Medreseli Geliyor

İhanet Sonrası|13.Bölüm🌹

"Ne yapıyorsun Ömer?"

Yüzünden dökülen üzüntü bir yap bozu andırıyordu âdeta. Her parçası eksik olmakla beraber yüreğinin düğümü de çözülüyordu.

"Sadece düşünüyorum. Ben niye varım? Anne ve babası olmayan zavallı insanın tekiyim. Üstelik bu yaralı kalbim kördüğüm misali de Gülsüm'ü seviyor. Sahi ben sevemez miyim?"

Berke Ömer'in gözlerindeki acıyı iliklerine kadar hissedip onu teselli etmeye çalışıyordu.

"Ömer bak sen de benim bir kardeşim oldun. İyi günlerinde nasıl beraber olduysak bu zorlu zamanlarında da seni yalnız bırakmayacağımızı bilmen gerekiyor. Biliyorsun ki bu dünya bir imtihan sebebiyle yaratıldı. Alemlerin Rabbi olan Allah bizleri bu dünyada daima en çok sevdiğimiz nimetlerle imtihan ediyor. Anne ve babası olup da zulüm gören birçok insan var mesela. "

"Orası öyle ama bazen şeytan insanı isyana sürüklüyor. "

"Ömer mesela şöyle düşün, tırtıl kelebek olmadan önce belli bir dönemden geçiyor. Daha sonra Allah tırtıla uçması için çok güzel kanatlar veriyor."

Ömer mahcup bir şekilde başını eğerken rafta duran Kur'ân'ı Kerim'i eline aldı. Eûzü besmelesini çektikten sonra Kurân okumaya başladı. Berke de namazını kılmak üzere mescidin yolunu tuttu.

***

"Ölüm size uğramadan siz ölümü hatırlayın olur mu? Pişmanlık bir ömrün silinmez alın yazısıdır. Geçmişin tüm ayrıntılarına değin mahvoluş çağrısıdır. Pişmanlığa adımlarınızı atmadan evvel tevbe edin."

Esra Hoca dersini sonlandırmaya hazırlanırken talebeler bir haftalık izne çıkmanın hazırlığı içerisindeydi. Teneffüs için zil çaldığı zaman Gizem oturduğu sıradan ayağa kalktı. Üzgün bir halde Ümmü Gülsüm'ün yanına gitti.

"Benim bir ailem yok ne yapabilirim sence?"

"Ne diyorsun sen Gizem? Ciddi misin? "

Ümmü Gülsüm şaşkınlıkla beraber arkadaşının üzüntüsünü paylaşıyordu.

"Maalesef ciddiyim. Bana kalsa buraya adımımı asla atmazdım. Annemin vasiyetlerinden biri buydu. Ben ölürsem bu Kurân kursuna gitmemi söyledi. Onun son isteğini yerine getirmek için buraya geldim. "

Ümmü Gülsüm sessizce düşünürken bir yandan da duyduklarını anlamaya çalışıyordu. Her şeyde bir hayır vardır derler, bu öyleydi emindi.

"Bende geçenlerde babamı kaybettim, hastaydı. Aynı acılardan imtihan ediliyoruz. Bize gelmeni söylerim de önce annemle konuşmam lazım. Beni birkaç dakika burada bekler misin?"

"Olur. Çok teşekkür ederim canım benim."

Ümmü Gülsüm görevliden aldığı telefonla annesini arayıp izin hakkında konuşmaya gitti. Bu esnada Hilâl arkasında oturan Hira'ya nispet yaparcasına oturduğu sıradan kalkıp Gizem'in yanına doğru gitti.