Weia's POV
Kakagising ko lang. At naisipan kong manood nalang ng TV dahil bagot na talaga ako dito sa Unit.
Atsaka yung mga pinamili namin kahapon nilagay kona dun sa cabinet ko.
Dipa din talaga ako makapaniwala na andito na ko sa Manila.
Hm, ang ganda nung palabas. Haha.
"OMYGEE WEIAAAAAAA!!!"
"Ay, kabayong bundat!--- Ano ba, Nam! Nakakagulat ka!" Sita ko sa kanya.
Grabe ha, makapanggulat muntik na ko himatayin. Jusme. Joke, oa ko don.
"Haha. Sorry 'bout that. Pero diba? Mag-a-apply ka na ngayon ng trabaho? Tara na!" Yaya niya.
"Ano? Ngayon na? Agad-agad? Mamaya na. Tinatamad pa ko, hehe."
Talaga naman e, ang aga-aga pa kaya.
"Walang maaga-aga dito, Weneia! Kung gusto mong makapag-apply ng trabaho kailangan mong gumising ng maaga! Ganito dito sa Manila. Hello? Andaming population dito, e!"
"Okay, fine. Hintayin moko. Maliligo lang,"
"Okie Dokie, i will wait dito nalang sa sala. Oki? Go na! Bilis bilis! Wag ng babagal bagal. Shooo!"
Makapang taboy e, 'no?
-_-
Tapos naligo na ko. Hm, ano kayang maganda suotin?
Biglang nahagip nung mata ko yung dress na white. Atsaka flat shoes nalang!
Yah! Perfect! Hahaha. Sinuot kona sya. Tsaka binraid kona lang yung buhok tapos....
Nag-pulbo nalang ako. Ayaw ko gamitin yang mga foundation eklavush jan. Haha.
Pagbaba ko...
"Wow naman! Upgrade ka na ah, talagang di mo nakakalimutan yung mga tinuro ko sayo! Pero, may kulang e! Ito." Nilabas nya yung lip balm nya tapos nilagyan nya ko. Hahaha. Ito talaga!
Hahaha. Oo, tinuruan kase nya ako kahapon ng kung anu-ano. Pati yung pag lalakad ng naka-heels.
"Yah, whatever! Tara na!"
"Okaaay! Taraaaaa!!"
------------------------------------------
Hayst, tired. Ganyan!
Perooo yipeee! May trabaho nako! Yesss! Hahaha.
Makakapag-padala nako ng paunti-unti kay Nanay. Hm. Haha.
"Thank you, Nam sa pagsama. Maybe next time naman ha?"
"Owkay, Wei. I'm always here. Muah muah. Hahaha!"
"Okay, sige na. Dito na ko sa unit. Napagod talaga ako e. Babyee!"
"Bye, Ciao!"
Pumasok na ko sa kwarto at diretso agad sa kama ko. Grabe! Pagod talaga ako ngayon. Kakamustahin ko pa nga pala si Nanay.
Nagri-ring na.
"Hello 'nay?"
"Hello? Sino to?"
"Si Weia po ito, 'nay."
"O? Anak. Bakit iba na number mo? Tsaka, kamusta ka na jan?"
"Binilhan po kasi ako ng bagong cellphone ni Nami. Haha. Nadamay pati simcard."
"Nami? Yun ba yung haponesa mong kaibigan?"
"Opo 'nay. Nagkita kami dito sa Maynila. Magkatabi pa nga po yung Condo namin e. Haha,"
"Aba'y mabuti naman kung ganon."
"Ay 'nay, kaya po pala ako napatawag kasi may nahanap na po akong trabaho."
"O? O sya sige nak. Mag-iingat ka jaan ha? Wag kang masyadong magpapakapagod. Kailan na pala ang pasok mo?"
"Malapit na po. Opo, nay. Di po ako magpapa-pagod. Nag-apply lang po ako ngayon. Pero pag po simula na ng school ay titigil nako sa trabaho. Babye na 'nay! Mag-iingat ka po jan!"
"Oo naman anak, sige na! Bye na din. Ingat!"
"Opo!"
In-end call kona. Hehe, miss kona talaga si Nanay.
Alas-syete na pala ng gabi. Makatulog na nga.
ZzzzzzzZzzzzzzzzz
------------------------------------------3 weeks later
Next week na pala yung pasukan. Kailangan ko ng mag-ready.
Kumpleto na naman ako sa gamit sa school. Dahil itinawag ko na yun sa probinsya.
Sana naman maging maayos ang School-Life ko dito.
Ay, oo nga pala. Ano kayang ibig-sabihin nung UMak na papasukan ko? Ano yun?
UMak. UMak. UMak. UMa----
"WENEIAAAAAA!!!"
Haynako, makasigaw talaga tong babaeng to. Nakakagulat. Nasanay nalang ako jan. Kase sa 3weeks na lumipas ay laging ganyan yan! Hmp.
"O? Anong masamang hangin na naman ang nagdala sayo dito, aber?"
"Hm, wala naman. Hehe. Tatanungin ko lang kung saan ka nga pala mag-aaral?"
"Yun nga yung iniisip ko kanina nung bigla kang sumulpot, e. Bakit apat na letters lang yung pangalan ng school na papasukan ko? E, sa probinsya halos magpahabaan ng pangalan ng mga school."
"Huh? Apat na letters? That's impossible! Anong apat na letter yun?"
"Ah, UMak daw e,"
O _________ O
Ganyan yung mukha nya. Hala? Anyare? Ano bang meron dun?
"What did you say? UMak? UMak??! For real?!"
"Oo nga, Nam! Paulit-ulit? Unlimited? Call&text? Globe? Smart? Tnt? TM? Su---"
"Hep, hep! Pilosopo ka na naman e. I mean OMYGIII. Yan din yung school ko! And hindi lang UMak yung pangalan nyan! Haler. May meaning yan! Matalino ka ba talaga, Wei? O sadyang saksakan kalang ng inosente?"
"W-Waaaaah? T-Talaga? Dun ka din nag-aaral? Yiippee! Haha. Eh, anong meaning nung UMak?"
"University of Makati, duh!"
Ah, yun pala yon. Okay. Okay.
"Ah, okay. Sige! Yun lang pala e,"
"What? Anong yun lang? Did you just know? UMak is the most prestigious college school here in Manila? At jan nag-aaral lahat ng mayayamang estudyante here in Manila!"
A-Ano? Mayayaman? Hala?
"A-Ano? Hindi ako mayaman. Isa lang akong dakilang probinsyana 'no! Atsaka hindi ako bagay jan,"
"Wei, hindi kana naman mukhang probinsyana, e. Diba? Nag-transform kana e. So, wala lang yan. Kailangan mo lang masanay sa mga bitches and malalanding estudyante dun."
"Aynako! Medyo sanay na ko jan. Hahaha. Hindi naman nila ako papansinin dun e. Tahimik lang ako 'no!"
"Well. Let's see. Bye na! Maglu-lunch pa ko! Babush!"
"Bye! Thanks,"
Hay, makapag-luto na nga din ng lunch ko.
BINABASA MO ANG
Ang Probinsyana'ng Babae Meets Mr.WHAT?!
Ficção AdolescenteIsang Probinsyanang Babae na mapapadpad sa Maynila upang makapag-aral at maiahon ang kanyang Nanay sa Hirap. Pero ano kayang mangyayri kung bigla nyang makatagpo si Mr. Wait... WHAT?! Ps. Hope you like it po. So, if you are Curious about this Stor...