Sabahın ilk ışıklarında evinden dışarı çıkmıştı. Çevresinde kimse kalmayana dek yürümüş ve yıllar öncesinden kalan sığınağını en sonunda bulmuştu.
Tüm bunları yapmasının ise tek bir sebebi vardı.
Acı dolu bir kabus ile uyanmıştı sabahın ışıkları doğmadan. Sevdiği adamın yalnız başına ağladığını görmüştü. Kalbi bu sahne ile parçalara ayrılırken ise Baekhyun'u aramıştı.
Onu uykusundan uyandırmasına laf etmeden hemen Chanyeol'un yanına gitmişti dostu.
En azından içi rahattı Soo Jin'in artık.
Onların birlikte mutlu olacağını bilerek arkasına bakmaktan yürümeye devam etmişti.
İşte en sonunda yalnızdı.
Çevresinde kimse yoktu.
Yalnızlığının çığlıklarını duyacak kimse kalmamıştı. Bu yüzden rahatladı.
Yüzündeki maskeyi çıkardı usulca ve kızıla boyanan gökyüzüne baktı.
Buradaki anıları bir bir zihninde düşerken ise en güzel anısını hatırladı.
Sevdiği adam ile olan anısını.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birbirlerini asla bırakmayacaklarına söz verdikleri günü hatırladı.
O sözden ne zaman vazgeçtiklerini düşündü.
Ne zaman hiçliğin ortasında tek başında kaldığını hatırladı.
"Ne zamandı?" dedi kızıl gökyüzüne doğru.
"Nasıl olmuştu?" dedi karanlık okyanusa doğru.
Kimse bilmiyordu.
Belki de kimse onun çığlıklarını duyamıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yalnız bir insanın acı dolu çığlıklarını kimse duymuyordu.
(Tüm bölümler 50 oy olduğunda yeni bölümler gelecek.)
