When you came to me..

Chapter 8

ENJOY READING

---

Shawn's POV

Im shawn blu alferez, but you can call me handsome *wink*.

Naiinis na ang gwapong si ako kasi kahapon ko pa tinetext si alexa, ngayon tinatawagan ko di macontact.

"Hijo ano bayan baka masira naman yang cellphone." Sabe ni mommy. Gigil na gigil kasi akong nag ttype.

"si alexa kasi mommy kahapon pa di macontact nag aalala na ang gwapo mong anak" inis na sabe ko. Napailing na lang sya dahil gwapo ako.

Di ko mapuntahan si alexa dahil andito kami sa New York. Doctor kasi ang daddy ko at dahil yun din ang kurso ko sinama nya ako at pinakita sakin ang hospital na balang araw magiging akin. BWAHAHAHAHA

Pag mamay ari kasi ng daddy ko to. Kaya naman yun... Ang gwapo ko. PERO NAG AALALA PARIN AKO KAY ALEXA!

"Hijo kumain kana, tumawag ako sa bahay ang sabe pumunta daw kaninang umaga sa bahay si alexa" napatayo ako sa sinabi ni mommy .

Bat ganon? Tinext ko naman sakanya kahapon na aalis ako. Tsk!

ALEXA'S POV

Tulala lang ako nakaupo sa hagdan hinihintay ko si aling myrna.

Patuloy parin ang pag bagsak ng luha ko.

Ano nang gagawin ko?pano ko makukuha ang kapatid ko?

"Oh alexa ano ginag-- bakit ka umiiyak may nang yari ba ah!?' nag aalalang tanong nya . Tumayo agad ako at humagugol na humarap sakanya.

"A-aling myrna t-tulungan nyo po a-ko, m-may kumuha sa kapatid ko" napaupo ulit ako at humagugol. Nang hihina ako sa isiping baka di ko na makita ang kapatid ko sya na lang ang natitira sakin.

"Ano!? Sinu? Bakit? . Hija!?" Derederetsong tanong nya. Hindi na ako makapagsalita dahil sunod-sunod ang hikbi ko.

Tanging iling na lang ang nasagot ko sakanya.

Ngayon nasa taxi kami. Papunta sa bahay ni tita angela. Ang sabe ni aling myrna ireport ko daw sa police.

Pero di pwede dahil malakas ang kapit ni tito, dati kasi syang police nasangkot lang sa ilegal na gawain pero malakas ang kapit nya sa mga otoridad. dahil una wala akong pera,pangalawa karamihan sa mga yun ay kliyente nya.

Nung makarating kami kinalabog ko agad yung gate nila.

BAAGGG BAGGG BAGGG!!!!!
"Tita angela!!! Lumabas kayo dyan!! Ibalik nyo sakin ang kapatid ko!!? Tita!!!!"patuloy kong kinakalabog ang gate at pag sigaw pero walang lumabas.

"Hija walang tao dyan. Kakaalis lang nila kani-kanina lang" Sabi nung matandang babae sa tapat ng bahay.

Kakaalis !? Para na akong mababaliw. Gusto ko itanong kung saan sila nag punta pero tuloy tuloy ang hikbi ko. Napaupo lang ako sa gilid at umiiyak.

"San ho sila pumunta?" Buti na lang si aling myrna na ang nag tanong.

"Hindi ko alam pero tingin ko malayo e. Kasi halos lahat ng gamit nila dala nila." Sabe nya pa habang nag wawalis sya .

"M-may kasama p-po ba silang b-bata?" Sa wakas nkapag salita din ako.

"Oo kawawa nga yung bata kanina. Umiiyak na sinasaktan pa nila tsk tsk!" Napatayo ako sa narinig ko.

Mga hayop!! Galit na galit ako pero wala akong magawa. Dahil hindi ko alam kung nasaan sila.

Nang makabalik kami sa apartment nag pasalamat lang kay aling myrna at pumasok na ako sa loob.

Feeling ko ang hinahina ko dahil wala akong magawa. Puro iyak lang ang nagagawa ko..

Bat nangyayare sakin to!? Bakit nyo po hinahayaang mangyari sakin to!?

Gaano ba kalaki ang nagawa ko mali para gawin mo sakin to? Para hayaang mawala silang lahat sakin !?

Di ko namalayang nakatulog na pala ako kakaiyak.

---

Nang magising ako 4am na. Napaka haba naman ng tulog ko.

Lumabas na ako ng kwarto at nang walang sumalubong sakin, narealize ko na hindi pala panaginip ang nangyare kahapon.

Nag unahan nanaman ang mga luha ko pababa sa pisngi ko. Napaka tahimik ng bahay, walang tawa,walang makulit at wala tumatawag sakin na ate.

Tulala ako Umupo ako couch.
Kahapon pa ng umaga ang huling kain ko. Pero parang wala di ako nakakaramdam ng gutom.

Si bunso kaya kumain na kaya sya?Nakatulog kaya sya ng maayos? Sana hindi na sya umiiyak.

Nang makaligo at makapag ayos ako. Handa na ako para pumasok sa trabaho, Hindi na ako kumain di naman ako gutom.

"You're not here yesterday. Do you have a good reason?" Salubong sakin ni ma'am jess. Di na ako magugulat kung bigla na lang nya akong tanggalin. Dahil una laging late tapos biglang absent ng walang paalam.

"Nagkaron lang po ng emergency. Pasensya na po kung di ako nakapag paalam" Pilit kong tinago ang lungkot pero nabigo ako.

Nagulat ako ng lumapit sya sakin at tapikin ako sa balikat "kung kailangan mo ng pera wag ka mahiyang lumapit sakin." Sabe nya at umalis na sya.

Mukhang naramdaman ni ma'am jess na kailangan ko nga. Pero di naman adobe ang mukha ko .

Thankful parin ako dahil ang babait ng mga amo ko.

Nag simula na ako mag trabaho..

----