Onbeş-Karan

53 33 3
                                    

koyduğum şarkının üzerine tıklayın ve öyle okumaya devam edin eminim daha zevkli olacaktır iyi okumalar :)

'Merhaba Bella'

'Merhaba' dedi usulca,bir süre durdu,

'İçeri girebilir miyim?'

'Ah evet tabii,' ona bakıp gülümsedim ve içeriye adımımı attım.Bellada arkamdan kapıyı kapattı ve yanıma geldi

'Otursana' ikimizde oturduk.Direk söze başladım,

'Lafı fazla uzatmadan direk söyleyeceğim,son gelişimizde eskiden bizim okulumuzda olduğunu ve daha sonra bırakıp açıktan devam ettiğini söylemiştin,eğer sende istersen okula geri dönmeni istiyorum,yani istiyoruz.Bunca zaman güçlerin ile tek başına kalmışsın bence bir arada olmalıyız?

Herşeyi bir anda söylediğim için içime bir rahatlama gelmişti

'A şey ne diyeceğimi bilmiyorum,bende seninle' durdu ' yani sizlerle aynı ortamda olmayı çok isterim ama dediğin gibi,bunca saman hep yalnızdım,yani öyle sayılır,ya uyum sağlayamazsami?'ya kendimi kontrol edemezsem?Hatırlatmak isterimki benim vampir yanım baskın...'

sesi endişeli çıkıyordu,derin bir iç çektim ve söze devam ettim

'Bunu yapabilirsin,başarabileceğine inanıyorum...' Bunu söylerken sesim epey nazik çıkmıştı.Önüne düşen tutam tutam saçlarını narin parmaklarıyla kulağının arkasına attı ve bana bakıp gülümsedi

'Böyle düşündüğün için teşekkür ederim' gözleri  bir yere daldı,kısa bir süre sessizlik oldu ve sonra o kusursuz sesi kulaklarımda yankılandı

'Kabul ediyorum!' ayağa kalktı 'Bunu yapabilirim,uyum sağlayabilirim!' epey heyecanlı gözüküyordu.Yüzündeki mutluluk gözlerinin içinden okunuyordu,oturduğum yerden ayağa kalktım ve ona doğru bir adım attım,oda ayağa kalktı, tam ona yaklaştığım sırada bana sarıldı herşey bir anda oldu bende ona sarıldım

'Yapabilirsin'

                                                                                              * * * 

Sarıldık,biraz çekinmişe benziyordu

'Ah özür dilerim biraz heyecanlandım da'

'Sorun değil' dedim gözlerinin içine bakarken.Saçlarını elini bir tarak gibi kullanarak ensesine doğru götürdü ve etrafına baktı,bir eli belinde heyecandan zıplamamak için kendini zor tutuyordu,sanki ana sınıfına başlayan küçük kız çocukları gibi büyük bir hevesle söze girdi,

'Hadi gidelim' şaşırmıştım,

'Nereye?' diye sordum merakla

'Okula' dedi

'Şimdimi,bugün hemen şuan?'

'Evet aynen öyle' şaşkın bakışlarımla söze devam ettim

'A peki tamam' hiç bu kadar hızlı kabul edeceğini tahmin etmemiştim,kapıya doğru ilerledik.Bella üzerine ceketini aldı ve dışarı çıktık.Ormanın derinliklerine indik sanırım hayatımı kurtarması dışında hiç beraber bir yere gitmemiştik

                                                                                              * * * 

Ormanın derin köşelerinde ilerlerken koşmak yerine sakin bir şekilde yürüyorduk

'Sanırım okula geri dönmek güzel olacak' dedi Bella.Ona gülümsedim,bir anda etrafta küçük bir çıtırtı oldu bella durdu saçını kulağının arkasına attı ve etrafına tedirgin gözlerle bakmaya başladı arkasını döndü bende baktığı tarafa döndüm,tam biz arkamızı döndüğümüz sırada arkamızda büyük bir gürültü kopuverdi.Hızla önümüze geri döndük,önümüzde dev bir ağaç devrilmiş duruyordu,tek sorun şu ki önümüzdeki tek şey devrilen bir ağaç değildi.Birde ağacın dalına geçirilmiş kanlar içinde ölü bir geyik duruyodu 

'Olamaz' diye fısıldadı Bella,geyiğe yaklaştık.

'Buda ne ?' dedim tedirgin bir ses tonuyla

'H-hi-Hiç birşey sadece bir ağaç devrildi ve dalına bir geyik geçirilmiş muhtemelen ava çıkan lardan biri yapmıştır.' Tulunun babasıda bir avcı ve hayvanları böyle canice öldürmez ve izinsiz avda yapmaz bunu çok iyi biliyordum ve bunu Bella yada söyledim

'Bilmiyorum sadece bir avcıdır başka birşey değil!' dedi sert bir ses tonuyla 'Gidelim' diye ekledi

'Peki ya bu,bu ne olacak?' dedim geyiği işaret ederek

'Onu ben eve dönünce hallederim,zaten bana gerek kalmadan çakallar yada diğerler onu çoktan bulup yerler' dedi usulca 'Doğanın döngüsü' diyip gülümsedi ve yere yığılmış kalın uzun ağacın üstünden zıplayarak ilerledi,bende arkasınan ona yetiştim

Okula neredeyse varmıştık dev koridora açılan kapının önüne geldik,içerideki öğrencilerin sesini duyabiliyorduk.

'Hazırmısın?

'Evet...' dedi usulca 'Hazırım' gülümsedi ve kapıyı ileri iterek açtım

Şanslıyızki öğrenciler dersteydi,hızla bay Alazın odasına doğru ilerledik,

'Bay Alaz ın odasına gidiyoruz kayıdını o yapacak ve aklında bulunsun o ne olduğumuzu biliyor' dedim

'Peki ya o ne?' diye sordu merakla

'Sadece insan,ama diğer insanlardan çok daha şey bilen bir insan'

'Vay canına gözüme epey havalı gözüktü' dedi gülerek.Odanın önüne varmıştık,kapıyı açtım içeride saçları kazılı bir çocuk kayıt yaptırıyordu Bella ya baktı,Bellanın gözündeki şaşkınlığı görebiliyordum,çocuk sinsi bir gülümseme takındı 

'Teşekkür ederim Bay Alaz' dedi

'Okulumuza hoş geldin Karan' dedi Bay Alaz .Çocuk odadan çıkmak için kapıya yöneldi ve yanımızdan geçerken durdu.keskin gözleri üzerimizdeydi, bana bir bakış attı ve Bella ya döndü,şaşırmış gibi bir ifade takınmaya çalışarak söze girdi,

'Ah merhaba bella,seni tekrar görmek ne güzel?'

'Ah merhaba bella,seni tekrar görmek ne güzel?'

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Karan olarak tanıyacağımız yeni karakter :) 

Öncelikle bu bölüm diğerlerinden azcık uzun oldu ama olsun ve daha öncede dediğim gibi macera yeni başlıyor ;)

Olasılık -DÜZENLEMEDE-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin