Kabanata 13

125K 3.5K 1K
                                    

Thank you sa mga book cover makers, PurpleandLavender, Divi and strangeheartbeat. Love lots.



Kabanata 13
Burning Flowers

Nakanguso ako habang nakaupo sa kanyang hita, after he said the last words I was speechless.

I have his life to take?

He wants me this way?

He's enjoying every moment with me?

I am his kind of everything?

I was damn speechless to the point I cannot understand him anymore after that scene, kahit nang magsalita siyang muli ay hindi ko na naintindihan pa dahil sa panghihina ng aking sistema nang ganoon lamang kadali.

He slowly intertwined our fingers on my lap. Ang isang kamay niya ay iginiya ang aking braso sa kanyang batok, I felt the sudden awkwardness. Para akong nakukuryente sa pagdampi ng balat namin.

"Byby..." he called gently.

Pigil na pigil ang aking reaksyon nang sa wakas ay maging klaro ang aking pandinig, I guess I looked tomato now! Kumurap-kurap ako at bahagyang huminga.

"H-Hmm?" sa sobrang gaan ay para na akong nauutal kahit sa hum lamang.

Kinakahiya ko ang sarili ngayon!

He chuckled lowly, he rested his chin on my shoulder blades. Para naman akong tuod na diretso lamang ang tingin sa sliding door para lang iwasan ang kanyang titig.

"What are my acts you don't like?" he asked in a still gentle soothing voice I want to hear every time.

My lips quivered, I quickly bit my lips and gasped softly. Marahan ang tipid kong pag-iling dahil wala naman talaga akong akto na inayawan sa kanyang ginagawa.

Kahit yata sakalin niya ako sa buong buhay ko ay hindi ako magrereklamo, matutuwa pa siguro ako noon. I actually like someone can possessed me, can be clingy and all annoying gestures but I would only like that if it's Elexius Villareal. Only him can imprisoned me in his own ways.

"You said, you want air... what does it mean?"

Hindi ako nakapagsalita, bumuntong hininga lamang ako at pagod na binagsak ang mga mata sa aming mga kamay na magkasiklop sa aking hita.

I have been always dreaming about this back when I was so young and admiring him very much. I always asked when could I get a hold of his hand, get an eye contact with him and many more things I want to do with him and now this feels like a good dream came true just like that.

Hindi man lang ako napagod... hindi nakaramdam ng hirap sa pagkuha ng kagustuhang iyon. Swerte kung tutuusin pero parang hindi tama... hindi ako kuntento na hindi siya pinaghirapan.

Bakit ba ganito ang naiisip ko?

He slowly played my fingers, marahan ding pumulupot ang kanyang braso sa aking baywang magmula sa likuran. He rested his hand on my tummy. Parang tanga na naman ang mga paru-parong naglaro sa loob noon dahil sa kanyang ginawa.

"Am I very clingy, hmmm?"

I shook my head, pouting. He sighed softly and nuzzled on my jaw, tumindig ang balahibo ko pero hindi makuhang iwasan iyon dahil alam kong hahanap-hanapin kapag lumayo.

I bit my lower lip, binaba ko ang isa pang kamay para ipatong na lamang sa aking hita dahil nanginginig na ako.

I wanted to fucking smile but I can't just do that like a stupid beautiful girl! Duh? I have a pride and a class! I should be making him believe I want what I just said earlier but here I am nakakandong like a bata on his lap!

Villareal #2: Burning FlowersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon