WCS1: David Zachary Grey's Obsession

Chapter 28

Third Person's POV

Naglakad papasok ang tauhan niya sa kanyang opisina. Samantalang siya ay prente lang na nakaupo.

"Anong balita?" Kunot noong tanong niya sa kanyang tauhan na kakarating lang.

"Hanggang ngayon hindi paren bumabalik ang ala-ala niya boss, at mukhang wala ding balak ang pamilya niya na ipaalala pa sakanya." Sagot sakanya ng tauhan niya na ikinainis niya lang.

"Bullshit! At talagang patuloy nilang tiantakasan ang nakaraan?! Damnit! Ano pa?" Sigaw niya.

"Tahimik na po siya ngayong namumuhay kasama ang kanyang dalawang anak at asawa. Iyan lamang po ang nakakalap kong impormasyon."

"Leave." Matigas niyang sabi sa tauhan niya at sumunod din naman agad ito sakanya.

Did they think matatakasan nila ang nakaraan? Ang nakaraan ng kanilang prinsesa? Did they think matatakasan nila ako? No.

Padabog niya namang kinuha ang telepono niya at may tinawagan.

"Anong balita sa mafia group nila?"

"Nahanap na po namin kung sino ang bagong nagpapatakbo nito, at ang mga anak niya po."

"Sige manmanan niyo lang sila." Huling sabi niya bago binaba ang tawag. Muli naman itong pumindot sa kanyang telepono at may tinawagan.

"Hello my loving brother? Bat napatawag ka?" Sagot ng kabilang linya.

"I'm going home." Yun lang at binaba niya na ang tawag.

Magbabayad kayo sa ginawa niyo sa pamilya ko. Magbabayad kayo TAYLOR! lalong lalo kana, Erika Hyacinth Taylor.

* * * *
Erika's POV

"Hey, Sweetie are you okay?" Kunot noong tanong saken ni David at unti ubting lumalapit saken habang buhat buhat si Summer.

"Y-yes. I'm just---"

"What?" Tanong niya atsaka humalik sa pisngi ko.

"Ah nothing. San ka nga pala galing? Buong araw ka na namang walang paramdam, tapos para ka na namang kabuteng bigla bigla nalang nasulpot..." Mahinang sabi ko sakanya at tumuloy ng pumasok sa kwarto.

Dumiretso naman ako sa walk in closet namin at kumuha ng damit para makapag palit nadin ako.

"Sorry, may emergency lang. Nandito na naman ako sweetie eh.."

"D-david!" Di ko napansin na nasa likod ko na pala siya at hinahalikan ang leeg ko. For damn sake's hawak niya ang anak namin.

"What?" Husking bulong niya sa tenga ko at bahagya pang kinagat ito.

"David isa! tigilan mo ha, Si Summer, ano ka ba naman!" Humarap naman ako sakanya at kita ko pang nagdilim ang paningin niya.

"You're so cold."

Inirapan ko lang siya sa sinabi niya at umalis na sa harap niya. Kinuha ko naman yung towel na naka sabit sa pinto ng walk in closet.

"Nope, just know your limit. Maliligo muna ako. Patulugin mo na yan at anong oras na." Seryosong sabi ko sakanya bago pumasok ng cr.

Narinig ko pang tinatawag niya ako pero hindi ko lang siya pinansin.

Ewan ko ba pero naiinis na naman ako kay David. Ano namang emergency yung pinuntahan niya at talagang buong araw siyang busy? Ni hindi manlang niya replyan ang mga text ko, miski tawag ko di manlang niya masagot. Tss! Parang di siya pamilyadong tao sa inaasta niya!

"Fvck.." Mahinang usal ko saka pinunasan ang luhang tumulo. Hindi ko alam umiiyak na naman pala ako.

Malapit pa naman na ang kasal namin at alam ko bukas buong araw ko siyang di pwedeng makita at sa altar ko na ulit siya makikita. Hays!