ညနက္ေနၿပီမုိ႔ သူမဖုန္းကိုင္လိမ့္မည္ဟု
မေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ္လည္း မိုးသံေလသံေတြၾကားမွ သူမအသံသည္
ဖုန္းတစ္ဖက္မွထြက္ေပၚလာကာ"ဟယ္လုိ....Hun... "
"Noona...မအိပ္ေသးတာလား? "
"ဟုတ္တယ္ Hun....Noona ဟြာအြန္းအိမ္ျပန္မလာေသးလို႔လိုက္႐ွာေနတာ... "
"ဟင္!...ဒါဆိုအျပင္မွာလား?...ဟာ....မိုးေတြရြာေနတယ္ေလဗ်ာ....ဟြာအြန္းကိုေရာ
႐ွာေတြ႔ၿပီလား? ""ဟင့္အင္း!...သူသြားေနက်ဂိမ္းဆိုင္မွာလည္းမ႐ွိဘူး... "
"Noona အခုအိမ္ျပန္လိုက္ေတာ့...က်ေနာ္လာခဲ့မယ္...ဟြာအြန္းကိုက်ေနာ္႐ွာၿပီးေခၚလာခဲ့မွာမု႔ိ Noona ကအိမ္ျပန္ေနလိုက္ပါ... "
Sehun ဖုန္းႏွင့္ေျပာလည္းေျပာ
အျပင္ထြက္ရန္ ကုတ္အက်ႌ႐ွည္တစ္ထည္ကိုလည္းဘီ႐ုိထဲမွဆြဲထုတ္ကာဝတ္လိုက္သည္။
မုိးသက္မုန္တိုင္းေတြၾကား သူမတစ္ခုခုျဖစ္မည္ကိုသူအလြန္အမင္းစိုးရိမ္မိတာေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ခြင့္ပိတ္ထားသည့္ၾကားမွ ဇြတ္ထြက္သြားမည္ဟုဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။"အြန္း...ေက်းဇူး Hun....ဟြာအြန္းကေလ...ဂိမ္းဆိုင္ေတြ........ "
"ဒုန္း!!!!!!!!! "
အခန္းျပင္ထြက္ရန္ တံခါးလက္ကိုင္ဘုကိုလွည့္ေနဆဲ Sehun လက္မ်ားရပ္တန္႔သြားသည္။
"ဂ်ိန္း!!!!!! "
ဖုန္းထဲမွတဆင့္အသံက်ယ္ႀကီးတစ္ခုကုိသူၾကားလိုက္ရသည္။
မိုးသံေတြၾကားမွ သူ႔ႏွလံုးခုန္သံက်ယ္ကိုသူျပန္ၾကားေနရသည္။"He...Hello....Hello....Noona....Noona....ဘာလုိ႔တိတ္သြားတာလဲ?!!....Hello...Hello ရာအြန္း!!! "
___________HATE STARTS_________
ရာအြန္း Sehun ၏ဖုန္းကိုေျဖလိုက္တဲ့အခါ
သူမေမာင္ေလးကို႐ွာေပးမည္ဆိုေသာေၾကာင့္
ဟြာအြန္း႐ွိမည့္ေနရာမ်ားကို ရြတ္ျပရင္း
သူမေရာက္ေနေသာလမ္းၾကားေလးထဲမွလည္း
လမ္းထိပ္သို႔ထြက္လိုက္ေလသည္။
YOU ARE READING
ချိုမြိန်သော...မုန်းတီးခြင်း
FanfictionOh Sehun ♡ LuHan မင္းကိုမုနး္တယ္... နာက်ည္းလြန္းလို႔ ... မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္လြန္းလို႔... တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ခ်စ္တယ္... မင္းကို ေသေလာက္ေအာင္ ခ်စ္တာ ... မင်းကိုမုနး်တယ်... နာကျည်းလွန်းလို့ ... မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်လွန်းလို့... တစ်...