KÖLE(gay) //ASKIDA

10: Umursuyorum.

Ilgar'ın ağzından.
Filmi izlerken tek baktığım şey oydu. Ay artık bitmiş durumdaydı. Solgun gözüküyordu, doğru düzgün bir şey yemiyordu kaç zamandır. Onun benim için ne ifade ettiğini bilmiyordum. Sadece ona değer veriyordum. "Ay, bir şeyler yemek ister misin?" diye sorduğumda başıyla 'hayır' dedi. Üstüne gitmedim. Onu önemsediğimi görmesini istemedim. Omzuna kolumu geçirdim ve Ay'ı kendime yaklaştırdım. Dakikalardır filmden ayırmadığı gözünü bana çevirdi,"Ilgar, ben dayanamıyorum. Geceleri uyuyamıyorum. Gelip bana bir şey yapmandan korkuyorum. Ama sen evde olmadan da uyuyamıyorum. Ben, bıktım artık." dedi ve ekledi, "Ama sen umursamıyorsun, en çok o bana batıyor." Haklıydı. Onu umursamıyormuşum gibi davranıyordum ve rolüme kendimi o kadar kaptırmıştım ki Ay'ı bir an için bir nesne misali görmüştüm. "Umursuyorum Ay." dedim. "Hayır," dedi "umursamıyorsun." "Evet umursuyorum! Umursuyorum! Söylediğin her sözcüğü ben ezbere biliyorum, buraya geldiğinden beri yediğin öğünleri sayıyorum, senin ne kadar bitkin olduğunu en iyi ben biliyorum!" dediğimde ona gerçek anlamda kükremiştim. Ay ağzı açık bir şekilde bana bakıyordu. Dudağına eğildim. Yavaşça ve narince onu öpmeye başladım. Bu sefer kaçmak yerine boynuma kollarını dolamıştı. Dudaklarımı ondan çektim. Başını göğsüme koydu. Ellerini belime yerleştirdi. Onunla hiç daha önce sarıldığımı hatırlamıyordum. İyi hissettirmişti. Saçını öptüm. Daha bir kaç saat önce dün geceden dolayı ona kızgındım, şimdi ise onu öpüyor, seviyor, sarılıyordum. Kendi ruh hali değişimlerimi ben bile takip edemiyordum. "Bana n'olur artık kötü davranma." dedi Ay bana daha sıkı sarılırken. Cevap vermedim. Bu konuda ona söz veremeyeceğimi bildiği halde sorması salaklık olmuştu. Başını göğsümden çekti. Ağlıyordu, "Lütfen, cevap ver." Ona öylece baktım. Veremezdim. "Ilgar!" diye bana sesini yükselttiğinde hala aynıydım. Sadece bakıyordum. Bu onun canını çok yakmıştı, hem de çok.
...