Ο Γείτονας!

(19)

«Τι έπαθες;» την ρωτάει απαλά.

«Δεν μπορώ άλλο Χάρρυ!. Απλά δεν μπορώ άλλο...» φωνάζει.

«Και εγώ τι φταίω;» φωνάζει κι εκείνος.

«Φταις! Φταις που... σε ερωτεύτηκα!»

«Τι;» σοκ κατακλύζει το πρόσωπο του.

«Αυτό που άκουσες. Όμως δεν αξίζεις.» πόνος φαίνεται να δηλώνεται στα λόγια της.

«Ορίστε;»

«Ναι Χάρρυ, δεν αξίζεις. Τόσο καιρό πονάω. Σε χρειάζομαι, σε θέλω και δεν μπορώ να σε έχω. Σήμερα... σήμερα που πίστεψα πως ίσως νιώθεις τα ίδια με εμένα, μόλις κλείσω τα μάτια μου σε βλέπω να φιλιέσαι με την Βικτώρια. Δεν έχασες ευκαιρία!» λόγια γεμάτα νεύρα, πόνο, οργή.

«Μα τι λες; Εσύ ήσουν η πρώτη που προχώρησες χωρίς να μας δώσει καμία ευκαιρία. Ακόμα και τώρα πρώτη εσύ ανέβηκες πάνω με αυτόν τον φλώρο να χορέψετε!» φωνάζει ο Χάρρυ.

«Πρόσεχε πως μιλάς για τον Τζακ!» τον προειδοποιεί δείχνοντας τον με το δάχτυλο της.

«Ναι εντάξει, σου θίξαμε τον γκόμενο.» λέει ειρωνικά.

«Τουλάχιστον αυτός ο γκόμενος με κάνει χαρούμενη και δεν μ' έχει πληγώσει ποτέ!» είναι τόσο νευριασμένη που θολώνει το μυαλό της, ένα μικρό κομμάτι μέσα της θέλει να τον χτυπήσει.

«Δεν μου έδωσες καν την ευκαιρία να σε κάνω ευτυχισμένη!»

«Δεν θα τα κατάφερνες.» χαμηλώνει τους τόνους.

«Αυτό δεν το ξέρεις.» της απαντά θιγμένος.

«Ναι εντάξει...» τον ειρωνεύεται.

«Γαμώτο Φαμπιάνα.» αναφωνεί.

«Άστο Χάρρυ, άστο. Δεν... δεν ταιριάζουμε.» λέει και ξεκινάει να απομακρύνεται.

«Σ' αγαπώ γαμώτο!» φωνάζει λίγο και τρέχει από πίσω της.

Την πιάνει από το χέρι και την φιλάει παθιασμένα. Πόσο πολύ είχανε λείψει ο ένας στον άλλο. Εκείνη δεν διστάζει και ανταποδίδει. Την κολλάει στον τοίχο και αρχίσει να της χαϊδεύει τα μπούτια. Τυλίγει τα πόδια της γύρω του. Πηγαίνουν σε μια αίθουσα διδασκαλίας. Την κολλάει πάνω του και της ξεκουμπώνει το φόρεμα. Την ξαπλώνει στην έδρα. Του βγάζει την μπλούζα και χαϊδεύει του κοιλιακούς του. Βγάζει και το παντελόνι του. Φιλιούνται παθιασμένα. Η γλώσσες τους παλεύουν σε ένα δικό τους μοναδικό παιχνίδι.