Please, Tell Me This Is A Lie {on hold}

Zevenentwintig

🌺Anna🌺

"We kunnen een film kijken! Er is een nieuwe film uit en ik wil die graag zien", zeg ik. Shawn doet alsof hij er keilang moet over nadenken. Ik lach en duw zijn weg van onder zijn kin. Ook hij lacht.

"Mag ik je iets vragen, Anna?", vraagt Shawn dan weer serieus. Ook ik stop met lachen en kijk hem serieus aan terwijl ik knik.

"Ik zou dit graag willen zien als een date. Wil jij dat ook?", vraagt hij me. Hij ziet er plots heel nerveus uit en zijn wangen worden lichtroze. Ik glimlach. Hij is zo schattig.

Ik pak zijn hoofd vast met mijn beide handen en geef hem een kus op de mond. Hij kijkt me verbaasd aan, maar ik glimlach lief terug en knik ja.

"Natuurlijk wil ik dit als een date zien", zeg ik. Zijn verbaasde blik maakt plaats voor een brede glimlach. Ik glimlach terug.

"Oke! Welke film wil je kijken?", vraag ik hem en ik spring recht om naar de kast te lopen waar alle films in zitten. Ik hoor Shawn grinniken en even later staat hij naast me, zoekend naar een film die hij wel wilt kijken.

"Heb je The Maze Runner gezien?", vraagt Shawn plots en ik knik.

"En The Scorch Trials?", vraagt hij dan. Ik knik opnieuw.

"Oke, geweldig! Ik ook! Dan kunnen we The Death Cure kijken!", zegt hij plots heel enthousiast dat het pijnlijk word dat ik dit ga moeten verbreken.

"Shawn, sweetie, ze spelen die nog niet op de televisie. Je kan hem alleen in de cinema gaan kijken", zeg ik. Zijn enthousiasme vervaagt en hij gaat door met de andere films.

"Jammer. Ik had hem echt wel willen zien", zegt hij. Ik knik.

"Ik ook. Maar ik heb de boeken al gelezen. Ik hoop dat je niet van Newt houdt", zeg ik. Met een ruk kijkt hij naar me.

"Wat? Wat bedoel je daarmee? Gebeurd er iets met hem?", vraagt hij me. Ik grijns.

"Dat zul je wel zien als je The Death Cure gaat kijken", zeg ik.

"Kom op, Anna! Doe dit niet!", zeurt Shawn naast me. Ik grinnik.

"Het komt wel goed", zeg ik. Even daarna zucht ik en laat ik mijn schouders hangen.

"Wat is er?"

"Ik vind geen film dat ik leuk vind. Heb jij meer succes?", vraag ik en ik ga dichter bij hem staan en kijk mee over zijn schouder terwijl ik mijn kin erop leg. Hij kijkt even naar me om en kijkt dan met een kleine glimlach weer voor zich.

"Niet echt. Maar we kunnen ook gewoon bij elkaar zitten en praten", zegt hij en hij draait zich om. Hij gooit zijn armen om mijn middel en trekt me tegen zich aan.

"Bij elkaar zitten en praten. Bedoelen we hiermee hetzelfde of heb jij andere plannetjes in dat knappe hoofdje van jou", grinnik ik. Hij lacht en daarmee bevestigd hij mijn vermoeden.

Hij kijkt me weer aan met een serieuze blik. Hij strijkt door mijn haar met zijn hand en zijn ogen volgen zijn beweging tot ze weer op de mijne gericht zijn.

"Ik doe niks wat jij niet wilt", zegt hij dan zacht en hij drukt een klein kusje op mijn voorhoofd. Ik glimlach naar hem.

"Bedankt."

•~•~

Shawns schaterlach galmt door heel het huis. Het is best aanstekelijk en ik zou hebben meegelachen als ik hier nu niet half dood lag te gaan.

Ik hoest en hoest in de hoop dat het stukje appel uit mijn keel zou schieten, terwijl Shawn maar blijft lachen en lachen. Ik hoest nog eens en dan kan ik eindelijk terug ademen. Ik hoest nog een beetje na, terwijl Shawn probeert te herstellen van zijn lachbui.

"Ik had -ugh ugh- kunnen doodgaan, besef -ugh ugh- dat even", probeer ik te zeggen. Shawn lacht.

"Sorry, maar het was gewoon te grappig", antwoordt hij. Ik schud lachend mijn hoofd.

"Vriendelijk bedankt om zo bezorgd om me te zijn. Dat had echt niet gehoeven", zeg ik dan. Shawn grinnikt.

"Dat is hier precies wel een leuk boeltje", zegt zijn moeder die plots de woonkamer binnenkomt. Ze gooit haar sleutels op de tafel en giet meteen een glas water voor haarzelf uit.

"Ik wil de pret niet verstoren, maar het is al redelijk laat. Moet Anna niet naar huis of blijft ze hier slapen?", vraagt ze dan. Shawn kijkt vragend naar mij.

"Sorry, maar misschien moet ik wel naar huis gaan. Ik zal Maarten sturen om te vragen of hij me komt halen", zeg ik en ik haal mijn gsm boven.

*Kan je me komen halen alsjeblieft?*

"Je mag hier blijven, hoor! Dat is helemaal geen probleem", zegt zijn moeder dan. Ik glimlach vriendelijk.

"Bedankt, maar ik heb niks bij me en nee, Shawn, de onesie van je zus doe ik niet aan", zeg ik. Shawn grinnikt.

"Oh, oke. Dat is ook prima voor mij", zegt ze dan.

Maarten😒
*Ik kom eraan. Waarom duurde het zo lang voor je stuurde?*

"Maarten is er zo", zeg ik en ik druk het smsje weg. Ik antwoord wel in persoon. De moeder van Shawn knikt en loopt dan de keuken uit.

"Ik vond het leuk vandaag", zegt hij zachtjes. Ik kijk naar hem op en glimlach.

"Dat vond ik ook. Bedankt, Shawn", zeg ik. Hij fronst.

"Waarom bedank jij mij?", vraagt hij. Ik lach zachtjes.

"Voor deze date", zeg ik en ik geef hem een klein kusje op zijn kaak. Zijn kaken kleuren lichtjesroze, wat mij doet lachen.

"Je bent zo schattig als je bloost", zeg ik wat hem nog harder doet blozen, waardoor ik lach.

"Anna, Maarten is hier. Ben je klaar om te gaan?", vraagt zijn moeder terwijl ze de keuken weer binnenkomt. Ik knik en maak me klaar om naar buiten te gaan.

Ik open de voordeur en wil naar buiten lopen, maar een hand houdt me tegen en draait me om. Twee lippen drukken zich op de mijne. Dan verdwijnen ze weer en open ik mijn ogen. Ik glimlach breed, net zoals Shawn.

"Nu ziet hij het en hoef je alleen maar ja te zeggen als hij je er achter vraagt", zegt hij. Ik grinnik.

"Ja, inderdaad", antwoord ik. We zeggen nog gedag en ik stap in de auto. Maarten rijdt meteen de oprit af op weg naar huis.

"Ik zal maar niet vragen hoe het komt dat je daar zo lang bleef, zeker?"

Ik glimlach en kijk gelukzalig naar buiten. De gedachte dat ik en Shawn aan het daten zijn, geeft me de chills over heel mijn lichaam. Laat het bloed naar mijn wangen stromen en zorgt voor een gigantische glimlach op mijn lippen.