Βγαίνοντας έξω από το κεντρικό κτίριο της σχολής. βρίσκει την Μπεατρίξ να κάθεται με τον Τάιλερ στα σκαλοπάτια. Χαμογελάει και προχωράει προς το μέρος τους.
«Γεια!»
«Καλημέρα!» απαντά ο Τάιλερ.
«Πως κοιμηθήκατε;» χαμογελάει καθώς κάθεται δίπλα τους.
«Μια χαρά εσύ;»
«Τέλεια! Είμαστε και επισήμως ζευγάρι με τον Τζακ.» χαμογελάει.
«Και πως νιώθεις γι' αυτό;» ρωτάει ειρωνικά ο Χάρρυ ο οποίος βρίσκεται από πίσω της.
«Μια χαρά. Υπέροχα!» απαντά απότομα η κοπέλα θυμούμενη την σκηνή που άκουσε πριν λίγο.
«Χαίρομαι!» απαντά στον ίδιο τόνο εκείνος.
«Εσύ πως νιώθεις που είσαι ξανά με την Βικτώρια;» ρωτάει ξερά.
«Τέλεια!» απαντά μιμούμενος την φωνή της προηγουμένως.
«Με ειρωνεύεσαι;» αρχίζει να θυμώνει και φωνάζει λίγο. Σηκώνεται όρθια και τον καρφώνει στα μάτια.
«Μην υψώνεις τον τόνο σου!» απαντά κοφτά και ψυχρά.
«Μπορεί, γιατί τι θα μου κάνεις;» ανασηκώνει το ένα της φρύδι.
Εκείνη την ώρα της πιάνει τα χέρια και την κολλάει πάνω του. Η Μπεατρίξ με τον Τάιλερ έχουν απομακρυνθεί, αρά δεν μπορεί κανείς να την βοηθήσει. Το κουδούνι χτυπάει και ο Χάρρυ την αφήνει.
«Το φαντάστηκα.» του πετάει εκείνη.
«Ποιο;» την κοιτάζει μπερδεμένος.
«Πως δεν θα κάνεις τίποτα. Ποτέ δεν μου έκανες τίποτα Χάρρυ.» αναφωνεί.
«Ίσως επειδή δεν μπορώ, δεν μπορώ να σε πειράξω ή να σε αγγίξω χωρίς να θέλω να σε φιλήσω.» ομολογεί ψιθυριστά.
Δεν μιλάνε άλλο, απλά πηγαίνουν στο μάθημα τους. Πάλι έχουν το ίδιο. Εκείνος κάθεται δίπλα της αυτή την φορά. Το μάθημα αρχίζει και κατά την διάρκεια ανταλλάσσουν ορισμένες ''κρυφές'' ματιές. Κάποια στιγμή της πέφτει το στυλό και κινούνται να το πιάσουν μαζί. Τα κεφάλια τους βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής κάτω από το θρανίο. Ο Χάρρυ την πλησιάζει, όμως εκείνη τον αποφεύγει. Θέλει να τον φιλήσει, της έχει λείψει όσο τίποτα άλλο, όμως δεν μπορεί να το κάνει αυτό στον Τζακ. Είναι τόσο καλός μαζί της.
Το μάθημα τελειώνει, οι υπόλοιπες ώρες περνάνε γρήγορα και επιτέλους φτάνει το σχόλασμα. Βγαίνει να βρει τον Τζακ και βλέπει την Βικτώρια με τον Χάρρυ να φιλιούνται παθιασμένα. Θέλει να κλάψει, όμως δεν τον κάνει. Απλώς παίρνει το βλέμμα της κοιτάζοντας αλλού. Μετά από λίγο νιώθει ένα χέρι να ακουμπά τον ώμο της. Εύχεται να είναι ο Τζακ, όμως τελικά είναι η Βικτώρια.
«Συγγνώμη...» είναι το μόνο που λέει η Βικτώρια.
«Γιατί;» την ρωτάει παραξενευμένη, αλλά και βγάζοντας την ερώτηση μ' έναν απότομο τόνο.
«Που δεν έκατσα να σ' ακούσω. Ο Χάρρυ έφταιγε για όλα μου τα εξήγησε. Δεν έφταιγες εσύ... μου τα είπε, γιατί ένιωθε άσχημα που σταματήσαμε να κάνουμε παρέα από βλακεία δικιά του.» λέει απαλά.
"Τι γλυκός που είναι όταν θέλει." σκέφτεται και η καρδιά της αρχίζει να χτυπάει σαν τρελή στο στήθος της, όμως αμέσως διώχνει αυτές τις σκέψεις.
«Αα μάλιστα. Τον... τον συγχώρησες;» δυσκολεύεται να ρωτήσει, γιατί ξέρει την απάντηση.
«Ναι, άλλωστε ξέρεις τι λένε; Όποιος είναι ερωτευμένος συγχωρεί τα πάντα. Έτσι και εγώ!» χαμογελάει πλατιά.
«Καταλαβαίνω...» είναι το μόνο που μπορεί να πει αν και δεν συμφωνεί εντελώς με αυτό.
«Λοιπόν φεύγω, θα τα πούμε.» την αγκαλιάζει σφιχτά και κατευθύνεται προς τον Χάρρυ.
Εκείνος κοιτάζει μ' ένα παράπονο την Φαμπιάνα πριν φύγει. Η κοπέλα νιώθει τα χέρια του Τζακ να την αγκαλιάζουν. Γυρίζει και τον φιλάει απαλά στο μάγουλο. Δεν νιώθει σαν να θέλει να τον φιλήσει στο στόμα. Όχι τώρα. Όχι εδώ.
«Έτοιμη;» ρωτάει χαμογελαστά.
«Για πού;» τον κοιτάζει περίεργα.
«Θα δεις!» την κλείνει το μάτι.
«Έκπληξη;» ρωτάει η κοπέλα ενθουσιασμένη. Δεν έχει συνηθίσει σε τέτοια.
«Ναι!» απαντά με τον ίδιο τρόπο εκείνος.
Προχωράνε προς το αυτοκίνητό του, ένα γκρι volvo και αφού μπουν μέσα, εκείνος ξεκινάει να οδηγεί προς έναν άγνωστό προορισμό για την Φαμπιάνα, όμως της αρέσουν πολύ οι εκπλήξεις...
Στον δρόμο δεν μιλάνε. Η Φαμπιάνα σκέφτεται την σκηνή που βλέπει τον Χάρρυ με την Βικτώρια που φιλιούνται. Δεν μπορεί να την βγάλει από το μυαλό της. Στεναχωριέται και μελαγχολία την κυριαρχεί, κάτι που γίνεται αντιληπτό από τον Τζακ.
«Όλα καλά;» τα μάτια του παραμένουν καρφωμένα στον δρόμο.
«Ναι μια χαρά.» την ξαφνιάζει η ερώτηση του, που την βγάζει από τις σκέψεις της.
«Σίγουρα; Μήπως θες να γυρίσουμε πίσω;»
«Όχι καλέ. Συνέχισε, απλά είμαι λίγο κουρασμένη, αλλά θέλω τόσο πολύ να δω τι έχεις ετοιμάσει.» χαμογελάει προσπαθώντας να κρύψει την μελαγχολία.
«Εντάξει.» της λέει και συνεχίζει την οδήγηση. Φτάνουν και εκείνος παρκάρει σε ένα άδειο παρκινγκ.
VOTE & COMMENT. THANK YOU:*
YOU ARE READING
Ο Γείτονας!
Fanfiction«Η ζωή θα σου φέρει πολλά εμπόδια και δυσκολίες... Ομως, μονάχα ενα δεν θα μπορεσεις να αντιμετωπίσεις όσο και να θέλεις, όσο και αν προσπαθήσεις και αυτό είναι... Ο Θάνατος!»
