AŞKIN KARANLIK YÜZÜ- Kitap Oldu

9. BÖLÜM- Tatlı tebessüm

(Arkadaşlar, kitabımın ismini değiştirdim gördüğünüz gibi. Eminim ki şimdi daha çok beğeneceksiniz. Beğenilerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Benim için her bir beğeni ve yorumun ne kadar değerli olduğunu bilemezsiniz. Hadi şimdi sessiz sakin bir yere geçin ve bu bölüme başlayın. Aramızda olan herkeze sonsuz teşekkürler...)

Karşısında müzik yapan kişi; onu korkudan tir tir titreten kişiydi.Ruhunu yıllar öncesine götürüp, çıkmazlara sokan kişi...

Kalbinin derinliklerindeki korkularıyla tekrar yüzleşmesine sebep olan kişiydi. Yalnızlığın, karanlığın ne denli bir boşluk bıraktığını, canını ne denli acıttığını hatırlatan kişi...

Göz bebekleri yerinden fırlayan Arzu, o gece karşılaştığı genci karşısında görünce çok şaşırdı. Gurubun solistiydi ve aynı zamanda da gitar çalıyordu. Bu kadar tesadüf ona çok tuhaf gelmişti.

Yaptıkları müziği dinledi uzunca bir süre. Yerinden bir adım bile kımıldamadan. Müziğin ritmiyle biraz sakinleşti ve dalıp dalıp o geceye gitti. Dalıp dalıp yasemin' ine gitti.

Sahne aldıktan sonra selam vermek için ön tarafa doğru toplandılar. Kendisine daha bir yaklaştığını gören Arzu, hemen oradan uzaklaşmak istedi. Ama etrafı öğrenciyle dolu olduğu için, zorlandı. Kalabalığı aşmaya çalışıp, ortamdan çıkmaya çalışınca genç adamın dikkatini çekti. Tekrar arkasına dönüp baktığında onunla göz göze geldi. İşte o an çok heyecanlandı ve oradan uzaklaşmak için bir kez daha çabaladı.

Elindeki gitarı arkadaşına teslim eden genç adam, Arzu' nun peşinden gitmeye koyuldu. Arka bahçeye doğru hızlı adımlarla ilerleyen Arzu, arkasından;
" Heeyyy! Bir saniye!!" diye seslenildiğini duyunca, hiç geri bakmadan daha bir hızlandı.

Kendisinin seslenişini önemsenmeyeceğini anlayan genç, koşmaya başladı ve tam okulun çeşmesinin önünde kolundan yapıştı.

" Sana sesleniyorum. Neden durmuyorsun." dedi kendine çekerek.
" Ne yapıyorsun sen? Ne hakla beni çekiştirirsin" dedi Arzu.

Kolunu kurtadığı gibi yürümeye devam etti. Genç adamın pes etmeye niyeti yoktu. Tekrar çekti kolundan. Bu sefer çok daha yüksek sesle
" Bırak" diye bağırınca , olanlar oldu.

En başından beri onları takip eden Volkan, hiç bir şey söylemeden ve de sormadan genç adamın üstüne atladı. Yumruğunu gözünün üstüne yerleştirmesi, saniyeler aldı.

Neye uğradığını anlayamayan genç adam, yere yapıştı ve önce etrafına baktı. Yumruğun nereden geldiğini ve neden geldiğini anlamaya çalışıyordu.

Arzu da en az onun kadar şaşırmıştı. Yalnız Volkan hızını alamamış, tekrar üzerine atlamaya hazırlanıyordu ki;
" Ne yapıyorsun sen? Gerizekalı mısın? Dur!!!" diyerek Arzu olaya mani oldu.
" Seni rahatsız etmiyor muydu? Neden beni durduruyorsun.? dedi Volkan.
" Hayır, rahatsız falan etmiyordu. Hem etse bile bundan sana ne?" dedi Arzu sert bir şekilde ve ekledi;
"Hadi git buradan. Ben kendimi korurum. Kimseye ihtiyacım yok."