasi tingin nila hindi naman daw galit si Dad.
Andito ako ngayon sa tapat ng bahay. Finally nagkalakas ako ng loob na magdoor bell man lang. Sobrang kinakabahan na ako.
Pumasok ako at nagmano kay dad. Sabi niya sa garden na daw kami mag uusap at talagang hinihintay niya daw talaga ang araw na magkausap kami.
"Dad, sorry po sa ginawa ko kay Bea. Alam ko na galit kau sakin pero sana po mapatawad niyo ako. "
Magsasalita pa sana ako pero pinigilan hindi ko naituloy dahil nagsalita siya.
"Hindi ako galit Jho. Naiintidihan kita kung yun man ang naging decision mo. Aaminin ko nasaktan ako, anak ko yung pinaiyak mo eh pero hindi ako galit sa ginawa mo. This conversation should be between you and my daughter. Unfortunately, I dont know kung kelan babalik yun. Dont worry too much anak. Hindi ako galit nasaktan lang."
"Thank you dad. Parangg nabunotan ako ng tinik. Pero Dad, kakapalan ko na ang mukha ko. May hihingin sana akong pabor sa inyo."
"Okay, what is it?"
"Kung sakaling bumalik na si Bea, pwede po bang ligawan ko siya?"
"Again Jho, not up to me. Whatever makes may daughter happy, I will support it. If you make her happy then I am fine with that. I just have one condition."
Sabi niya sakin.
"Ano yon Dad?" Sobrang kabado na ako kasi ang seryoso ng mukha ni Dad. Ngayon ko lang siya nakita na ganito.
"If you are unsure about your feelings, please do not attempt to get back together with Bea. She has gone through a lot over the past few years. I just dont want to see her go through that again. If you cannot commit to her 100%, then just be her friend. You hurt her again with your uncertainty, ako mismo ang gagawa ng paraan para ilayo si Bea sayo. Are we clear?"
"Crystal! I want what is best for Bea too. It may be hard to believe but I love your daughter and I want a future with her if she will still accept me. Nagkamali ako at nasaktan ko siya but I would give anything to get her back." Sabi ko kay dad.
"Okay. And you are certain that it is Bea alone that you want a future with? What if another person from the past like Rex comes back, what then?"
"Kasalanan ko yung tungkol kay Rex dad. Pero I am 100% sure that its Bea I want. Rex and I were never together. If you are referring to photos of us in the internet, they got it all wrong."
" I am going to make you a promise Dad, I know you are worried about Bea. I promise that I will take care of her until the end dad. I know sobrang mahihirapan akong maging okay kami ulit pero gagawin ko lahat maging okay lang kami ni Beatriz."
YOU ARE READING
You (Jhobea)
FanfictionWhat if you're trapped in a situation with your least favorite person in the world? What would you do?