AYLA (Töre)

18.Bölüm (d)

Ne çok acı var....

                            * * *

Ondan bir cevap bekleyen kadına baktı genç adam. Kafası karma karışıktı ne yapacağını düşünüyordu. O Vedat itinin yüzünden daha kaç can yanacaktı.

"Bekliyorum Fırat! artık bi cevap ver!"

Fırat, aldığı nefes yetmiyormuş gibi hissetti içine derince havayı çekerken kalbinde bir sızı yüreğinde o vicdan azabı yine sarmıştı her yanını. Eli kolu bağlı hiç bir şeye tutunamıyordu sanki.

"Tamam Zilan" endişeli gözlerini genç kıza dikerken. Yolun sonuydu.

"Herşeyi anlatacağım ama önce odamıza çıkalım "

Genç kızın dudaklarından alaycı bir gülümseme yükselirken. Bu sefer gözlerini daha keskin dikmişti karşısında ki adama.

"Benimle dalga mi geçiyorsun Fırat!"

"Geçmiyorum! Burda anlatamam anlamıyormusun"

Ağrıyan başımı ovdu genç kız, kurumuş dudaklarını ıslatırken

"Peki" dedi daha fazla onu beklemeden merdivenleri çıkmaya başlamıştı. Odasının kapısını açıp girdi arkasından gelen adam etrafı kolladıktan sonra kapıyı kapatmıştı.

Ona öfkeyle bakan kadına döndü. Bir kişi için herkesin duygularıyla oynamıştı.

"Zilan"

Nasıl anlatacağını nasıl söyleyeceğini bilmiyordu. Ellerini saçlarına götürüp geriye attı .

"Anlat artık Fırat!"

Fırat karşısında cevap bekleyen kadına başını kaldırmış eliyle yatağı göstererek

"Önce şöyle otur Zilan" demişti ayakta anlatılacak birşey değildi .

Genç kız iyice sinirlenmeye başlamıştı. O bir açıklama beklerken Fırat ona oturmasını söylüyordu. Delirmek üzereydi.

"Anlat artık!"

Ne yapacağını şaşırmış bir sağa bir sola giderken en sonun da kendi yatağa oturmuştu. Gözlerini kapayıp derin bi nefes aldı. Kollarını dizlerine koyup alnını ovuşturdu.

"Anlaşılan beni aldattığın gerçeğini, diline dökmek bu kadar zor Fıratt"

Fırat gelen soruyla kafasını hızla kaldırıp.

"Saçmalama Zilan ben kimseyi aldatmadım" demişti

Genç kız kızarmış gözleriyle ona doğru bir adım attı.

"O zaman susma konuş artık be adam!"demişti. Biraz daha bu saçmalık sürerse çıldırması an meselesiydi.

İçine derin bir nefes çekti adam. Kuruyan dudaklarını ıslatmış gözlerini karşısında ki kadına çevirmişti.

"Ne duyarsan duy, lafımı kesmeden beni dinle...tamam mı"

Zilan onaylamış kaşları çatık karşısında ki adamın dilinden dökülecek kelimeleri dinlemeye başlamıştı.

"Bu duyduklarını da kimse bilmeyecek"

"Tamam artık Fırat... anlat artık"

Adam derin bi nefes alıp en başından anlatmaya başladı yavaş yavaş

"Berzan ve ben okul arkadaşıydık lise ve üniversiteyi beraber okuduk"

Ölen abisinin ismini duyunca gözleri doldu genç adamın. Onların arkadaş olduklarını biliyordu. Yaz tatilinde atışa atışa gezerler maçı kazanamayınca birbirlerinin atışmasını uzaktan izlerdi. Ama lise ve üniversiteyi beraber okuduklarını bilmiyordu. Abisi hiç bahsetmemişti.