ENJOY READING
---
SHAWN'S POV
"I'm shawn blu alferez" pag papakilala ko dito sa babaeng kaharap ko.
Malapit na maubos pasensya ko sa babaeng to, kakauwi ko lang galing new york dito ako dumiretso ni-hindi pa ako nag bibihis dahil nag aalala ako kay alexa.
"Ohw! Ano ka ni alexa?" tanong nya habang naka cross arms at nakataas ang kilay. napapikit ako sa inis.
"Im her best friend. Can you please get out of my way?" inis kong sabi sakanya, ansakit ng ulo ko sa jet lag gusto ko na matulog!
"Paano ako maniniwala?" tanong nya. napakamot ako sa kilay sa sobrang inis. nilabas ko ang wallet ko at pinakita sakanya ang picture namin ni alexa.
Sya nga dapat ang tinatanong ko kung sinu sya e.
"She's sick. bumalik ka na lan--" di ko na sya pinatapos, tinulak ko yung pinto at nilampasan sya.
may sakit daw si alexa ano nanaman bang nangyayare sa babaeng to. Nang makapasok ako sa kwarto nakita ko si lexa na naka hilata at nanginginig pero pawisan. nilapitan ko agad sya at hinipo ang noo at leeg nya.
"Shit! Lexa? Gising dadalhin kita sa ospital" masyado nang mataas ang lagnat nya. di sya nag salita kaya binuhat ko sya palabas ng kwarto.
"Teka san mo dadalhin ang kaibigan ko?" Sigaw nung babaeng humarang sakin kanina. nang nasa byahe kami dun ko lang naisip na walang sumalubong saking axel kanina baka tulog na sya.
"Lexa?" Tawag ko sakanya nung gumalaw sya. dumilat sya at ngumiti ng konti, pero nagulat ako ng makitang may tumulong luha sa mata nya. may problema ba sya?
"Blu? Hmm nakauwi kana pala" Matamlay nyang sabi, pumikit ulit sya pero tuloy tuloy lang ang pag patak ng luha nya. may naramdaman akong kirot sa dibdib ko . may nang yare ba habang wala ako?
ALEXA'S POV
Nagising ako dahil sa bigat ng pakiramdam ko.
Arrrgg! ansama ng pakiramdam ko. nilibot ko ang paningin ko at narealize ko na hindi ko ito kwarto nasa ospital ako. umupo ako at ramdam ko ang pag ikot ng paligid ko, nasapo ko ang ulo ko ng maramdamang kumirot ang sintido ko.
"Oh lexa gising kana pala, kumain ka muna" Eh!? Nakauwi na nga si blu kala ko nananaginip lang ako.
Nang lumapit sya para icheck ang temperature ko niyakap ko agad sya at di na napigilan ang luha.
"Shhh.. May nangyare ba? May problema ba?" tanong nya at niyakap din ako. Lalo tuloy ako napaiyak.
"Shhh tahan na. sabihin mo sakin, anong problema?" Mahinahong sabi habang pinapakalma ako. iniharap nya ako sakanya atsaka nya pinunasan ang luha ko.
Ngumiti ako sakanya at umiling, atleast ngayong nandito na sya pakiramdam ko may kakampi na ako.
"alexa, anong problema? Sige na sabihin mo na." seryosong sabi nya. hinawakan nya ako sa kamay
YOU ARE READING
When you came to me..
RomansaPrologue Life is not fair. Sometimes you have to experience trials to get you up and realize that life is not that easy. Minsan mapapatanong ka na lang Why when it comes to me,it seems to be too difficult? Na sa sobrang hirap minsan kailangan mo nan...