Kiss and Run

Chapter XLII

NATALIA

Isinuksok ko lalo ang sarili sa leeg ni Eiveren at lihim na ngumiti. Ayoko pang bumangon. Gusto kong manatili sa kinalalagyan ko ngayon. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa'kin. Damang-dama ko ang init ng kanyang katawan. Topless pa rin siya. Suot ko pa rin ang damit niya. Napalunok ako dahil sa sitwasyon naming 'to. Gising na kaya siya? Iginapang ko ang aking kamay sa kanyang dibdib at unti-unting inangat ang tingin sa kanya.

There. I saw him watching me with tenderness in his eyes.

"Hi," he whispered. Unti-unti akong napangiti habang inaalis niya ang ilang buhok na humaharang sa mata ko. "You're beautiful," he said, kissing my eyes.

"I love you," I found myself saying. I instantly saw the panic in his eyes that I have to find the right words to calm him down, "It's okay," puno nang pag-intindi kong sabi at inabot ang kanyang pisngi. "You don't have to say anything," bahagyang umalon ang tinig ko sa katagang binitiwan ko.

Really. He don't have to say anything pero sa kaibuturan ng sarili ko, gusto kong marinig ang eksaktong tatlong salita na 'yon mula sa kanya. Gustong-gusto. Hindi ko alam kung mangyayari pa 'yon.

Pero sana, oo.

"You still have the choice to leave me, you know," tahimik niyang sambit habang mabagal na hinahaplos ng kanyang daliri ang ibabang labi ko. Titig na titig siya rito kaya hindi agad ako nakasagot.

"Just kiss me." He wasted no time; he grab the back of my head and kisses the tip of my nose all the way down to my lips. He seems like he is waiting for me to say these words since forever. His pace is too slow but full of urgency, a delicious contradiction that could make a woman ask for more. I sigh his name against his lips and before I knew it, his tongue dips into my mouth.

Eiveren James Cross really knows how to kiss.

I hook my thigh around his waist, trying to pull him closer. His morning erection is poking at my belly, teasing me and I can't help not to moan. A strong gush of need travels into my gut.

Oh, no, this can't be happening.

"Wait, wait, what time is it?" I asked, eyes close, feeling his breath roving around my skin.

"I dunno, maybe ten?" Tugon niya't muling inabala ang labi sa paggapang ng leeg ko.

Bumukas ang aking mga mata at agad na lumayo sa kanya. "Ten?!" Mabilis akong bumangon. "Ten!" nagpa-panic kong ulit dahil past eight na nga ayon sa orasan ng cellphone niya. "Gano'n kahaba ang tulog natin?" tumayo ako't hinanap ang damit ko. "Kailangan ko ng pumasok sa shop," hinila niya 'ko pabalik sa kanya. "Eivereeeeeeen! Baka magalit na si ate!" pagpapatuloy ko habang pilit na kumakawala sa yakap niya. "Sandali, uminom ka na ba ng gamot?" mas lalo niya 'kong kinulong sa bisig niya, "Nilalagnat ka pa ba? Kamusta na pakiramdam mo? May masakit pa rin ba sa'yo?" Problemado kong sambit. "Hindi kita nagising! Hindi ka pa kumakain!" Tinampal ko ang noo ko dahil sa pagiging iresponsable ko. "Pakawalan mo na 'ko!" pakiusap ko sa kanya ngunit mahina lang siyang tumawa sa likod ko. "Walang nakakatawa!" Naiinis kong sambit. "Kailangan kitang pakainin!" Pinapadyak-padyak ko na ang paa ko sa ere. "Leche ka talaga, Eiveren!" Eksaherada na 'kong gumalaw upang makakalakas sa bisig niya ngunit naging sanhi lamang 'to ng mahina niyang pag-ungol.

Ooppss. That was unintentional.

"Tease," he searches for my lips and nibbles it. Deep and hard, the air in my lungs abandoned me in a flash. His teeth sank down on the corner of my neck, tasting it. "Remind me to buy you that jasmine oil," he murmured lowly. My eyes flutter close by his sensual voice. "We can take a long bath together." Napatuwid ako sa deklarasyon niyang 'yon, agad akong natauhan at muling kumawala sa kanya. Sa pagkakataong 'to ay pinayagan na niya 'ko.