"Ay." dediğinde ona döndüm. Giyinmeyi bitirmiş bana bakıyordu. "Benim olmanı istiyorum." dedi. Onundum zaten. Bana nasıl isterse öyle davranıyordu. Bana sevgisini de nefretini de boşaltıyordu ve ben bunlara sesimi çıkartmıyordum. Kölesiydim onun. Onundum. "Sizin değil miyim zaten?" diye sorduğumda derin bir nefes çekti, "Değilsin." ve ekledi, "Benim olmayı kendin istemiyorsun. Ben ancak seni tehtit edip korkutursam benim oluyorsun. O da kısa bir süreliğine ama seni suçlayamam. Benden bu kadar korkarken ve ben sana bu kadar zarar verirken senden böyle bir şey bekleyemem." Söylediklerinin hepsi doğruydu ama tek bir şeyi atlıyordu, onu sevdiğimi. Onun bana merhametli olduğu zamanlarda küçük bir kalp krizi geçiriyordum. Beni sevince küçük bir çocuk gibi mutlu oluyordum. "Ben... sizi seviyorum." dediğimde söylediğim şey ile şoktaydı. Ilgar kesinllikle bunu beklemiyordu. "Bana ne kadar kötü davransanız da yine de siz benim saçımı okşayınca ben mutlu oluyorum veya benimle ilgilendiğinizde ama n'olur artık canımı yakmayın. Sizden bazen o kadar korkuyorum ki... Çok dengesizsiniz. Bana ağlayınca ceza veriyorsunuz bazen de bana sarılıp öpüp sakinleştiriyorsunuz. İkisi birbirine çok zıt şeyler. Sizi anlayamıyorum." dedim. Bir yandan da ağlıyordum. "Ay... ben hastayım biliyorsun değil mi? Hastayım ben. Sinirlerimi kontrol edemiyorum." dediğinde ona sarıldım, "O zaman birlikte üstesinden geliriz ama lütfen, siz de biraz çabalayın." Saçımı öptü. Beni sakinleştirmek istercesine bana fısıldadı, "Her şey daha iyi olacak söz veriyorum." Gülümsedim, "Seni seviyorum." Kelebekler tekrar midemde kanat çırparken ona daha da sıkı sarıldım. Bir yandan da dua ediyordum, n'olur bu bir rüya olmasın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÖLE(gay) //ASKIDA
Romansa17 yaşındaydım, gençliğimi daha çok yaşayacağımı düşünürken o benim hayatımı çaldı. O benim umutlarımı çaldı. Mutluluklarımı çaldı. 20 yaşındaki bir adam beni parçalara böldü. Beni kullandı. Beni kölesi yaptı, ve en kötüsü de beni ne kadar yıprattığ...
