WCS1: David Zachary Grey's Obsession

Chapter 10

Warning! Spg!

Erika's POV

Pinahid ko naman agad ang luha ko at saka humarap sa lahat at nagsimulanh magsalita.

"Unang una gusto ko munang mag sorry sa inyong lahat dahil tinago ko to. I'm 3 months pregnant already. Gusto ko mag sorry sa lahat sainyo lalo na kay kuya, mommy at daddy. Sorry dahil tinago ko sainyo to, sana maintindihan niyoko. At nagpapasalamat din ako sa mga kaibigan ko na laging nanjan para saken, Lynn and Althea. Thankyou sainyo." Yun lang sinabi ko at inalalayan nako ni Althea pababa ng stage.

Sinalubong naman ako agad ni Mommy at kuya.

Nagulat naman ako ng bigla akong sampalin ni mommy.

"YOU'RE SUCH A SHAME!" sigaw saken ni mommy.

Napaluha na ako ng tuluyan. Nakayuko lang ako habang umiiyak. Buti nalang pamilya lang namin ang invited dito.

Inalalayan naman ako nila Althea at Lynn.

"M-mom sorry...." Tanging bulong ko.

Tumunghay naman ako at tinignan sila. Galit na nakatingin saken si Kuya. Ganon na den si daddy na nakalapit na pala samin.

"Anong kahihiyan ang ginawa mo Erika!" Sigaw saken ni daddy.

Iyak lang ako ng iyak sa harap nila. Nilingon ko naman sila David. Inaalalayan niya ang asawa niya paalis.

Lalo akong naiiyak!

"Isa kang kahihiyan sa pamilya natin!" Sigaw pa saken ni mommy. Sobra na! Hindi ko na ata kakayanin yung sinsabi nila saken!

Ang tanda tanda ko na! Bakit ba hindi nalang nila ako suportahan? Akala ko pa naman handa nila akong suportahan pero mali pala ang iniisip ko!

"YOI CANT JUST UNDERSTAND ME! AKALA KO PA NAMAN NANJAN KAYO PARA SUPORTAHAN AKO PERO HINDI! MALI AKO NG INISIP! DONT WORRY WALA NG ERIKA SA BUHAY NIYO! WALA NG ERIKA NA NAKAKAHIYA SA PAMILYA NA TO!" Sigaw ko sakanila at biglang hinila ang bag ni Althea.

Nandito kase ang susi ng kotse. Tumakbo naman ako papunta sa garahe.

"ERIKA!"

"PRINCESS!"

Hindi ko na pinansin yung tawag nila at pinaandar na yung kotse paalis.

Bahala sila! Diba ikinakahiya nila ako? Okay sige! Aalis nalang ako para wala ng kahiya hiya sa pamilya nila!

Kinuha ko naman ang cellphone ko at nagdial ng number.

"Rome.."

* * * * * * *

"Are sure about this?" Tanong saken ni Rome. Nasa airport kami ngayon. Napag desisiyonan ko kaseng umalis muna ng bansa. Magpapalamig muna ako

"Yes. Thankyou Rome..."

"Okay. Pupunthan nalang kita doon Hyacinth. Take care okay?"

Hinalikan niya naman ako sa noo. Tsaka ako pumasok na ng tuluyan dahil kanina pa tinatawag ang flight namin.

Sa Newyork nalang muna ako mag stay.

Kumaway naman ako kay Rome tyaka ako tuluyan ng umalis.

NAPAYAKAP ako sa sarili ko ng makatapak ako sa newyork. Siguro mamahalin ko din tong newyork balang araw. Dito naren muna siguro ako magtatagal.

Humawak naman akosa tyan ko.

"Dont worry baby. Dito ka papalakihin ni mommy."

* * * * * *

4 Months later...