Ο Γείτονας!

(6)

Τα κορίτσια συνέχισαν την συζήτησή τους για λίγο ακόμα καθώς η Μπεατρίξ της είπε για τον Τάιλερ. Της φέρεται πολύ όμορφα, πολύ γλυκά παρά την σκληρή του εμφάνιση. Ίσως η Φαμπιάνα να έπεσε έξω. Αν κι συνήθως είναι σωστή. Μάλιστα, ένας από τους λόγους που διάλεξε να σπουδάσει ψυχολογία είναι η δυνατότητα που έχει να καταλαβαίνει την ιδιοσυγκρασία ενός ανθρώπου μόνο και μόνο από την πρώτη εντύπωση. Μάλλον έπεσε έξω. Ίσως τελικά το κακό προαίσθημα που ένιωθε να μην έχει να κάνει με τον Τάιλερ. Ίσως να είναι κάτι άλλο.

Η Μπεατρίξ την ενημέρωσε πως θα βγει με τον Τάιλερ το βράδυ και θα αργήσουν να γυρίσουν, οπότε θα έχει όλο το σπίτι δικό της. Μόλις φτάσει το βράδυ και ακούσει την εξώπορτα να κλείνει, καταλαβαίνει πως έχει μείνει μόνη, γι' αυτό παίρνει τηλέφωνο τον Χάρρυ. Ώρα να ξεκινήσει το σχέδιο.

«Ναι!» ακούγεται η φωνή του νευριασμένη.

«Χάρρυ;; Η Φαμπιάνα είμαι, είσαι καλά;» η φωνή της προδίδει την ανησυχία που νιώθει.

«Εμ... ναι μια χαρά, έγινε κάτι;» ρωτάει και η φωνή του ακόμα ακούγεται αγριεμένη και απότομη.

«Όχι, απλά... άστο τίποτα!» λέει απότομα και το κλείνει.

Η άνασα της πιο γρήγορη καθώς νευρίασε λίγο που της μιλούσε έτσι. Εντάξει, το καταλαβαίνει πως είχε θυμώσει με κάποιον ή κάτι, όμως δεν χρειαζόταν να ξεσπάσει σε εκείνη.

«Άρα σκατά, πάει το σχέδιο... Ωραία!» σκέφτεται καθώς αρχίζει να ανεβαίνει στο δωμάτιό της. Μπαίνει μέσα κι βλέπει από το παράθυρο της τον Χάρρυ να της κάνει νόημα. Κάθεται σε μια καρέκλα κι εκείνος της γράφει κάτι σε ένα μπλοκ.

"Συγγνώμη... :( " διαβάζει & ψάχνει ώσπου να βρει ένα μπλοκ.

"Δεν χρειαζόταν να μου φωνάξεις!"

"Είχα απλά νεύρα..."

"Και εγώ τι φταίω;"

"Συγνώμη Δεν δεν έπρεπε να σου φωνάξω."

"Εντάξει!" απαντά κι κλείνει την κουρτίνα.

Δεν ξέρει γιατί την έχει πειράξει τόσο πολύ, όμως δεν μπορεί να κάνει κάτι για να ηρεμήσει. Ακούει λίγο μουσική ενώ τρέχει λίγο στον διάδρομο που έχει στο δωμάτιο της. Αφού σταματήσει, αποφασίζει να πάει να μαγειρέψει. Έχει μια ολόκληρη βραδιά να γεμίσει.

Βγάζει τα μακαρόνια και την κρέμα γάλακτος. Τα ζεστένει και μόλις είναι έτοιμα βγάζει ένα βαθύ πιάτο, το γεμίζει μέχρι πάνω και κάθεται στον πάγκο της κουζίνας να φάει. Μόλις πάει να βάλει μια πιρουνιά στο στόμα της ακούει το κουδούνι της πόρτας να χτυπάει. Σηκώνεται βαριεστημένα να ανοίξει.