MUCİZE'M

BÖLÜM 1

Multimedia: Savaş
Sabah alarm sesiyle uyandım. Bugün sabah dersim vardı ne olurdu sanki tüm derslerim öğleden sonra olsaydı? Daha fazla gecikmemek için hemen kalktım Sevda çoktan uyanmıştı anlaşılan,yatağı boştu. Sevda bu arada benim oda arkadaşım. Sevda da benim gibi tıp fakültesinde okuyor yoksa ailem başka türlü eve çıkmama izin vermezdi. Yani daha doğrusu Sevda'yı tanımasalardı izin vermezlerdi. Hem hazırlanıp hem de düşüncelere dalmışken Sevda'nın çemkirmesini duydum:
'Hadi Su geç kalacağız bu gidişle!  Sonra almayacak bak profesör."
-Tamam geliyorum! dedim ve aşağı indim.
Sevda: "Ders çıkışı Koray'la buluşacağım sen ne yapacaksın?"
-Bilmem eve geçerim büyük ihtimalle.
Sevda: "Su sıkılmıyor musun? Gel sen de takıl hem biraz hava alırsın fena mı?"
-Bakarız ya. Bilerek söylüyoruz herhalde baş başa kalın diye
Sevda:"Yalnız olmayacağız Koray'ın arkadaşı da uğrayacakmış birkaç saatliğine."
-Sen de sıkılmayayım diye beni çağırıyorsun ben de diyorum niye?
dedim gülümseyerek.
Sevda:"Aşk olsun Su! Senin için dedim ben evden doğru düzgün dışarı adımını atmıyorsun. Hem biriyle tanışırsın belki fena mı?" dedi ve göz kırptı Sevda. Ne söylemek istediği barizdi ama ben bu konulara girmek istemiyordum çünkü bu konularda özgüvensizdim hayatıma daha önce biri girmediğinden ötürü.
-Neyse bakarız işte Sevda. Yorgun olmazsam ya da bir işim olmazsa gelirim dedim ve evden çıktık.
Bir gece önce..
YAZARDAN...
"Seni çok seviyorum hayat suyum. Artık hiçbir güç ayıramaz beni senden.." ve çocuk kızın dudaklarıyla mühürledi dudaklarını. İkisi de hiç bu kadar mutlu,huzurlu olmamışlardı. Ardından bir silah sesi duyuldu. İkisinin de gözlerinden yaşlar süzülüyordu..."
SU'DAN...
   Kan ter içinde uyanmıştım o ne saçma bir rüyaydı öyle ya! Bilinç altı desen ne alakaydı ki? İçimde tuhaf bir his oluşmuştu.
SAVAŞ'TAN...
   Bu ne saçma bir rüyaydı ya! Ne demekti şimdi bu daha önce rüyamda bir kızla öpüşmemiştim daha önce rüyamda bir kız da görmemiştim! Önceden tanıdığım bir kız olduğunu da sanmıyorum yüzü net değildi. Her neyse rüyaydı işte çok aldırmadım uyumaya devam ettim.

  Bu sabah Su'dan..
  Dün gördüğün rüyanın etkisinden pek çıkabildiğim söylenemezdi. Alt tarafı bir rüyaydı. Böyle anlamsız rüyalar çok görmüştüm ama hiç böyle tuhaf bir şey hissetmemiştim.
Bunları çok düşünmeden derse odaklandım yoksa büte kalacaktım.

  Dersten çıktığımda eve gidecektim ki vazgeçtim. Bugün eve gitmek istemiyordum. Sanırım Sevda haklıydı. Üniversitedeki her genç kız gibi keyfini çıkarmalıydım. Lise hayatımı harcadığım gibi bunu da harcayamamalıydım. Aklıma Arya gelmişti canım kardeşim keşke yanımda olsaydı çok özlemiştim onu. Sevda'yı aradım ve geleceğimi duyunca sesindeki sevinçten ben bile mutlu oldum. Sahi bir gün ben de onun gibi mutlu olabilir miydim? Bu konuya olan inancımı yitirmiş ve uzun bir süre önce mevzuyu akışına bırakmıştım. Ben düşüncelere dalmışken gelmişim bile. Kafeye doğru ilerlerken içimde anlam veremediğim bir heyecan vardı. Noluyor ya hiç mi kafeye gelmedim sanki neden bu heyecan? Ben içeri girer girmez Sevda beni karşıladı sarıldık. Masada Sevda ve Koray dışında iki kişi daha vardı. Koray'ın arkadaşı kız arkadaşı ile beraber gelmişti anlaşılan. Ama bir saniye çocuk bana oldukça tanıdık geliyordu ve çok da yakışıklıydı. Allah sahibine bağışlasın ama kimdi bu ya?
Sevda:"Su benim ev arkadaşım aynı zamanda en iyi arkadaşım da diyebiliriz. Su bunlar da Koray'ın arkadaşı Savaş ve Hande." Hande'den hoşlanmadığını anlamıştım çünkü somurtarak söylemişti. N-ne? Bir saniye Savaş mı??!!
Şaka mıydı bu yoksa hayat benimle dalga mı geçiyordu