MUCİZE'M

BÖLÜM 7

Multimedia:Akın
Karşılaşmamız hiçbir şekilde tesadüf değil. Bir mucizeydi. Benim mucizemdi...
diye sözlerime başladım.

-Kısacası hep bir gün gelirsin umuduyla yaşadım. Herkes benimle dalga geçiyordu ve inanmıyordu. Hatta bazen ben de inanmıyordum. Ama beklediğim kişi sendin.
Savaş bana hayran hayran bakıyordu. Umarım bana hep böyle bakarsın sevgilim.
Savaş:"Daha birkaç hafta öncesine kadar o adam olmadığımı düşündüğümden kırgın ve öfkeliydim. Şimdi ise dünyanın en mutlu adamı olabilirim. Ha bir de bir o kadar da kıskanıyordum. Meğer kendimi kıskanıyormuşum. Ben ne sevap işledim de seni verdi Allah acaba bana?"
Bunları söylediğinde ben çoktan kollarındaki yerimi almıştım.
Anın büyüsünü Arya'nın ağlayışı bozdu.
Arya:"Siz s-siz devam edin. Ben o sırada kendi hayatıma küfredeceğim."
Savaş bu sefer gülmeye başladı. Valla bu çocuğa dışarda gülmeyi yasaklayacağım ha.
Savaş:"Hiç bir kuvvet beni senden ayıramaz artık Su. Sen de o yüzden bundan böyle bensiz bir hayat düşleyemezsin."
-Öyle bir düşüm yok zaten.Benim tek bir düşüm vardı o da gerçek oldu zaten.
SAVAŞ'TAN
Ne yaptım da seni kazandım ben acaba? Benim gibi bir adam nasıl senin gibi bir kızın mucizesi olabilirdi? Her şey çok güzeldi ama bir o kadar da tehlikeliydi şu an. Babam Su ile beraber olduğumu bilmemeliydi. Daha doğrusu hayatıma ciddi anlamda bir kız olduğunu bilirse onu koruyamazdım. Yakında tüm bunlardan kurtulup Su ile beraber buralardan gideceğim. Su'yu bırakmam lazım ama bunu yapamam. O gücü kendimde bulamıyorum. Çünkü o giderse ben yok olurdum. Yiğit haklıydı. Başıma büyük bela almıştım. Aşık olmuştum.
Ben tüm bunları düşünürken Su'nun telefonuna mesaj geldi.
SU'DAN...
Telefonuma gelen mesajı açtığımda şaşırmış bir o kadar da sevinmiştim. Bizim lisenin son 4 yılın mezunları için düzenlediği bir kokteyl varmış. Katılsam güzel olurdu. Hem annemleri de özledim. Doğduğum yeri de öyle... Hep oradan kurtulmak istemiştim şimdi ise özlüyordum. Hayat ne tuhaftı.
Savaş:"Ne olmuş bir tanem? Kötü bir şey yoktur umarım?"
-Hayır yok. Aksine güzel bir şey. Benim okuduğum lise bir kokteyl düzenliyormuş. Hem annemleri de özledim."
Savaş:"Gitmeni istemiyorum Su. İçimde kötü bir his var."
-Nasıl yani?
Savaş:"Bilmiyorum ama sanki benden uzaklaşacakmışsın gibi hissediyorum."
-Saçmalama Savaş. Sen de gelsene o zaman. Hem arkadaşlarımla hem de annemlerle tanışırsın. Yani eğer istersen tabi.
Savaş:"Öyle olur. Hem gözümün önünde olursun. Hem de kayınvalideyi tanımak lazım."
Savaş böyle söyleyince utanmıştım.
O sırada araya Arya girdi.
Arya:"Nereye gidiyoruz minik kuşum?"
-Bizim lise bir kokteyl düzenlemiş. Oraya gideceğim. Sen de gel istersen. Savaş da gelecek hem annemlerle de tanışır.
Arya:"Doğru nikah için aile onayı şart minik kuşum. Peki ben düğünde ne giyeceğim? Of minik kuşum şimdi mi söylenir bu! Bir saniye sizin lise derken? SÜLOŞUM DA ORADA OLACAK DEĞİL Mİ?"
Oha! Hangisine cevap vereyim anlam veremedim. Ağzım açık kalmışken Arya çoktan bavulunu hazırlamaya gitmişti.
Ben de Savaş'a bakarak
-Bizi evleniyoruz sanıyor galiba salak dedim gülerek.
Savaş:"Bir gün o da olacak. Hem senin için de prova olur hem fena mı?" dedi ve bana göz kırptı. Sonra da eridim ve yaşamımı sonlandırma kararı aldım.

2 GÜN SONRA..

   Annemler Savaş ile tanışmışlardı ve onayı kapmıştık. Arya ve ben ise kokteyl için hazırlanıyorduk. Savaş hazırdı. Bizi bekliyordu. Gelmese mi ya Savaş? Zaten çok yakışıklı şimdi bir de hazırlanınca daha fena olmuştur. Neyse Su sakin ol.
Arya:"İlk izlenim çok önemli minik kuşum. Süloşum bana delilercesine aşık olacak ve ilk gördüğü an dudaklarıma yapışacak."
-Cidden hayalin bu mu Arya? Kaç yıl oldu hala mı Süleyman?
Arya:"Hayatım Süloşum benim için bir yaşam tarzı."
-Of Arya of! Beni rezil etme de yeter!
Arya:"Hiç mi aklına gelmedi cidden Su?"
Bunu ciddi bir ses tonuyla söylediği için ben de ciddiye aldım.
-Kimi?
Arya:"Akın'dan bahsediyorum."