Amnesia

Chapter 26 (Zack Dalton)

Amnesia
A/N: don't forget to vote, comment and spread <3

mica's POV

m-multo ng nakaraan? Anong ibig sabihin nya? Aish! Alam ba nitong gunggong nato na may amnesia ako? Shit! Naman eeh.

"a-alam mo naman siguro na may a-amnesia ako d-diba? " di ko mapigilang mautal. Nakakatakot tumingin itong gunggong nato eh.

"LINTIK NA AMNESIA YAN! WALA AKONG PAKE KUNG MAY AMNESIA KA O WALA! NANG DAHIL SAYO NAMATAY ANG MAMA KO!! " nabigla ako nang sumigaw sya. Pero anong ibig sabihin nya? Ako? Ako ang may k-kasalanan? Bigla nalang nag flashback sakin ang isang senaryo.

Papunta ako sa bahay nila Zack. Pinatawag ako ng mama nya. Ano pa bang kailangan niya? Nakipaghiwalay na ako kay zack. Kahit masakit. Tiniis ko dahil yun ang gusto niya.

"you came" napatingin ako sa mama ni zack. At namumugto ang mga mata nito

"ano pa bang kailangan mo sakin? Nakipaghiwalay na ako sa anak mo. " walang ganang tanong ko sa kaniya. Bullsh*t kasi! Ang sakit sakit pa nga ng puso ko. Tas ano dadagdagan pa niya?

Nabigla ako ng may tumulong luha sa mata ng mama ni zack. Bakit?

Napaluhod sya bigla at humikbi. Nataranta ako kaya lumapit agad ako sa kanya at pinunasan ang luha nya.

"I-I'm sorry. S-sorry Sapphire" hagulhol nito. Bakit ka nagsosorry?

"b-bakit? " tanong ko nito pero di ko namalayan na may tumulo na palang luha galing sa mata ko.

"h-hindi ko sinasadyang paghiwalayin kayo. S-sana mapatawad mo ako sapphire. P-patawad. " niyakap ko lang sya. Nasasaktan ako habang nakikita si Tita Lesly.

"p-please... Alagaan mo ang anak ko. S-si Z-zack. W-wag na wag mo syang palalapitin sa ama nya. Please s-sapphire ipangako mo" pagmamakawa nito. Wala man akong naintindihan, tumango narin ako.

"o-opo pinapangako ko. " bigla nalang syang tumakbo sa wall clock at namutla ito. Ano bang nangyayari?