Rahatsız bir sandalyeye bedenini bırakmışken nasıl bu kadar mutluluk ile dolmuştu?
Yıllar sonra ilk defa bu kadar huzurla uyumuştu Soo Jin. Nedenini bilmiyordu ama sorgulanmakta istemiyordu. Sadece gözleri kapalı bir şekilde oturmaya devam ediyordu. Bu anın bitmesini istemiyordu, sonsuza kadar bu uykunun içine hapsolmak istiyordu belki de...
Ta ki tanıdık bir kokunun çevresini sardığını anlayana kadar.
Bu yıllar öncesine ait bir kokuydu.
Aşık olduğu.
Bağımlı olduğu o özel kokuydu.
"Chanyeol?"
Uyku dolu sesiyle Soo Jin yavaşça konuştu ve korkarak gözlerini araladı.
Ve yüzüne santimler kala duran yüzünü gördü. Alnına düşmüş koyu tutamları, sevimli kulaklarını ve koskocaman sıcak kahvelerine sahip oldu bir süreliğine Soo Jin. Gerçekten yanında olduğuna inanamadı bile.
Chanyeol dudaklarındaki o tanıdık gülüş ile bakıyordu Soo Jin'e. Mesafesini azaltarak ona doğru yaklaşmış ve hiçbir şey söylememişti. Dudaklarındaki kıvrılma azalıp daha ciddi bir bakışa sahip olduğunda ise her şey yoğunlaşmıştı.
Nefesleri birbirlerine karışıyor ve yakınlıkları özlemlerini hatırlatıyordu.
"Neden buradasın?"
Kelimeler zor da olsa kekelemeden dudaklarından çıkmıştı Soo Jin'in.
"Bir nedene mi ihtiyacım var?"
Yakınlıktan mutlu olduğunu gösteren Chanyeol cüretkardı. Tıpkı ilk tanıştıkları zamanki o çocuk olmuştu ve Soo Jin hiçbir şey yapamıyordu.
"Benden uzak durman gerek." dedi Soo Jin yakınlıkları daha da artarken.
"Öyle mi?"
Soo Jin kafasını salladı ve o anda uzaklaşmak için aklını kullanmaya karar verdi. Hızla sandalyeden kalktı ve geriye doğru gitmek için arkasını döndü.
Ama o anda beklemediği bir şey yaşandı.
Sırtını bir anda duvarda buldu.
Alnında dayanan bir alın ile yıllar sonra ilk defa bu kadar yakın olmuşlardı. Yüzü, Chanyeol'un elleri arasında, bedenleri birbirlerine kilitlendiği anda ise artık gücü kalmamıştı.
Onu özlemişti.
Hem de delicesine.
"Bırak beni Chanyeol." dedi zor da olsa.
Chanyeol'un koyu renk kahveleri yavaşça siyaha bulandı ve başını hayır anlamında salladı. İlk defa duygularını saklamaktan korkmayan Park Chanyeol, kelimelerin oldukları ana kazınmasını sağladı.
"Hayır." dedi Soo Jin dudaklarına doğru.
"Bundan sonra seni bırakmayacağım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Attığım iki bölüm 100 oy aldığı anda yeni bölümler gelecek.
Hatta bir yıldıza basın da akşam size bölüm atayım dcfvgbhnjm
