ေနာက္ဆံုးပိတ္ လက္မွတ္ထိုးစရာ႐ွိတာထိုးၿပီးေနာက္ သူ႔အား အနားမွာမေတြ႔၍
"Hyung....Luhan ေရာ? "
"အလုပ္ဆင္းသြားၿပီေလ "
" ဘယ္လို?......သူ႔ကိုဘယ္သူကအလုပ္ဆင္းခိုင္းလို႔လဲ?Hyung......"
Sehun ၏ေအာ္သံကို
Hyung က နားမလည္သလိုေလးၾကည့္လာၿပီး
ေလသံေအးေအးျဖင့္" ဒီအခ်ိန္ကသူ႔ရဲ႕ပံုမွန္အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ဘဲေလ"
"က်စ္!......ဘယ္ခ်ိန္ကျပန္သြားတာလဲ? "
" ခုနေလးတင္ကမွပါ"
သူ႔လက္ထဲက ဖိုင္ကိုစားပြဲေပၚခ်ခဲ့ၿပီးေနာက္
ခြၽတ္ထားေသာအေပၚဝတ္ကုတ္ကို ထိုင္ခံုမွဆြဲယူၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္သြားေလရဲ႕................
Sehun ေျမညီထပ္ကိုဆင္းလာေတာ့
အိမ္ျပန္ၾကေတာ့မည့္ဝန္ထမ္းမ်ားက
ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
ထိုထဲမွ Luhan အား သူမေတြ႔....အေဆာက္အဦး၏အျပင္သို႔ျမန္ျမန္ထြက္လာလို္က္ေတာ့ လမ္းမေဘးတြင္ Taxi တားေနေသာသူ႔အားျမင္လိုက္ရေလသည္။
" Luhan....."
"Hmm?Sehun? "
သူ႔နာမည္ေခၚသံေၾကာင့္
မ်က္လံုးျပဴးကာလွည့္ၾကည့္လာသည္။"ဘာလို႔လဲ? ခိုင္းစရာတစ္ခုခု႐ွိေသးလို႔လား? "
Sehun ႐ုတ္တရက္ စကား႐ွာမရျဖစ္သြားသည္။
တစ္ခုခုခိုင္းမလို႔ရယ္ေတာ့မဟုတ္။
သူျပန္သြားၿပီဆိုတာကို မိမိအားလာမေျပာ၍
မေက်မနပ္ျဖစ္ေနမိရံုသာ...."မင္းကို!! "
႐ုတ္တရက္ ေဆာင့္ထြက္လာေသာအသံက်ယ္က်ယ္ေၾကာင့္ သူကတုန္ခနဲျဖစ္သြားသည္။
"ဘယ္..သူ..က..အလုပ္ဆင္းခိုင္းလို႔လဲ?..... "
သူက နာရီကိုတစ္ခ်က္ငံု႔ၾကည့္ၿပီး
Company ဘက္ကိုလည္းတစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္လိုက္ေသးသည္။"အရင္ကလည္း ဒီအခ်ိန္အိမ္ျပန္ခိုင္းတာဘဲေလ!.....ငါအခ်ိန္မွားေနလို႔လား? "
YOU ARE READING
ချိုမြိန်သော...မုန်းတီးခြင်း
FanfictionOh Sehun ♡ LuHan မင္းကိုမုနး္တယ္... နာက်ည္းလြန္းလို႔ ... မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္လြန္းလို႔... တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ခ်စ္တယ္... မင္းကို ေသေလာက္ေအာင္ ခ်စ္တာ ... မင်းကိုမုနး်တယ်... နာကျည်းလွန်းလို့ ... မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်လွန်းလို့... တစ်...