Yaya ako ng asawa ko (Complete)

Chapter 29-Truth Behind lies

Liera Pov

Upumo ako coach at kinuha ang maliit na envelop sa ilallim ng center table.. mukhang love later.

Binuksan ko ito may nakadikit na picture, kamukhang kamukha ni kent ang batang lalaki ang cute niya.

M

ay kaakbay siya, isang batang babae at kamukha ni trina. Tinanggal ko ang picture at tiningnan ang likod nito.

-your my queen -

Basa ko sa nakasulat sa likod ng picture  Binaliktad ko ulit ito  at tiningnan ng maagi ant larawan. ang sweet nilang dalawa may hawak na bulaklak si trina.

Paano kung hindi kami nagkakilala ni kent?  Siguro sila na ulit ngayon. Paano kung hindi ako kinasal kay kent, Siguro sya ang papakasalan ni kent.

Binalik ko envelop sa ilalim ng center table at tumayo.. imbes na mag-isip ako ng kung ano-anu mas mabuti sigurong lumabas nalang ako at maghanap ng pagakin total mamaya pa matatapos ang meeting ni kent.

Hindi ako sumama sa kanya dahil tinupak ako ng katamaran ko. Simula nong  nabuntis ako lagi akong dinadalawa ng katamaran. Sa bahay si kent halos ang gumagawa ng gawain ko bilang asawa. Kasalan niya rin naman kung bakit ako tamad. Kung hindi sana niya ako binuntis edi walang sagabal sa buhay niya..

Habang naglalad ako patungong elevator ng may narinig akong naguusap huminto ako.

"I can't dad, I love him gawin mo lahat mapasaakin lang sya ulit."

Parang kilala ko ang boses nato? Sumilip ako at nakita ko si trina may kausap sa cellphone niya. Parang hindi mapakali. Tss! Gumawa ng stress sa buhay niya. Kaylan ba siya ma depress.. para siya mismo ang kumitil ng buhay niya. Ang sama ko ba? Ganun talaga kapag buntis. Nadedemyo ka tuwing nakakita ka ng mas demonyo sa pa sayo.

"Wala akong pakialam sa asawa niya ang importante matuloy ang engagement party namin ni kent, do something dad please"

Biglang dumilim ang mata ko, parang hindi siya sa tao sa paningin ko. Kalma liera, chill ka lang. Sabi ko na eh! Masama ugali ng impokritang to!

Aalis na sana ako ng makasalubong  ko si karren napahawak ako sa dibdib ko dahil sa subrang gulat ko.

"Dyos ko karren makaka-anak ako ng wala sa oras nito "

Sign of peace sya sa'kin sabay haplos sa tyan ko.

"Sinong sinisilip mo dyan?"

Sisilip sana sya ng hinawakan ko ang braso niya at hinila palayo papasok ng elevator.

"Samahan mo akong kumain"

"May inutos sakin si sir kent, hindi pwedeng mamaya at lalong-lalo na hindi pwedeng ipagbukas. You know na.. mahirap ma sigawan"

pipindutin niya sana ang elevator para bumukas. Pinigilan ko ang kamay niya.

"Akong bahala sa asawa ko, basta samahan mo akong kumain. Nagugutom ako kanina pa"