TUTARSIZ (Düzenlenecek)

42- A Divinis

Sevgili okuyucular. Gördünüz mü bilmiyorum ama genel sıralamada 6. Sıraya kadar gelmeyi başardık. Ayrıca Wattpad Gücü/ Türkiyenin Enleri arasında da kitabımızın ismi yer alıyor. Bu güzel gelişmelere yolumda gitmeyen hayatımda o kadar ihtiyacım vardı ki. Çok sevindim. Ve sevincimi elbette çok sevgili siz okuyucularımla paylaşmak istedim hemen. Her şey için herkese teşekkür ederim...

Bölüm isminin anlamı: Kutsal Şeylerin Dışında

Keyifli okumalar...

Ddee'nin Ağzından

Melih'in sesini duyunca ikimizde gerçek dünyaya geri döndük. Hızla birbirimizden uzaklaşırken eğilip karanlıkta az önce Arsen'in  çıkardığı kazağı bulup giymeye çalıştım. Ne kadar başarılı olduğumu bilmeden Arsen'in ışığı açmasıyla bir aydınlanma yaşadım.

Az önce ne yapıyorduk biz öyle? Resmen kendimizi kaybetmiştik.

"Melih abi gayet sakin bir şekilde çok kolay bir soru soracağım" dedi Arsen yatakta uzandığı yerde doğrulmuş direk bize bakan Melih'e.

Melih yüzünde sevimli bir ifadeyle başını sallarken ışıldayan gözleriyle beni süzüyordu.

"Senin benim odamda ne işin var lan?"

"Ağrılarım için ilaç içtim, ilaç uyku yapınca uyumaya geldim"

Melih'in cevabıyla Arsen derin bir iç çekip sabır dilercesine yukarı doğru baktı, bu sırada Melih bana bıyık altından gülüyor ve imalı bir şekilde kaş göz işaretleri yapıyordu. Rahatsızca yerimde kıpırdanarak bakışlarımı kaçırdım.

"Lan beynini si- sevdiğim o kadar boş oda varken niye benim odama gelip yatıyorsun?" Diye bağırdı Arsen.

Melih hala gevşek gevşek gülerken "Niye bu kadar kızıyorsun abi anlamadım. Ilk defa senin odanda yatmıyorum ya"dedi sonra bakışlarını bir benim üzerimde bir Arsen'in üzerinde gezdirerek "Ah tabi doğru. Işiniz yarım kaldı. Çıkıyım mı odadan?" Dedi.

Melih'in sözü daha yeni bitmişti ki Arsen yüzünde öldürecek gibi bir ifadeyle yataktan kalkmaya hazırlanan Melih'e doğru atıldı. Olası bir cinayeti engellemek adına hemen kolundan tutup "Öldürme sakın" dedim.

Arsen geriye doğru dönüp bir bana bir tuttuğum koluna baktı.

"Yok sadece sakat bırakacağım. Söz" diyerek nazikçe elimi kolundan uzaklaştırdı ve Melih'e doğru atak yaptı.

Sonrası malum, acı içinde inleyip kıvranan bir adet Melih, sesleri duyup odaya dalan kalabalık bir arkadaş grubu.

Sonrası rezillik.

***

"Hayır yani abi anlamıyorum. Ben yaralı bir adamım. Siz gitseydiniz başka bir odaya devam etseydiniz"

"Melih sus"

"Hayır bir de gelip yaralı bir adamı dövüyorsun. Hiç yakıştıramadım sana Arsen"

"Melih sus dedim sana"

"Hep Melih sus zaten"

Olayın üstünden iki gün geçmesine rağmen Melih ısrarla bu konuyu açıyor ve hem beni hem Arsen'i çıldırtıyordu. Ve ne yalan söyleyeyim bunu çok güzel başarıyordu.

Ama beni asıl şaşırtan şey Arsen'in sabrı idi. Hoş o gece nerdeyse gerçekten onu sakat bırakacaktı. Belki de o yüzden alttan almaya çalışıyordu. Lakin onun da sabrı bir yere kadarmış ki Melih'in son sözüyle ona sinirli bir bakış atarak "Lan sus sus. Valla elimde kalacaksın" diye çıkıştı.