"Senin yüzünden başıma gelmeyen kalmadı Park Chanyeol!"
Oh Sehun odanın içinden tur atarken durmadan bu cümleyi tekrar ediyordu ama Chanyeol sadece susuyordu. Sehun'a minnettar olsa bile diyebileceği hiçbir şey yoktu. Soo Jin'in ona en son söylediği cümle zihninde durmadan yankılanıyordu ve kalbi acıyordu.
Umutlanma. Sana verebileceğim bir öfke bile kalmadı içimde.
Soo Jin gerçekten onu bırakmış mıydı?
Kalbindeki hisleri yok mu etmişti?
Bilmiyordu.
Ama delicesine korkuyordu.
Yaptığı hatanın yıllar boyunca silinmemesi, aksine daha da kalıcı olması onu yaralıyordu. Halbuki hiçbir şey bilerek olmamıştı. Böyle olacağını bilememişti.
"Tüm Kore bana Elsa diyor! Sen ise öylece oturuyorsun lan."
Sehun'un tekrar mızmızlanması ile Chanyeol elinde tuttuğu birayı kafasına dikti.
"Bizi öldürmediğine şükretmen gerek Sehun." dedi uyuşmuş zihni ile.
Sehun bu cümle ile bir anlığına dururken kafasını heyecanla salladı.
"Harbi ya, niye bizi öldürmedi?"
Chanyeol omuzlarını silkti.
"Galiba gerçekten beni unuttu."
Bu acı dolu cümlenin üstüne Sehun yavaşça Chanyeol'un yanına doğru oturdu ve kırgın duran dostuna destek olurcasına omuzlarını sıktı.
"Seni unutabileceğini nasıl düşünürsün?" dedi Sehun buna gerçekten inanarak.
"Her şeyi gözlerinde gördüm. O aşık olunası kahveler ilk defa bana öyle hissiz bakıyordu."
Sehun bu cümleyi duyduğu anda duraksadı.
Ne yapacağını bilemedi.
Kardeşi acı çekiyordu.
Ve bunun bir çözümü yoktu sanki.
Dudaklarından hiçbir kelime çıkamıyor, Park Chanyeol'e istediği umudu aşılayamıyordu Sehun.
"Chanyeol..." dedi cümlesini bitiremeden.
Chanyeol eksik cümleyi duyduğu anda burukça gülümsedi ve Sehun'un omzuna anladığını belli edermişçesine vurdu.
"Önemli değil Sehun."
"Ama..."
"Önemli değil..."
Önemliydi aslında.
Hem de çok.
Ama bunu kimseye belli etmek istemedi Park Chanyeol.
Kalbine batan cam kırıklarını kimseye göstermek istemedi.
Instagram: Park Chanyeol
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❤️3,926,289
Kokunu alamadan,
Boynuna sarılamadan,
Yüzüne dokunamadan,
Sadece seviyorum.
Öyle uzaktan seviyorum seni,
Elini tutmadan,
Yüreğine dokunmadan,
Gözlerinde dalıp dalıp gitmeden,
Öyle uzaktan seviyorum seni.*
Yeni yüklediğim tüm bölümler 120 oy aldığında yeni bölüm gelecek :)
Bu arada bu Koi No Yokan kısa bölümlerden oluşan bir hikaye olduğu için sizin fikirlerinizi almak istiyorum. Eğer yanıtlarsınız çok mutlu olurum.
1) Hikayedeki en sevdiğiniz karakter kim?
2) Genel olarak hikayeyi beğeniyor musunuz?
3) Sizce bu aşk sona gelmeli mi yoksa daha yeni mi başlamalı?
*: Chanyeol'un yazdığı şiir Cemal Süreya'ya aittir.
