Son bölüm çok yakındır.
Sabah Hinata'nın alarmına sızlanarak uyandılar.
"Ah..." Naruto yan tarafa dönüp kollarını iki yana açarken esnedi. "Bugün gitmesen olmaz mı ya -tebayo?" Gözleri açıldığı gibi geri kapandı, bir kolu kız arkadaşının başının altındaydı, esnediğinde onu kalkmasın diye hemen göğsüne geri çekti.
"Naruto!" Göğsünde yatmayı sevse de Hinata, kalkması gerektiğini biliyordu. "Hanabi'ye okula gitmeden kahvaltı hazırlayacağım, kafeyi kontrol edeceğim ve hastaneye gideceğim." Naruto'yu sarstı. "Hadi, işim çok! Yatarsan yat." Yatması sorun değildi, asıl sorun etrafına sardığı kolu inatla çekmemesiydi, yapışıp kalmıştı ve umursamazca uyuyordu. "Annen ve baban da hastanede, sırf biz dinlenelim diye onlar orada kaldı. Kalk da biz gidelim, onlar gelsin." Uyumaya devam ediyordu. "Kime diyorum!"
"Mh~" Naruto sızlandı, ama uyanmadı bile. "Bir şey olamaz-tebayo."
"Onlar senin annen ve baban yahu, senden çok ben düşünüyorum!"
"Ah..." Naruto yüzünü öbür tarafa çevirdi, yine de bırakmadı. "Onlar senin de annen ve baban."
"Evet ama, hey!" Hinata anında kabul etse de direnmeye devam etti. "Bırak da kalkayım işte."
"Hayır."
"Tamam." Hinata ellerini yavaşça karnına sarıp başını göğsüne yerleştirdi. "Peki, uyuyalım o zaman." İç çekip ayaklarını da onunkilere sardı.
"Sen bir halt çeviriyorsun ama..." Naruto mırıldanırken yüzünü ona çevirdi, gözlerini biraz açmıştı ve göğsünde yatan kızı izliyordu. Bu kadar kolay olmaması lazımdı, bu işte bir terslik var.
"Evet." Hinata fısıldadı, sonra karnına sardığı elleri harekete geçirip karnının kenarlarından başlayarak gıdıklamaya başladı.
"YA!" Naruto anında kendini korumaya çalışırken sağa sola hızlıca sallanmaya başladı, kahkaha atarken Hinata'yı tutuyordu ama itmiyordu. "HAHA HA! TAMAM DUR!" Gülerken yalvarıyordu.
"Hm..." Hinata kısaca gülüp durdu. "Tamam hadi, kalkalım artık."
"Tamam." Naruto biraz sakinleşince ikisi de kalktı sonunda.
***
Kafedeki işleri hallettikten sonra sabah vakitleri sürerken doğruca hastaneye gittiler, dünkü kıyafetini giyiyordu Hinata, Naruto ise standart beyaz bir tişört ile mavi kot ve spor ayakkabıları giymişti. Kushina onları yarım saat önce arayıp iyi haberleri verince Hinata buna çok sevinmişti. Tabii Naruto da.
"Aha," Kushina onları hastane girişinde karşıladı, çiftin aksine hiç yorgun görünmüyordu, sanki onlardan daha iyi bir gece geçirmiş gibiydi. "İyi vakit geçirdiniz mi?" Neşeyle göz kırpıp onları karşıladı. Bir gece beraberlerdi sonuçta, bir şeyler vardı elbet.
"Anne." Naruto sözleri ve gözleriyle uyardı, kız arkadaşının elini tutuyordu. "Burada olmaz, herkes bize bakıyor." Kushina kikirderken Hinata aklına gelen senaryolarla kızarmadan edemedi. Birlikte yatmışlardı ama, sadece uyumuşlardı. Bu da bir şey tabii, uykuyla başlar, sonrası...
"Tamam tamam." Kızıl saçlı hanım onları rahat bıraktı. "Gelin, yukarıdalar." Önden giderek onlara rehberlik etti, çok sürmeden de hastaların yattığı servislerden birine gelip bir odaya girdiler. "Tada!" Kushina içeri girip içeridekileri karşıladı ve arkasından gelen ikiliyi takdim etti. "Güzel kızımız ve yakışıklı oğlumuz gelmiş." Onları iterken ikili hafifçe güldü ve yatakta yatan adama baktılar, gayet iyi görünüyordu. Hinata onlara teşekkür edip babasının yanına gitti, Naruto ise ailesinin yanına geçip baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zambak Vadisi (NaruHina AU)
FanficVeeee Gooool! Naruto! Naruto! Naruto! Bunlar bütün maçlarda duyulan sözlerdi, sanki bir kanun gibi. Naruto Uzumaki, Konoha Milli Takımının sarı şimşeği, parıldayan yıldızı, yükselen genç şöhreti, sahaların atılgan şampiyonu. Hayallerine kavuşup dolu...