Zambak Vadisi (NaruHina AU)

Bölüm 7- İzin

Rutin ve yeni bir gündü, Tenten kasada müşterilerle konuşup dururken Hinata öte taraftan mutfak kısmında bir şeyler hazırlıyordu, Naruto ise yanındaydı.

"Telefon nasıl, beğendin mi?" Naruto sağ kolunu cam dolabın üzerine atıp sol avucunu sağ eline yaklaştırmıştı, sol elindeki biraz kirazdan alıp alıp ağzına atıyordu.

"Güzel." Hinata yemek hazırlarken hafifçe gülümsedi, çok basit bir cevap olduğunu biliyordu.

"Ee, ekran başından kalkabildin mi?" Sırıttı, Hinata ise gözlerini kısıp ona bakarak muzipçe gülümsedi ve başını iç çekip sallayarak işine döndü.

"Asıl soru, işin başından kalkabiliyor muyum?" Beyaz eldivenli ellerini ve saçlarını kaplayan boneyi gösterdi ve ocağa döndü.

"..." Naruto biraz daha kiraz yedi, düşünceli şekilde onu izliyordu. Her gün çalışıyordu, sorun da buradaydı. Birbirlerini daha iyi tanımaları için birlikte vakit geçirmeleri gerekiyordu, ama kız sabah 6 gece 10.30 tamamen buradaydı, çalışıyordu.

"Sinemaya gidelim." Bir şeyler düşünürken sözler birden ağzından döküldü, aslında teklifi barizdi, sinemadan ziyade çıkmayı teklif ediyordu. Bunu hem düşünüyordu, hem istiyordu, şu anda ise bir şekilde uygun bir zaman ayarlamayı düşünüyordu.

"Ne?" Hinata hafifçe gülüp ona baktı sonra başını olumsuz anlamda sallayıp hazırladığı yemeklere döndü, servise hazırlıyordu. "Daha şimdi işin başından ayrılamadığımı söyledim."

"Yani ayrılabilsen geleceksin?" Naruto önemli detayı gözden kaçırmamıştı; Hinata doğrudan reddetmemişti.

"..." Hinata da bu önemli detayın farkına vardı, Naruto söyleyince de cevaptan emin olamadı. "Hayır." Yine de reddetti ve tepsileri hazırladı.

"Neden?" Naruto kaşlarını çattı, meraklıydı ama cevabı da tahmin edebiliyordu. Cevap beklemeden devam etti. "Ben ciddiyim. Bir gününü bir şekilde boş bırakıp beraber vakit geçirelim istiyorum." Olduğu yerden doğrulup dik durdu ve önüne geldi, yüzü de ciddiydi.

"Ben de." Hinata cevaplayıp kirazları bitirdiğini gördü ve bir avucunu açıp diğeriyle Naruto'nun kiraz çekirdekleri ve çöplerini tutan elini tuttu, açık avucuna boşalttı ve onu bırakıp uzaklaşıp elindekileri çöpe attı, sonra da elini yıkamaya gitti. İçten içe de düşünüyordu, ne kadar gülümsese de ciddi düşünceler içindeydi.

Naruto'nun yeyip attığı kiraz çekirdeklerini basitçe alıp atmıştı, sorun yok. Ama o çekirdekler Naruto'nun ağzından çıkmıştı, biraz olsun tiksinmesi gerekmez miydi?

"Benden hoşlanıyorsun." Ellerini yıkarken Naruto da hızla peşinden gelip yanına geldi ve ellerini yıkamaya başlarken sırıtıp dirseğiyle dürttü. "Kabul et işte." Heyecanını bastıramıyordu çünkü o da çekirdek detayını fark etmişti.

"Neden?" Hinata gülümsemesini gizleyemedi, gözleri ellerindeydi.

"Çünkü o çekirdekleri alıp atarken hiç tiksinmedin, benim ağzımdan çıkmasına rağmen." Naruto sırıttı, içi içine sığmıyordu.

"Fazla zekisin." Hinata gözlerini devirdi.

"Bunu görmek için zeki olmama gerek yok -tebayo." İkisi birbirine bakınca göz kırptı, Hinata ise gözlerini kırptı ama başını sallayıp burnundan seslice soluyarak onu orada bırakıp mutfağa gitti.

"Buyurun." Hinata yemekleri bahçe masalarında oturan müşterilere dağıttı ve geri içeri girdi.

"Hinata!" Tenten hızla yanına geldi, yüzü yalvarır gibiydi. Naruto da oradaydı. "Tatlım, Cuma günü bir günlüğüne gelmesem?"